Zuzana Fialová zobaczyła w telewizji wzruszający moment: Wiadomość dla zmarłego ojca († 76)!
Aktorka Zuzana Fialová (50 l.) musiała uporać się ze stratą ukochanego ojca Ivana w lipcu 2018 roku. Pionier słowackiego himalaizmu, laureat Międzynarodowej Nagrody Fair Play UNESCO w 1982 roku za uratowanie życia meksykańskiemu himalaiście na Aconcagua, zmarł w wieku 76 lat.
W poniedziałek o ojcu przypomniał jej film dokumentalny o Dvojce pt. JAMES – Storočie nad oblakmiw reżyserii Pavola Barabaša. Fialová przypadkowo zobaczyła go w telewizji i poruszyła się, gdy zobaczył, jak całuje ją rodzicielsko. „Dziękuję RTVS 2 za pocałunek mojego ojca przypadkowo zauważony w telewizji. Dojarka. 100 lat Jamesa”, – napisała wraz z krótkim filmem na Instagramie.
Dokument daje wyjątkowy wgląd w wielowiekową historię legendarnego stowarzyszenia alpinistycznego JAMES. Od skromnych początków trójki przyjaciół w Tatrach w 1921 roku po światowe sukcesy w najwyższych górach. Film ukazuje, jak stowarzyszenie przetrwało burzliwe okresy historyczne XX wieku, ukształtowało pokolenia wspinaczy i wciąż inspiruje miłość do gór, wolności i przyjaźnirelacjonowała telewizja publiczna w dniu .
Ivan Fiala był u szczytu wspinaczki górskiej w czasie, gdy czechosłowackie pokolenie wspinaczy należało do absolutnie najlepszych na świecie. Razem z Michałem Orolinem wspiął się na dziewiątą co do wysokości górę świata, Nanga Parbat. 11 lipca 1971 roku jako pierwsi czechosłowaccy alpiniści zdobyli szczyt ośmiu tysięcy.
Ojciec słynnej aktorki przez 30 lat zajmował się wspinaczką górską. W ich trakcie dokonał 350 trudnych wejść na całym świecie. Oprócz setek wspinaczek w Tatrach wspiął się na wszystkie najważniejsze góry świata. Kontynent amerykański przeszedł od Alaski do Ziemi Ognistej, podbił góry Kaukazu, wspiął się na szczyty Himalajów, Alp, Pamiru, Ałtaju i Hindukuszu. Dla Fiali, jednej z centralnych postaci pokolenia słowackich wspinaczy, wspinaczka nie była sportem, ale filozofią życia.
Ivan Fiala urodził się 25 sierpnia 1941 roku w Bratysławie. Wspinaczką górską zainteresował się podczas studiów na Wydziale Inżynierii Lądowej SVŠT w Bratysławie, gdzie odbywał praktykę w Robotach Ziemnych w Popradzie. Wtedy zaczął wędrować do schronisk górskich w Tatrach Wysokichpóźniej sam im to wszystko niósł, stopniowo poznawał wspinaczy, aż w końcu do nich dołączył. Swojego pierwszego zimowego wejścia w Alpach dokonał w 1966 roku i od razu odniósł sukces. Powiedział, że „Milan Rastislav Štefánik był pierwszym Słowakiem, który wspiął się na górę Blanc (4808 m n.p.m.), a ja jestem pierwszym Słowakiem, który wspiął się na górę Blanc zimą”.
Pomimo tego, że miał na koncie wiele świetnych wejść w Tatrach Wysokich, Alpach i innych górach, Ivan Fiala uznał szczyt Nanga Parbat za przełom. Razem z Michałem Orolinem wspiął się 11 lipca 1971 roku na Nanga Parbat o wysokości 8125 m, bez wspomagania sztucznego tlenu. Na ośmiotysięczniku nie stanął przed nimi żaden alpinista z byłej Czechosłowacji ani z Europy Wschodniej.
16 ekspedycji próbowało pomyślnie wejść na tę górę słowackich alpinistów, co budzi ogromny szacunek. Bezskutecznie. Również pierwsza próba podjęta przez pierwszą czechosłowacką wyprawę w 1969 roku zakończyła się niepowodzeniem. „Gdybyśmy nie dotarli na szczyt Nanga Parbat nawet za drugim podejściem, powiedzieliby nam: «Nie dasz rady, siedź w domu». Na szczęście wspięliśmy się na nią i otworzyliśmy drzwi do ery naszego alpinizmu.” – powiedział w jednym z wywiadów Ivan Fiala.
Oprócz Europy pracował w 15 wypraw na pięciu kontynentach. W latach 80. współorganizował dwie wyprawy na Mount Everest. Był liderem drugiej wyprawy w 1988 roku. Na szczyt zaatakowało czterech czołowych wspinaczy: Jozef Just, Dušan Becík, Peter Božík i Jaroslav Jaško. Wszyscy dotarli na szczyt południowy, zaś Józef Just na szczyt główny na wysokości 8848 m n.p.m Jednak w drodze powrotnej cała czwórka zginęła podczas burzy 17 października 1988 roku. Ivan Fiala nie mogąc poradzić sobie z tak ogromnym ciosem i utratą przyjaciół, postanowił rzucić wspinaczkę górską.