Wenezuela przygotowuje się do ponownego przeżycia koszmarów przeszłości wraz z drugą kadencją Donalda Trumpa

Nicolás Maduro obiecuje „trwałą rewolucję”, ale najbardziej trwałą rzecz, jaką kiedykolwiek przeżył Wenezuela Nadeszło Boże Narodzenie: trzy miesiące świętowania. Burmistrz Caracas Carmen Meléndez przewodziła w wigilię Bożego Narodzenia dostawa zabawek w 22 parafiach stolicy. „To świetna robota, dzięki której nasze dziewczęta i chłopcy są bardzo szczęśliwi”. Maduro chciał, aby uroczystości tym razem miały nie tylko chęć wpisania się do rekordu Guinnessa za jego przedłużenie, ale także towarzyszyły temu, co prezydent uznał za przezwyciężenie kryzysu kryzys gospodarczy. „Możemy powiedzieć światu, że Wenezuela jest przykładem pokonania przestępczych środków w postaci sankcji i blokad. Udało nam się wyprzedzić ich.”

„Wstępny bilans gospodarek Ameryki Łacińskiej i Karaibów na rok 2024” Komisji Gospodarczej ds. Ameryki Łacińskiej i Karaibów (ECLAC) obliczył, że Wzrost PKB Wenezueli w 2024 r. wyniósł 6,2%najwyższy wzrost regionalny, wyprzedzając Paragwaj (4,2 %) i Brazylię (3,2 %). Liczby pokrywają się z danymi Banku Centralnego, różnią się jednak od analityków ekonomicznych, którzy oceniają poprawę na poziomie od czterech do pięciu punktów.

Maduro przypomniał, że krajowi udało się osiągnąć postęp, mimo że tak się stało „podlegał ponad 930 sankcjom karnym, które miały niszczycielski skutek w dochodzie narodowym, w prawach socjalnych ludzi w ich życiu gospodarczym i w zaspokajaniu ich życia codziennego.” Teraz, po utracie znacznej części dochodu, która spowodowała „katastrofę gospodarczą” i bezprecedensowy exodus ludzi, odszedł, według Maduro, od importuje 85% swojej żywności „w 100% dostarczanej z produkcji krajowejja”.

Pałac Miraflores z kolei został aktywowany”cztery specjalne strefy ekonomiczne (ZEE) „ulokowanych w różnych strategicznych regionach w celu osiągnięcia „nowego modelu post-naftowego”, który wyprowadzi Wenezuelę z absolutnego uzależnienie od ropy naftowej oraz ogromna asymetria gospodarcza pomiędzy państwami. SSE będą dążyć do „dywersyfikacji źródeł dochodów” oraz rozwoju technologicznego i turystycznego w m.in kraj z 51% biednymi.

Przyszłość z wieloma wątpliwościami

Optymizm Maduro nie wydaje się mieć związku z czekającymi go wyzwaniami. Wenezuela jest regionalnie izolowana. Brazylia, Kolumbia, Meksyk i Chile – kraje należące do postępowego bloku Ameryki Łacińskiej – nie uznały swojego zwycięstwa w wyborach 28 lipca. Tymczasem Stany Zjednoczone uznały Edmundo Gonzáleza Urrutię za zwycięzcę konkursu i podwoiły sankcje wobec przedstawicieli rządu, wojska, urzędników Krajowej Rady Wyborczej (CNE) i Sądu Najwyższego (TSJ), którzy poparli kontrowersyjne zwycięstwo urzędnika. Wciąż sekretarz stanu, Antony Blinken, pozostawiła w powietrzu możliwość nowych niespodzianek, w tym zniesienie koncesji przyznanych niektórym firmom, m.in. Chevronowi i Repsolowi, na eksploatację wenezuelskich węglowodorów. Udziały te były niezbędne dla wzrostu gospodarczego. Wzmocnili kasę publiczną i w ten sposób pomogli w utrzymaniu polityki antyinflacyjnej, która w lipcu, a więc nie mniej niż w miesiącu, który pojawia się na wodach sporu politycznego w tym kraju, sprawiła, że ​​koszty życia osiągnęły poziom 1%.

Inauguracja Trumpa

Dobre wróżby oferowane przez „pracowniczego prezydenta”, jak sam siebie określa Maduro, kolidują z dowodami: dziesięć dni po rozpoczęciu jego trzeciej i spornej kadencji, 10 stycznia musi on rozpocząć Drugie zwycięstwo Donalda Trumpa.

Najnowsza historia początkowo informuje o przyszłych trudnościach. Miliarder nie tylko nałożył szereg sankcji na Pałac Miraflores. Jako pierwszy poparł samogłoskę posła Juan Guaidó jako „tymczasowego prezydenta” w styczniu 2019 r. Wsparcie to przyciągnęło wówczas znaczną część UE i Ameryki Łacińskiej. Postać Guaidó rozmyła się w morzu podejrzeń o nielegalne działania. Maduro ogłosił zwycięstwo i wznowił negocjacje z opozycją, która odwróciła się od „tymczasowego prezydenta”. Rząd Joe Bidena towarzyszył negocjacjom w Meksyku złagodzeniem środków i ułatwił powrót Chevrona na wenezuelską ziemię na rynek wenezuelskiej ropy. Maduro wyraził chęć rozpisania wolnych wyborów. Zobowiązanie to zostało podpisane z opozycją na Barbadosie. Jednak od października 2023 r. zaczęto zauważać wyraźny dystans między słowami a czynami. Po pierwsze, María Corina Machado została zdyskwalifikowana jako kandydatka antymaturalna. Potem nastąpił 28 lipca, pośród surowego stłumienia protestów przeciwko wynikom.

Odmowa Rządu przedstawienia protokołu Fakt, że potwierdzono jego zwycięstwo w sposób nieodwołalny, spowodował w odpowiedzi zaostrzenie administracji Bidena. I ten zwrot został zinterpretowany jako zapowiedź tego, co może się wydarzyć od 20 stycznia. „Gdybyśmy kiedykolwiek zrobili coś z Wenezuelą, nie byłoby tak. Byłoby nieco inaczej. Nazwałoby się to inwazją” – dodał. Trump powiedział w maju 2020 r., że nadal jest u władzy, a konflikt wewnętrzny i dwustronny nadal znajdował się w jednym z momentów największego zapłonu. Dla niektórych analityków te słowa były jedynie ćwiczeniem w niespełnionej przechwałce. Ale w dzisiejszym świecie nabierają innego znaczenia.

Bardzo niewielu wie w tym momencie, jakie miejsce zajmie Wenezuela w swoim programie pełnym wyzwań, od sporu handlowego z Chinami po rosyjską inwazję na Irak i dramat na Bliskim Wschodzie. To, co wiadomo, pomaga specjalistom zorientować się w krokach Waszyngtonu. Trump mianował senatora Florydy Marco Rubio na następcę Blinkena. Jest nie tylko „jastrzębiem” Partii Republikańskiej, ale jest synem Kubańczyka, który wyemigrował do Stanów Zjednoczonych w pierwszej fali, gdy wyspa maszerowała w kierunku socjalizmu. Przez całą swoją karierę polityczną Rubio propagował najbardziej drastyczne działania przeciwko Hawanie, a także Wenezueli i Nikaragui. Mianowanie Mike’a Waltza na doradcę ds. bezpieczeństwa narodowego jest kolejną oznaką nadchodzących zmian w polityce Ameryki Północnej wobec Wenezueli. W rzeczywistości sam Waltz jest jednym z tych, którzy awansowali w Kongresie tak zwane prawo Bolívara która zabrania rządowi USA zawierania kontraktów ze spółkami prowadzącymi działalność handlową z Madurismo.

W tych okolicznościach istnieje ryzyko, że kwartalne Święta Bożego Narodzenia Maduro zostaną zapamiętane jako ekscentryczna anomalia, zanim powrócą najgorsze dni.

Zapisz się, aby kontynuować czytanie