W Japonii starsze kobiety zamieniają domy na więzienia: popełniają przestępstwa, aby nie być same

Bieda, izolacja i depresja. Czasem dlatego, że „jest zimno”, czasem dlatego, że „są głodne”, te kobiety wolą podglądać zza krat, niż żyć na zewnątrz.

„Niektórzy ludzie celowo robią złe rzeczy i dają się złapać, aby móc wrócić do więzienia, jeśli skończą im się pieniądze” – mówi więźniarka Tochigi, największego japońskiego więzienia dla kobiet w Tokio.

Yoko, imię fikcyjne, ma 51 lat i w ciągu ostatnich 25 lat była aresztowana 5 razy za handel narkotykami. Za każdym razem, gdy wraca, mówi, że widzi w barach starszych ludzi. Problem jest na tyle duży, że więzienie zaczęło „prosić osadzonych posiadających kwalifikacje pielęgniarskie (takie jak Yoko) o zapewnienie opieki” osobom starszym.

„Akiyo”, 81-letni więzień, mówi, że „w tym więzieniu są bardzo dobrzy ludzie”, a nawet zastanawia się: „Może to życie jest dla mnie najbardziej stabilne„.

Japonia boryka się z problemem dużego wzrostu populacji osób starszych: w kraju o najwyższej średniej długości życia występuje kryzys urodzeń.

Samotność osób starszych w kraju jest tak niepokojąca, że ​​strażnik więzienny powiedział nawet CNN, że „są nawet ludzie, którzy tak twierdzą płaciliby 20 000 lub 30 000 jenów (124–186 euro) miesięcznie, gdyby mogli tu mieszkać na zawsze„.

„Są ludzie, którzy przychodzą tutaj, ponieważ Jest zimno lub ponieważ są głodni– dodaje strażnik. „W tym czasie bardziej przypomina dom opieki niż więzienie pełne skazanych przestępców”.

Więźniowie otrzymują bezpłatną opiekę zdrowotną, posiłki oraz pomoc personelu w zakresie kąpieli, przyjmowania leków i wykonywania codziennych czynności. Mają także dostęp do towarzystwie innych więźniówktóre nie istniało w świecie zewnętrznym.

Dlatego decydują się na popełnianie przestępstw, aby pozostać za kratkami.

Według 20% ​​osób powyżej 65. roku życia w Japonii żyje w ubóstwie. Dlatego decydują się postawić na przestępczość. TO najczęstszym przestępstwem jest kradzież: Według rządu japońskiego w 2022 r. 80% starszych więźniów było więzionych z tego powodu.

„Akiyo” przed drugim aresztowaniem (była już w Tochigi raz), otrzymywała „bardzo małą” emeryturę, wypłacaną tylko co dwa miesiące. „Podjąłem złą decyzję i okradłem sklep, myśląc, że to drobny problem” – wyznaje.

Ale tak naprawdę motywem zbrodni była desperacja psychiczna: „Pomyślałam: «Nie warto żyć, Chcę tylko umrzeć– mówi starsza kobieta.

„Bycie samemu jest bardzo trudne, i wstydzę się, że znalazłam się w takiej sytuacji” – dodała. „Naprawdę czuję, że gdybym miała silniejszą wolę, mogłabym prowadzić inne życie, ale teraz jestem za stara, żeby cokolwiek zrobić”.

Podobnie jak ona, w tej samej sytuacji znajduje się wiele innych osób. Strażnik wyjaśnia, że ​​„nawet po zwolnieniu i powrocie do normalnego życia nie mają nikogo, kto by się nimi zaopiekował„, powiedział. „Są też ludzie, którzy zostali porzuceni przez rodziny po wielokrotnym popełnieniu przestępstwa i nie mają gdzie przynależeć”.