Znani ludzie idą na ślad Cacá Diegues w Brazylijskiej Akademii Listów

O Ciało filmowca Cacá Diegues Został zawoalowany w siedzibie Brazylijskiej Akademii Listy (GLA), w centrum Rio de Janeiro w sobotę (15), i otrzymał kilka znanych osób, które pożegnały się z dyrektorem filmowym. Zmarł o świcie w piątek (14) w wieku 84 lat.

Artyści tacy jak Marieta Severo, Betty Faria, Beth Carvalho, Antonio Pitanga, Camila Pitanga, Regina Casé, Gilberto Gil, Marcos Palmeira mi Wstyd Mader okazał przywiązanie do twórcy.

W łzach pocieszał go jego żona Vivi Sarahyba. Po ceremonii Cacá Diegues zostanie kremowany w Caju Crematorium, w strefie portu Rio.

Życie i kariera

Urodzony w Maceió, 19 maja 1940 r., Carlos José Fontes Diegues, znany jako, był jednym z największych filmowców w Brazylii, z karierą, która rozciągała się od końca lat 50. do 2018.

Studiował w Santo Inácio College przed dołączeniem do kursu PUC-Rio Law, gdzie utrzymywał prezydenturę Dyrekcji Studentów. Podczas jej trajektorii akademickiej, Stworzył kinekbub i podjął pierwsze kroki w kinie obok David Neves mi Arnaldo Jabor.

Ponadto był redaktorem gazety Metropolitano, publikacją Metropolitan Union of Students, i dołączył do jednostki popularnej Centrum Kultury (National Student Union). Pod koniec lat 50. stał się jednym z założycieli Cinema Novo, ruchu filmowego, który miał nazwy takie jak Glauber RochaW Leon HirszmanW Paulo Cesar Saracens mi Joaquim Pedro de Andrade.

W 1961 r. Wyreżyserował, we współpracy z Davidem Nevesem i Affonso BłogosławiłoKrótki film „Niedziela”, jedno z pierwszych dzieł ruchu.

Jednak jako reżyser solo rozpoczął swoją trajektorię dopiero w 1962 roku, kierując odcinkiem Escola de Samba Alegria de Living w filmie fabularnym „Five Times Favela”. Równoległy, Diegues działał również jako dziennikarz i krytykPisanie prób i manifestów o kinie.

Z ogłoszeniem Diegues i jego pierwszej żony, piosenkarki Nara Leãowygnali we Włoszech i Francji. Wrócił do Brazylii dopiero w latach 70. XX wieku, kiedy wyreżyserował filmy „When Carnival przybywa” (1972) i „Joanna France” (1973).

To także w latach 70. osiągnął swój największy sukces komercyjny w filmie „Xica da Silva” (1976). Inne z jego najbardziej uznanych dziesięcioleci to „Summer Rains” (1978) i „Bye Bye Brazil” (1979).

W 1981 roku był juror. Podczas brazylijskiego kryzysu kinowego w latach 80. reżyser wyprodukował ograniczone filmy budżetowe, takie jak „A Star Train” (1987) i „Better Days Will Come” (1989).