Złote rytualne oferty odkryte podczas wykopalisk w miejscu kultu VII wieku

Ostatnie badanie przeprowadzone przez Jan-Willem de Kort i jego kolegów, opublikowane w magazynie Medieval Archaeology, odkryło miejsce kultu we wczesnych średniach w Holandii.

Miejsca kultu dobrze wykopane i starannie przeanalizowane są niezbędne do zrozumienia zmieniających się zachowań rytualnych, objawionych przez różne grupy pre -chrześcijańskie. Jednak w przeciwieństwie do wielu i często lepiej badanych miejsc kultu pre -chrześcijańskiego w świecie skandynawskim, takie miejsca są znacznie rzadsze w krajach północnych, północnych Niemczech i Wielkiej Brytanii.

Możemy być kuszący, aby zastosować wiedzę na temat pogańskich miejsc kultu w regionach północnych i do całego świata niemieckiego. Jednak północna pogańska nie była uniwersalna, a przekonania i praktyki innych niemiecko-northernów różniły się w czasie i przestrzeni.

Odkrycie Hezingena na wschodzie Holandii dało badaczom wyjątkową okazję do lepszego zrozumienia rytuałów kultu w tym regionie.

Wykopaliska w Hezingen dokonano w 2020 i 2021 r., Po tym, jak specjaliści detekcji metalu odkryli liczne złote i srebrne monety.

Według Kort „Badania były również konieczne ze względu na niebezpieczeństwo reprezentowane przez naturalny rozwój tego obszaru. Obejmowałoby to usunięcie górnej warstwy gleby, aby ułatwić przywrócenie pierwotnej roślinności (ziół typu ericaceous) ”.

Podczas wykopalisk stwierdzono, że Hezingen był dużą okrągłą konstrukcją, złożoną z drewnianych filarów, które otaczały budynek o nietypowym kształcie, być może Herrenhof (rezydencja szlachcica), prawdopodobnie zbudowana w VI wieku.

W Hezingen zidentyfikowano trzy obszary:

Strefa 1 zawierała pojedynczą złotą monetę;

Strefa 2 obejmowała 24 drzewa (złote monety), całość i rozdrobnione, złoty wisiorek i srebrne kolczyki;

Strefa 3 zawierała Tremissi i mały wisiorek.

Ponadto odkryto 17 dołów do filarów. W oparciu o artefakty i te doły ustalono, że to miejsce było ważnym centrum kultu w krytycznym okresie przejścia kulturowego, na próg regionu. Drewniane filary, wyrównane z wiosennymi i jesiennymi równonocy, sugerują, że miejsce to byłoby używane do rytuałów sezonowych, prawdopodobnie związanych z siewem i zbiorem.

„Cztery rzędy filarów są doskonale ustawione w kierunku wschód-zachód”, wyjaśnia Kort. „Ze względu na dużą wysokość słońca, w dniu wiosennego równonocy, wznosi się dokładnie na wschód (co można łatwo sprawdzić za pomocą nowoczesnego oprogramowania dla paneli słonecznych)”.