Według naukowców piekarze robili foccacię już 9 tysięcy lat temu

Podobno focaccia nie została wynaleziona we Włoszech. Nowe badanie sugeruje, że społeczności neolityczne żyjące na Bliskim Wschodzie eksperymentowały z przepisami i piekły duże płaskie pieczywo między 7 000 a 5 000 lat p.n.e.

Focaccia ze swoją łuszczącą się skórką i bogatym smakiem oliwy z oliwek to bardzo lubiany produkt – ale jak daleko sięga historia tego pysznego chleba?

Chociaż eksperci wiedzą, że tego typu miękki, płaski chlebzwykle posypywana gruboziarnistą solą, oliwą z oliwek i rozmarynem, przygotowywana była w starożytnym Rzymie, nowe badania sugerują, że jej pochodzenie może być jeszcze starsze.

Według , którego wyniki zostały zaprezentowane w artykule niedawno opublikowanym w czasopiśmie Raporty naukowe, Społeczności neolityczne produkowały już własny chleb focaccia między 7000 a 5000 p.n.e.

„Badanie przeszłych zachowań żywieniowych może dostarczyć cennych informacji na temat społecznych i kulturowych aspektów starożytnych populacji” – wyjaśnia. Sergia Tarantoarcheolog z Universitat Autònoma de Barcelona i pierwszy autor badania, pod adresem .

„Jest to szczególnie przydatne do badania społeczności prehistorycznych, o których mamy ograniczoną wiedzę ze względu na brak przekazów pisanych” – precyzuje badacz.

Aby dowiedzieć się więcej o wczesnych praktykach kulinarnych i nawykach żywieniowych, naukowcy zbadali owalne gliniane pojemniki zwane „tacki do obierania„, mówi.

Tace te znaleziono w lmiejsca na Żyznym Półksiężycuna Bliskim Wschodzie, w tym Mezraa Teleilat, Akarçay Tepe i Tell Sabi Abyad. Po przeanalizowaniu skamieniałych pozostałości przyklejonych do artefaktów zespół odkrył, że chleb wytwarzano przez zmieszanie pszenicy lub jęczmienia z wodą.

Na podstawie tego, jak tace uległy degradacji, naukowcy uważają, że bochenki uległy degradacji gotowane przez około dwie godziny — dłużej niż obecnie zalecane 20–30 minut — w piekarniku sklepionym w temp początkowa temperatura oparzenia 420°C.

Naukowcy również zidentyfikowali ślady tłuszczu zwierzęcego i przyprawy ziołowe. „Zróżnicowanie materiałów organicznych znalezionych we fragmentach sugeruje, że społeczności neolityczne wypróbowałem kilka przepisów„, mówi Taranto.

Z tego wykonane są tace do obierania gruba glina. Mają niskie ścianki i długą owalną podstawę z szeregiem rowków wewnątrz. Naukowcy stworzyli już wcześniej repliki tych tablic, aby dowiedzieć się więcej o tym, jak były używane, i tak myślą rowki ułatwiały wyjmowanie chleba blachy, aby nie przyklejało się do patelni.

„Nowe badanie potwierdza, że ​​wyciski wewnątrz tych tacek miały za zadanie ułatwić wyjmowanie focacci z pojemnika po jej ugotowaniu – w praktyce oznaczało to stara technologia zapobiegająca przywieraniupodobne do naszych nowoczesnych patelni” – mówi Taranto.

Na niektórych większych blachach objętych badaniem można było wyprodukować bochenki o wadze prawie 3 kg, co sugeruje, że piekarze chleb dla wielu ludzi delektuj się razem.

„Nasze badanie daje żywy obraz społeczności, które wykorzystywały uprawiane przez siebie zboża do przygotowywania pieczywa i focacci wzbogaconych różnymi składnikami i spożywanych w grupie” – stwierdza Taranto w oświadczeniu opublikowanym na .

„Zastosowanie zidentyfikowanych przez nas tacek do obierania prowadzi nas do wniosku, że ta późnoneolityczna tradycja kulinarna rozwijała się przez około sześć wieków i była praktykowane na rozległym obszarze Bliskiego Wschodu„, podsumowuje Taranto.