Zawstydzony między Moraesem i Freire Gomesem jest osądzony przez domniemany zamach stanu

Chociaż tylko aspekty prawne powinny zwyciężyć, polaryzacja opinii politycznych w wyroku na temat możliwego istnienia zamachu stanu, gdy głównym oskarżonym jest były prezydent, jest nieunikniona. Jeśli nie z innych powodów, zanieczyszczenie to wynika z faktu, że oskarżony jest, zgodnie z ostatnimi ankietami, największym konserwatywnym przywództwem w kraju i główną nazwą wygrania wyborów prezydenckich w 2026 roku.

Dlatego refleksja na ten temat, chociaż może być zaimpregnowane przez czynniki, które w pewnych okolicznościach przewyższają granice sądu, aby być zwolnione i poprawne, powinno być ograniczone do litera prawa. Jedyny szacunek dla Magna Carta pozwoli nam zobaczyć bez zniekształconych soczewek, które skutecznie potrzebują i należy je rozważyć.

Konstytucja

Przed stwierdzeniem, czy oskarżony jest winny zastrzeżonych mu przestępstw, założeniem, który należy wziąć pod uwagę w każdej analizie, jest przestrzeganie pozycji LVII art. 5 Konstytucji: „Nikt nie będzie uważany za winnego, dopóki ostateczny wyrok nie zostanie przemiany”. Dlatego, niezależnie od fanów lub uprzedzeń, przede wszystkim większe prawo.

Przestępstwo przypisane osobom oskarżonym o udział w domniemanym zamachu stanu 8 stycznia 2023 r. Należy ocenić na podstawie podstawowych wymagań dotyczących scharakteryzowania tego przestępstwa. Według głównych prawników kraju, fundamentalne punkty, poparte art. 359-m brazylijskiego kodeksu karnego i w doktrynie konstytucyjnej, są następujące:

1 – przerwanie porządku konstytucyjnego

Aby zostać zrealizowanym, musi nastąpić skuteczna przerwa w legalności instytucjonalnej. Na przykład: Zamknięcie Kongresu Narodowego, arbitralne odwołanie ministrów lub sędziów, zawieszenie funkcjonowania Federalnego Sądu Najwyższego.

2 – Biorąc lub nielegalnie podjęto gniazdo władzy

Zamach byłby skonfigurowany, gdyby istniały celowe i skuteczne działania w celu przejęcia kontroli nad rządem, usuwając, bez wsparcia konstytucyjnego, prezydent prawnie wybrany lub zapobieganie posiadaniu nowego rządu. Werbalne lub pisemne wypowiedzi kwestionujące wyników wyborczych, bez skutecznych działań w celu przejęcia władzy lub zapobiegania posiadaniu tych, którzy zostali wybrani, nie mogą być sformułowane jako przestępcy.

3 – Wykorzystanie przemocy lub poważnego zagrożenia

Jest to być może jeden z najbardziej istotnych wymagań dotyczących scharakteryzowania zamachu stanu: użycie siły lub zagrożeń, które zagrażają bezpieczeństwu narodowego lub integralności instytucji. W tym przypadku szczególnie brany pod uwagę udział sił zbrojnych, bojowników, sabotażu, zniszczenia aktywów lub zastraszania władz.

4 – konkretne i realne czyny

Konieczne jest, aby agenci uczestniczyć w rzeczywistych działaniach o skutecznym potencjale zeznań rządu lub zablokowania jego wyników. Przekierowanie dyskursów lub prostych intencji oszustwa nie pasują do tego kryterium. Aby akty są uważane za konkretne i opłacalne, musi być planowanie, dostępne środki i możliwość sukcesu, nawet jeśli zamach stanu się nie zmaterializuje.

5 – specyficzny dolo

Intencja uczestników musi być jasna i świadoma: zeznawać lub zapobiec prawowitowi rządowi. Jeśli nie ma celowej chęci złamania porządku demokratycznego, ten wymóg nie będzie obecny. Po raz kolejny krytyka polityczna, protesty lub akty nieposłuszeństwa obywatelskiego są uważane za część demokratycznej gry. Konkretne zamiary są konfigurowane tylko wtedy, gdy istnieją materialne dowody, takie jak wiadomości, dokumenty, plany lub zamówienia bezpośrednie.

W związku z tymi założeniami wyrok oskarżonego musi opierać się wyłącznie na tych wymaganiach. Jeżeli prokuratura nie może udowodnić, na podstawie obecnych przepisów, że doszło do zamachu stanu lub zamachu stanu, wyrok musi zostać uniewinniony.
Jeśli wręcz przeciwnie, oskarżenie nie jest możliwe, aby wykazać, że oskarżony wpadł w zapewnione przestępstwa, musi być przekonanie.

Niespokojne stwierdzenie

Na przykład zeznania generała Freire Gomesa oczekiwano jako kluczowy element prokuratury, powiedział w sądzie, że były prezydent Bolsonaro nigdy nie zamierza działać poza ograniczeniami konstytucyjnymi, co może być ważnym argumentem dla obrony.

W prasie i mediach społecznościowych starcie między Moraes i Zdobył kontury FLA-FLU. Moraes powiedział: „Albo Pan ma fałsz prawdy na policji, albo fałszuje tutaj prawdę”. W odpowiedzi Gomes podkreślił: „Z 50 latami armii nigdy bym nie kłamał”. Komentarze są jednak strony.

Wygodne wersje

Zwolennicy rządu, którzy chcą zobaczyć aresztowanych oskarżonych, interpretują odcinek z czytaniem, że minister Patrzył generała, ostrzegając go, żeby nie kłamał. Już opozycjoniści twierdzą, że generał Freire Gomes nie milczał w obliczu insynuacji ministra i zareagował mocno, poparty jego trajektorią wojskową.

Inni świadkowie, zarówno prokuratura, jak i obrona, powinni być nadal wysłuchane, aby decyzja ministrów była tak poprawna, sprawiedliwa i zwolniona. Najbardziej pożądane jest sprawiedliwość.

Byłaby to tragedia i plamka w historii kraju, gdyby niewinna została potępiona. Tak jak nie byłoby sprawiedliwości ani potwierdzenia demokratycznych przykazań, gdyby winny był niewinny.

Niech równowaga sprawiedliwości, nieświadoma nazwisk na okładce sprawy, spełni to, czego się od niej oczekuje: pomimo dokładnie, sędziego sprawiedliwości. Po którym następuje

*Ten tekst niekoniecznie odzwierciedla opinię młodej patelni.