„Wyjeżdżamy z walizkami…” Anna Mouglalis ma powód do obrony i daje o tym znać!
nie jest typem człowieka, który się poddaje. Mająca 46 lat i wspaniała kariera aktorka wie, czego chce i jest bardziej niż kiedykolwiek zdeterminowana, aby dać się usłyszeć. Dzięki temu jego wybory filmów są znacznie bardziej zdecydowane i przemyślane. W 2022 roku mogliśmy ją zobaczyć na plakacie Naraz Benoît Delépine i Gustave Kervern, a także Tygrys i prezydent autorstwa Jeana-Marca Peyrefitte’a. W następnym roku wcieliła się w postać Elii Müller Srebrna Wenus i oddał swój talent w służbie Saida Hamicha W oddali morze w 2024 r.
Anna Mouglalis szczególnie interesuje się kulturą, otwartością, kinem, teatrem i wszystkim, co może zaoferować jej twórczość. Więc ucz się cięć budżetowych w branży tak naprawdę nie jest czymś, co go oczarowuje (podobnie jak widzenie). Jak podaje gazeta Oswobodzenie w swoim wydaniu z soboty 21 grudnia Christelle Morançais, wybrana Horizons na prezydenta regionu Pays de la Loire, potwierdziła zmniejszenie dotacji w sektorze kultury. Decyzja, która wcale nie uprawomocnia tego, z którym dzieliło życie
Anna Mouglalis uderza pięścią w stół
„Natychmiast podpisałem felieton przeciwko polityce kulturalnej pożądanej przez prezydent Kraju Loary, Christelle Morançais. Uważam, że należy jeszcze raz podkreślić, w jakim stopniu działalność Nantes, które w ostatnich latach odnotowało napływ nowych mieszkańców, wynika z niezwykłej żywotności kulturalnej tego obszaru.– powiedziała dziennikarzom z Oswobodzenie. „W tym mieście byłam szczęśliwym widzem, zanim zapragnęłam zostać aktorką. Kiedy pomyślę, że nawet na festiwalu Folles Journes zostaną cofnięte wszystkie regionalne dotacje… Wszędzie indziej subsydiowana kultura jest delegitymizowana, jakby była na powierzchni.”
Anna Mouglalis na tym się nie kończy. Jeśli ważny jest łatwy dostęp do kultury, przyznaje, że relacja między artystą a widzem nie jest już taka sama jak wcześniej: „Kiedy zacząłem grać, kręciliśmy zdjęcia od Brest do Villeurbanne przez Maubeuge i mieliśmy czas, aby spotkać się z uczniami szkół średnich i studentów, osobami starszymi i więźniami w więzieniach. To nie było tylko „przychodzimy, stepujemy i wychodzimy z walizkami”. Dziś przygotowuję się do kręcenia wielu scen we Francji z Fedrą w reżyserii Anne-Laure Liégeois, ale często jest to jeden termin ze względu na brak budżetu. Pomysł, że sztuka nie jest konieczna, może zajść bardzo daleko.” Podobnie jak walka Anny Mouglaglis, którą jest gotowa doprowadzić do końca.
