Ujawniono niepublikowane tajemnice mozaiki Aleksandra Wielkiego (jedną z nich jest „portugalski”)
Mozaika Aleksandra Wielkiego
Ikoniczna mozaika Aleksandra Wielkiego, znaleziona w Pompejach prawie 200 lat temu, składa się z 2 milionów fragmentów kamieniołomów, które – jak wynika z nowych badań – przybyły z całego świata (w tym z Portugalii).
Mozaika składa się z około 2 milionów kawałków, ale skąd one się wzięły?
Badanie przeprowadzone w tę środę w PLOS Jeden przybliża nas do odpowiedzi na to pytanie.
Mozaika Aleksandra Wielkiego, licząca około 2000 lat, zniknęła w Pompejach wraz z wybuchem Wezuwiusza w roku 79 n.e.
W 1831 roku odkryto go ponownie podczas wykopalisk w Pompejach. Obecnie można go oglądać w Narodowym Muzeum Archeologicznym w Neapolu. Rozważana jest mozaika Aleksandra „najważniejsza mozaika z czasów rzymskich”.
Przedstawia Aleksandra panującego od 336 do 323 roku p.n.e. oraz armię macedońską triumfującą nad perskim królem Dariuszem III i jego siłami.
W 2020 roku Narodowe Muzeum Archeologiczne w Neapolu rozpoczęło projekt renowacji obejmujący nieinwazyjne badanie mozaiki. Mówiąc szczegółowo, zespół zastosował kilka technik, w tym przenośną fluorescencję rentgenowską (pXRF), aby pomóc w identyfikacji elementów w obiekcie.
„Sekrety” z całego świata
Okazało się, że „tessele składały się z dziesięć rodzajów kolorów po mistrzowsku połączone, aby podkreślić efekty artystyczne charakteryzujące mozaikę Aleksandra” – napisali naukowcy w badaniu.
10 kolorów obejmowało odcienie bieli, brązu, czerwieni, żółci, różu, zieleni, szarości, błękitu, czerni i szkła, które zawierały szeroką gamę mikrotekstur, które „po mistrzowsku połączono w celu wzmocnienia efektów artystycznych dzieł sztuki, ” – napisali badacze w artykule.
A także z… Portugalii!
Jeśli chodzi o pochodzenie tesser, naukowcy przeanalizowali kamieniołomy używane w czasach rzymskich.
Na przykład „niektóre białe tessery mogą być spokrewnione z Marmor Lunensis [calcário branco cristalino] z kamieniołomów w Alpach Apuańskich (Włochy), w których zaczęto wydobywać marmur w I wieku p.n.e., a zaprzestano go w III wieku naszej ery” – napisano w opracowaniu zespołu.
Z kolei tessery mogą mieć intensywne różowe odcienie Pochodzi z Portugalii!
Napisali, że niektóre żółte bloki mogły pochodzić z rzymskiego miasta Simitthus we współczesnej Tunezji, a ciemnoczerwone z przylądka Matapan w Grecji.
Zespół wykrył także ślady naturalnego wosku i gipsu mineralnego, które prawdopodobnie stosowano jako warstwę ochronną podczas projektów renowacyjnych w epoce nowożytnej – napisał zespół w swoim badaniu.
Endoskopowe badanie tylnej części mozaiki również wykazało „wiele puste porcje”, które prawdopodobnie nie zostały wykryte przez substancje na bazie gipsu, które prawdopodobnie dodano w celu podparcia konstrukcji podczas transportu z Pompejów do muzeum.
