Zagrożenia gospodarcze ze strony Trumpa są już odczuwalne. Europa nie jest głównym celem, ale może być główną ofiarą

Podczas gdy świat próbuje odgadnąć prawdziwe intencje i kierunek polityki gospodarczej nowej amerykańskiej administracji, rynki obstawiają powrót wojny handlowej. A jeśli z jednej strony wszyscy będą zwracać uwagę na Chiny, największym przegranym może okazać się stary kontynent

Cła, inwazje i stopy procentowe są urwisko czy rzeczywistość? Donald Trump nie objął jeszcze urzędu, ale świat nie myśli o niczym innym. Słowa przyszłego amerykańskiego prezydenta w dalszym ciągu wstrząsają rynkami, które próbują przewidzieć, co może wydarzyć się w ciągu najbliższych czterech lat. Chiny, Europa, Kanada i Meksyk są głównymi „ofiarami” obietnic presji gospodarczej i jest to już odczuwalne. Eksperci ostrzegają, że starcie gospodarcze jest nieuniknione i choć Europa nie jest głównym celem, może nawet stać się główną ofiarą.

„Taryfy nie urwisko. To przemyślana strategia. Donald Trump ma klasyczny protekcjonistyczny program gospodarczy mający na celu ochronę amerykańskich produktów poprzez opodatkowanie produktów zagranicznych. Do starcia gospodarczego rzeczywiście dojdzie, a głównym celem będą bez wątpienia Chiny. Jednak główną ofiarą będzie Europa” – ostrzega profesor Tiago André Lopes.

Obietnice wyborcze Trumpa są szczególnie surowe wobec Chin. Amerykański prezydent-elekt zasugerował podniesienie ceł do 10% na cały import i 25% dopłaty na produkty z sąsiednich Kanady i Meksyku. Ale to na Chiny ma oko następna administracja USA. Po powrocie do Białego Domu Trump nalega na nałożenie 60% cła na wszystkie produkty importowane z Chin.

Chociaż rynki nie pojawiły się jeszcze na scenie, bardzo poważnie traktują groźbę Trumpa. Chińska giełda spada, a juan gwałtownie traci na wartości od czasu wyborów w USA, osiągając najniższą wartość od 16 miesięcy w porównaniu do dolara. W reakcji chińska giełda zwróciła się do największych chińskich zarządzających funduszami o ograniczenie sprzedaży akcji, a Bank Centralny podjął natychmiastowe działania, aby zapobiec dalszej utracie wartości juana w stosunku do dolara.

Jeśli Trump dotrzyma swojej obietnicy wyborczej, cła te mogą mieć znacznie bardziej agresywny wpływ na chińską gospodarkę niż podczas jego pierwszej kadencji. Chiny roku 2025 znajdują się dziś w znacznie bardziej bezbronnej sytuacji niż w przeszłości. Rząd Xi Jinpinga zmaga się z kryzysem w sektorze nieruchomości – niegdyś motoru chińskiego wzrostu gospodarczego – z kryzysem zadłużenia i słabym popytem na rynku krajowym. Co gorsza, scenariusz ten stwarza silną presję deflacyjną w chińskiej gospodarce, która może się pogłębić w przypadku znacznego spadku gigantycznego popytu na rynku północnoamerykańskim.

Trudne wybory

W środku tego gospodarczego huraganu znajduje się Unia Europejska. Rynki przewidują, że stary kontynent będzie jednym z głównych dotkniętych powrotem Trumpa, a wspólna waluta spadnie o 5% od wyborów prezydenckich, do najniższego poziomu od dwóch lat. Dzieje się tak dlatego, że Stany Zjednoczone Ameryki są głównym partnerem handlowym bloku europejskiego, a inwestorzy wierzą, że Rezerwa Federalna ponownie podniesie stopy procentowe ze względu na wyższą niż oczekiwano inflację, co podnosi atrakcyjność dolara.

Chociaż analityk IGN Francesco Pesole nie jest głównym celem nowej wściekłości wojny handlowej Trumpa, uważa, że ​​Unia Europejska zostanie szczególnie skrzywdzona przez „bardzo toksyczną kombinację”. Blok europejski ma jeden z głównych rynków eksportowych w Chinach, a słaba chińska gospodarka będzie oznaczać znaczne straty dla Europy. Jednocześnie Trump zagroził, że jeśli Europa nie będzie kupować więcej północnoamerykańskiego gazu i ropy, zaatakuje większymi cłami, co może jeszcze bardziej skomplikować sytuację.

„Unia Europejska będzie musiała zacząć dokonywać bardzo trudnych wyborów. Musimy pomyśleć o tym, co zrobimy. Co zrobimy w zakresie energii, jeśli chcemy komercyjnie odejść od Stanów Zjednoczonych? Zrezygnowaliśmy z rosyjskiej energii i jesteśmy teraz zależni od USA” – podkreśla Tiago André Lopes.

Żaden sektor nie byłby tak narażony na wojnę handlową ze Stanami Zjednoczonymi i spadek popytu w Chinach jak europejski sektor motoryzacyjny, będący siłą napędową dwóch głównych gospodarek kontynentu, Niemiec i Francji. Nieco ponad tydzień temu akcje kilku europejskich spółek w tym sektorze spadły o ponad 5%, gdy „Washington Post” poinformował, że nowa administracja może rozważać obniżenie ceł na towary importowane o znaczeniu krytycznym. Jednak oczekiwanie trwało tylko kilka godzin, a cena ponownie spadła po tym, jak Donald Trump odrzucił ten pomysł na swoim portalu społecznościowym Truth Social.

„Reindustrializacja Europy powinna rozpocząć się na dobre już w czasie pandemii. Plan Draghiego nie jest magiczną formułą, ponieważ rachunek jest bardzo drogi. Potrzebujemy, aby António Costa zadzwonił do Trumpa 21 stycznia [um dia após a tomada de posse] aby omówić politykę gospodarczą na nadchodzące lata. Konieczne jest podpisanie umowy” – przekonuje Tiago André Lopes.

Okolica w tarapatach

Ale nie tylko główne bloki gospodarcze są narażone na znaczne straty. Sąsiedzi Amerykanów również obawiają się najgorszego. Nowa administracja obejmie urząd, obiecując nałożyć 25% cło na Kanadę i Meksyk, jeśli nie powstrzymają one przedostawania się migrantów i narkotyków do kraju. Sytuacja w Kanadzie jest szczególnie niestabilna w związku z rezygnacją premiera Justina Trudeau po dziewięciu latach sprawowania władzy.

W listopadzie dolar kanadyjski osiągnął najniższy poziom od czterech lat, po tym jak Trump zagroził nałożeniem ceł na kraj. Mimo to analitycy Goldman Sachs cytowani przez Reuters uważają, że szansa na ostateczne wprowadzenie tych środków wynosi „tylko” 5%, choć inni całkowicie zaprzeczają, że tak się stanie.

Odmienna sytuacja jest w Meksyku. Podczas pierwszej kadencji Donalda Trumpa Meksyk był jednym z głównych celów jego najbardziej agresywnej polityki zagranicznej. Administracja wynegocjowała z ówczesnym prezydentem Meksyku porozumienie, które miało na celu zatrzymanie napływu migrantów przybywających do kraju z Ameryki Łacińskiej. W tym celu Donald Trump zagroził wykorzystaniem ustawy o międzynarodowych uprawnieniach nadzwyczajnych w gospodarce, instrumentu dającego amerykańskiemu prezydentowi uprawnienia do zarządzania importem w czasie kryzysu narodowego.

Dla Meksyku stosunki handlowe ze Stanami Zjednoczonymi mają absolutnie fundamentalne znaczenie. Około 80% meksykańskiego eksportu kierowane jest na rynek północnoamerykański, a nowe zagrożenie cłami wywołuje panikę na rynkach, a meksykańskie peso znacznie spadło od czasu wyboru Donalda Trumpa.

„Uważam, że w przeciwieństwie do chińskich ceł groźby wobec Kanady i Meksyku są sposobem wywarcia presji na te kraje. Donald Trump alienuje stosunki z Kanadą w czasie, gdy najbardziej prawdopodobnym następcą Trudeau jest konserwatysta i potencjalny sojusznik Trumpa. W Meksyku sytuacja jest inna i uważam, że początek relacji będzie trudny”, podkreśla Tiago André Lopes.