Žygimantas Gališanskis – nadzieja olimpijska dla szybko rozwijającego się sportu

Jedną z takich nadziei jest Žygimantas Gališanskis, który w ostatnich latach zanurzył się w wioślarstwie przybrzeżnym.

Jak wiadomo, ta coraz bardziej popularna forma wioślarstwa zostanie po raz pierwszy włączona do programu igrzysk olimpijskich w 2028 roku w Los Angeles.

„Moim celem jest miejsce na igrzyskach olimpijskich” – podkreślił medalista mistrzostw Europy w wioślarstwie plażowym w 2022 roku w klasie jedynek Ž. Galishanskiy, który był uczestnikiem ceremonii medalowej Mistrzostw Świata w Wioślarstwie Plażowym.

W sumie ma 4 medale z Mistrzostw Europy w wioślarstwie plażowym.

„Zdobyłem 1 złoty i 3 brązowe medale, a na Mistrzostwach Świata dwukrotnie byłem o włos od medalu, zajmując czwarte miejsce” – wyjaśnił wioślarz.

Ž. To już czwarty sezon, w którym Žygimantas bierze udział w wioślarstwie przybrzeżnym z trenerem Vygantasem Viršilasem z Centrum Wioślarskiego w Kłajpedzie, a wcześniej Žygimantas odnosił spektakularne zwycięstwa w wioślarstwie akademickim.

„11 lat temu rywalizowałem już z drużyną z Kłajpedy w czwórce podwójnej – zajęliśmy ósme miejsce w Młodzieżowych Mistrzostwach Świata i czwarte w Uniwersjadzie” – powiedział Ž. Gališanskis.

Jego lista tytułów w wioślarstwie akademickim jest imponująca.

W 2014 roku na Mistrzostwach Świata do lat 23 w Varese (Włochy) zajął 3. miejsce w jedynkach i poprawił rekord Litwy do lat 23.

W finale Mistrzostw Świata 2015 w czwórce podwójnej (z Aurimasem Adomavičiusem, Dominykasem Jančionisem i Martynasem Džiaugisem) zajął 6. miejsce i zdobył bilet olimpijski dla Litwy w konkurencji M4x na Letnie Igrzyska Olimpijskie 2016. Nie znalazł się w kadrze narodowej na 2016 rok i pojechał na Igrzyska Olimpijskie jako zawodnik rezerwowy.

W 2015 roku został mistrzem Światowych Igrzysk Uniwersyteckich w Gwangju w Korei Południowej, w 2014 roku zdobył brązowy medal na Europejskich Igrzyskach Uniwersyteckich w Rotterdamie w Holandii, a cztery lata później, w 2018 roku, ponownie zdobył złoto na Europejskich Igrzyskach Uniwersyteckich w Coimbrze w Portugalii.

„Dobrze radziłem sobie w wioślarstwie akademickim, ale nie spełniłem swojego marzenia o starcie w igrzyskach olimpijskich. Mam nadzieję, że uda mi się to osiągnąć w wioślarstwie plażowym” – powiedział Ž. Gališanskis.

Žygimantas, powiedz nam, co wyróżnia wioślarstwo przybrzeżne?

To skomplikowany sport: trzeba sprintować, wsiąść do łodzi i wystartować z rozbijającymi się falami, przepłynąć 250 m slalomem, zawrócić i wrócić do brzegu na 250 m w linii prostej, a następnie przebiec około 50 m po piasku do mety.

Dystans biegu może się różnić, ponieważ wyścig często odbywa się na brzegu oceanu lub morza, więc woda podnosi się i cofa.

W porównaniu do wioślarstwa akademickiego, jest to inny rodzaj sportu: szybszy, ostrzejszy.

Wymaga atletyzmu, szybkości, szybkich decyzji, taktyki. Jest wiele szczegółów.

Ponadto przybrzeżne łodzie wioślarskie są szersze, krótsze i cięższe w porównaniu do akademickich łodzi wioślarskich. Waga akademickiej jednoosobowej łodzi wioślarskiej wynosi 14 kg, podczas gdy tutaj jest to 35 kg. Jeśli woda dostanie się do przybrzeżnej łodzi wiosłowej przez fale, wydostaje się, ponieważ jeden koniec jest otwarty. Łodzie te są trudne do przewrócenia.

Wioślarstwo przybrzeżne jest również wyjątkowe pod tym względem, że nie trzeba przynosić własnego sprzętu: wszyscy zawodnicy startują z tą samą łodzią od tego samego producenta. To nie jest tak, że Hiszpanie rywalizują na lepszych łodziach, a wioślarze z innych krajów na gorszych.

Ostatnio coraz częściej można cię zobaczyć trenującego na Morzu Bałtyckim. Jak wyglądają tutejsze warunki?

W Kłajpedzie, w drugim Melnrage, przed Mistrzostwami Europy, mieliśmy obóz zorganizowany przez Litewską Federację Wioślarską i Centrum Wioślarskie Kłajpeda.

W połowie lipca przez dwa dni odbywały się tu również Mistrzostwa Bałtyku w Sprincie Plażowym, gdzie udało nam się obronić tytuł zwycięzcy i wywalczyć bilet na Mistrzostwa Świata, które odbędą się we Włoszech w dniach 13-15 września.

Na przykład w Mistrzostwach Europy reprezentowane były 23 różne kraje, podczas gdy w Mistrzostwach Świata prawie dwa razy więcej krajów.

Morze Bałtyckie to wymagające morze, z częstymi falami, a tego rodzaju treningi i zawody bardzo pomagają.

Ostatnio dużo pracowaliśmy z trenerem Vygantasem Viršilasem nad morzem: doskonaliliśmy nasze wyjścia, wejścia i zwroty. Próbowaliśmy różnych ekstremalnych sytuacji.

To już mój czwarty sezon w Centrum Wioślarskim Kłajpeda i jestem bardzo szczęśliwy.

Jakie są najbardziej ekstremalne warunki, w jakich kiedykolwiek trenowałeś lub brałeś udział w przybrzeżnych zawodach wioślarskich?

Raz w Monako były fale powyżej 2 metrów. Pływasz i wpadasz do dziury nad falami i nic nie widzisz: ani brzegu, ani innych sportowców, ani łodzi ratunkowej. Widzisz tylko wodę i fale ze wszystkich stron.

Jakie emocje przepełniły Twoje serce, gdy dowiedziałeś się, że wioślarstwo przybrzeżne znajdzie się w programie Igrzysk Olimpijskich w 2028 roku?

Moją pierwszą myślą było: to się wreszcie stało. Mówiło się o tym od około roku, a nawet mówiło się, że zostanie to włączone do Igrzysk Olimpijskich w Paryżu. Ale niestety tak się nie stało.

Włączenie wioślarstwa przybrzeżnego do programu igrzysk olimpijskich w 2028 r. zostało poparte przez większość światowych organizacji sportowych. To zachęcające.

Wioślarstwo przybrzeżne jest przyjazne dla widzów: gromadzisz się na plaży i możesz zobaczyć całą trasę z brzegu na stosunkowo niewielkim obszarze.

Szybkość, energia, taktyka, pojedynki między wioślarzami jeden po drugim są fascynujące.

Co więcej, wiele krajów może organizować te zawody: wszystko czego potrzebujesz to plaża, brak określonych tras lub odległości, jak na przykład wioślarstwo akademickie, gdzie musisz mieć trasę o szerokości 2 km, brak infrastruktury i tak dalej.

Popularność tego typu wioślarstwa rośnie.

Centrum Wioślarskie w Kłajpedzie, Litewska Federacja Wioślarska i władze miasta Kłajpedy omawiają możliwość budowy odpowiedniej infrastruktury nad Morzem Bałtyckim, aby przygotować się do zawodów na wysokim poziomie w komfortowych warunkach.

Mamy nadzieję, że wkrótce posunie się to naprzód i będziemy mieli wysokiej jakości warunki treningowe nad morzem.

Sport ten szybko zyskuje na popularności w innych krajach, a warunki są tam coraz lepsze.