Who płacze ostatnie – 04/04/2025 – Demétrio Magnoli

Big Bang: „Dzień Wyzwolenia” Trumpa, USA skoczyły z najbardziej otwartej gospodarki do jednej z najbardziej chronionych na planecie. Nowa uniwersalna taryfa wynosząca 10% dodaje „wzajemnych taryf” określonych przez kryteria Mercantilist wobec sześciu tuzinów partnerów handlowych. Jest to „bomba nuklearna w globalnym systemie handlowym” w definicji Kena Roggoffa, byłego FMI.

W świecie rzeczywistym, opartym na regule „najbardziej uprzywilejowanego narodu” ustanowionego przez GATT w 1947 r., Każdy kraj naprawia powszechne taryfy grup produktów (pozytywne wyjątki to umowy handlowe i negatywne, reżimy sankcji komercyjnych). Jednak we wszechświecie równoległego Trumpa, wyrażonego w tabeli odsetek emanujących z Białego Domu, każdy kraj stosuje taryfy „nad USA”. Takie „wzajemne taryfy” są repliką Trumpa nie do barier taryfowych, ale komercyjne nadwyżki ich partnerów.

W praktyce, w gestie Najwyższej pogardy dla multilateralizmu, USA stworzyły uniwersalny system sankcji. , 54%; , 20%; Japonia, 24%; Korea Południowa, 25%; Indie, 26%; Wietnam, 46%; A Tajwan, 32%, jest największymi najbardziej karnymi partnerami. Trump obiecuje również podwoić dawkę taryfową o krajach, które odważyły ​​się zemścić. W twoim umyśle, tylko Stany Zjednoczone, największy globalny importer, mają niszczycielski arsenał w całkowitej wojnie handlowej.

W rzeczywistości, który płaci pierwszy, to pozostałe. I Meksyk, który kieruje ponad 75% swojego eksportu do USA, uniknął „wzajemnych taryf”, ale podąża za docelowym uchwytem specjalnych dopływów na samochodach, stali i aluminium. Stany Zjednoczone są celem ponad 15% eksportu chińskiego, japońskiego, indyjskiego i południowokoreańskiego oraz prawie 30% Wietnamczyków. Gospodarki azjatyckie odczuwają poważne krwawienie. Częściowym wyjątkiem jest Unia Europejska, największy blok komercyjny na planecie, którego rozległy rynek wewnętrzny zapewnia bezpieczne ćwiczenia sportu odwetowego.

Jednak kto płacze ostatnie, to USA. Trump postrzega ogromny amerykański deficyt komercyjny jako znak słabości i dowodu, że reszta świata wymusza jego kraj. Prawda jest przeciwieństwem tego merkantylistycznego przekonania: deficyt zewnętrzny, finansowany bez trudności przez naród, który emituje „walutę światową”, odzwierciedla bogactwo społeczeństwa amerykańskiego.

Trump wyobraża sobie, że taryfy są narzędziami do równoważenia bilansu handlowego i przyciągania inwestycji zdolnych do promowania obszernej reindustrializacji w USA. W praktyce ściana taryfowa podnosi ceny wewnętrzne, zmniejszając siłę nabywczą konsumentów USA i potencjał wzrostu gospodarki. Ponadto, ze względu na wyższe koszty produkcji i wpływ odwetu taryfowego, zmniejszy to eksport, a zatem nie wyeliminuje deficytu komercyjnego.

Główne amerykańskie systemy sojuszu geopolitycznego (Japonia, Korea Południowa, Australia, Tajwan, a ostatnio Indie) są poparte intensywną wymianą towarów, usług, kapitału i technologii. Wykluczona Chiny, Trifuan Ceary War reprezentuje amerykańską agresję przeciwko strategicznym sojusznikom. Jego koszt strukturalny wykracza daleko poza sferę ekonomiczną: Trump rozpada filary, na których wznosi się tak zwany Zachód. Xi Jinping i Vladimir Putin śmieją się ostatnio.

Link prezentu: Podobał ci się ten tekst? Subskrybent może wydać siedem darmowych trafień z dowolnego linku dziennie. Po prostu kliknij F Blue poniżej.