Udaj się do Idlib, kolebki rebeliantów, którzy podbili Syrię

W sklepie nie ma klientów, a DiaZnudzony za kasą, co kilka sekund przenosi wzrok między ekranem swojego telefonu a oddalonym o kilka metrów telewizorem. Na nim jest włączony kanał informacyjny, a na plakacie z „najświeższymi wiadomościami” napisanym czerwonymi literami prezydent Rosji: Władimir Putinmówi na żywo o czerwonych liniach Moskwao czym Rosja tego nie zaakceptuje biorę wykańczać Ukrainao pilnej potrzebie Kreml reagować na zachodnie prowokacje i inne istotne dla świata sprawy, które w tej chwili mają gdzieś Dia’a, młodego mężczyznę z regionu Idlib.

Nudzi się, robi swoje, zatopiony w telefonie i od czasu do czasu wysyła klienta. „Mydła są w drugiej alejce po lewej stronie” – mówi Dia’a i wskazuje na kobietę, która właśnie weszła.

Chłopiec ma powody do zmęczenia i braku kontaktu: kilka dni temu, gdy był jeszcze milicjantem Hayat Tahrir al Sham (HTS)jako jeden z pierwszych wszedł Damaszek go podbić, podczas gdy ówczesny prezydent Syrii, Bashara al-Assadauciekł samolotem w kierunku stolicy Rosji. Dia’a, jak mówi, brał udział w całej ofensywie, wyzwolił cały kraj, a pierwszą rzeczą, jaką zrobił po przybyciu do stolicy – ​​odwiedził ją po raz pierwszy w życiu – było paść przed nią na twarz i modlić się do Bóg i podziękuj mu, że go chroniłeś.

Zdjęcia Asada

„A potem poszedłem prosto do Pałac Assada. „Co za oburzenie!” wykrzykuje Dia’a, która teraz ożywia się i siada na krześle. „I wiesz co? Zabrałem ze sobą niezły zwitek zdjęcia. Spójrz” – mówi młody człowiek i spod stołu wyjmuje ogromną garść prywatnych zdjęć obalonego prezydenta Syrii z młodości: Asad tańczy. Asad pod wodą, pokazując bicepsy. Asad na nartach. Asad bawi się śnieg Asad pozuje Asad, Asad, Asad.

„To jest teraz mój skarb, choć nie wiem, co z nimi zrobię. Mam nawet stary paszport Hafez Jr. —Syn Bashara, któremu nadano imię po dziadku, Hafeza al-Asada—. W ostatnich latach podróżował Brazylia, Chiny, Rumunia i Rosja…”, chłopiec kontynuuje: „Na końcu jest jedzenie dla niemowląt!”, krzyczy do innej kobiety.

Dia’a, podobnie jak wielu bojowników HTS, pochodzi z regionu Idlib, gdzie narodziła się i rozwinęła milicja, dowodzona przez Abu Mohammada al Jolaniegorządź teraz Syria. Hayat Tahir al Sham powstał w 2017 roku jako związek kilku bojówek, z których największą była Dżabhat al-Nusradawna spółka zależna Al-Kaida w Syrii.

Przy jej tworzeniu Jolani ogłosiła, że ​​HTS zerwała powiązania z międzynarodową organizacją terrorystyczną, która oskarżyła mężczyznę o utworzenie „spisek — podział lub wojna domowa — wewnątrz organizacji.

W 2019 r. HTS zdołało wypędzić wszystkie pozostałe bojówki rebeliantów z Idlib i tam rozpoczęła się dominacja na tym obszarze: administracja polityczna, Syryjski Rząd Zbawienia (GSS)została utworzona w formie państwo technokratycznektórej misją było świadczenie usług bliskim pięć milionów osób z regionu.

Od tego czasu milicja przestała zachowywać się jak partyzantka, a zaczęła zachowywać się jak rząd, a w ostatnich latach, oprócz reżimu Assada, HTS walczyła z Pozdrowienia dla Dina — nowy oddział Al-Kaidy w Syrii — oraz Państwo Islamskie (IS) w okolicy. Walka nie zawsze była w pełni skuteczna: przez lata Abu Bakr al-Baghdadi i jego następca, Abu Ibrahim al-Haszemi al-Kurasziukrywali się w Idlib, gdzie obaj zginęli w dwóch oddzielnych operacjach amerykańskich.

„Sekret naszego sukcesu w administracji w Idlib tkwi w doświadczeniu, które zdobyliśmy przez te wszystkie lata. Mieliśmy wiele kryzysów, takich jak kryzys korona wirusciągłe bombardowania prowadzone przez Rosję i Assada, Trzęsienie ziemi w 2023 r…a nasz rząd dał się poznać jako administracja, której można ufać. Nawet będąc w strefa wojnystaramy się zagospodarować ten obszar, zapewnić ludności usługi – wyjaśnia Muhammada al-Asmaraszef komunikacji międzynarodowej w GSS.

wolne terytorium

Różnica jest ogromna. W Idlib, w porównaniu z obszarami kontrolowanymi wcześniej przez Assada, wszystko jest bardziej ruchliwe, bardziej zatłoczone. Na przykład zdecydowana większość sklepów i firm w Aleppo w połowie zniszczonedo połowy pusta – bo szklanka do połowy pełna jest dla tych, których na nią stać. Idlib to zupełnie inny świat.

Jest tam wszystko: całe samochody, a zwłaszcza części, pralki, materiały budowlane, szkło, narzędzia, restauracje, kantory wymiany dolarów i lir tureckich, motocykle i rowery, produkty elektroniczne, smartfony i najróżniejszy sprzęt AGD. Wszystko pochodzi z tego samego miejsca: kilka kilometrów dalej granicy z Turcją. Nie musisz pytać o formularz —przemyt lub legalnie— przez który docierają produkty.

W byłych regionach Assada, sankcje, korupcja a rząd, którego jedynym celem było utrzymanie się przy władzy i wyciągnięcie z niej maksimum, opuścił miejsce w a nieskończona depresja. Jeśli w całej Syrii są tylko dwie godziny elektryczność dziennie w mieście Idlib są tylko dwie godziny dziennie, kiedy nie działa prąd.

„Życie tutaj nigdy nie było łatwe. Ciągłe bombardowania były koszmarem, a wielu z nas jest biednych i nie stać ich na to palny do ogrzewania naszych domów. Ale zawsze byliśmy bardzo zadowoleni z HTS. Dobrze traktowali ludność; Zaopiekowali się nami” – mówi Sarir, mieszkaniec Idlib.

Region zamieszkuje ok dwa miliony osób wewnętrznie przesiedlonych za konflikt syryjski. W nim mieszka duża część mieszkańców Idlib – tych spoza miasta namioty w niezdrowych i pozbawionych obsługi obozach dla uchodźców. Wielu z nich ma teraz nadzieję na powrót do swoich starych domów. Ale po ponad dziesięciu latach wojny prawie nikt nie ma dokąd pójść.

Model do eksportu

Od całkowitego przejęcia Idlib w 2019 r. HTS i jego GSS rządzą regionem poprzez „szariat”Prawo islamskie, z męskie rady regionu —naukowcy, inżynierowie, sołtysi wsi, kupcy— który stanowił prawo i wybierał członków administracji lokalnej. Oczywiście wszystkie te rady składały się z mężczyzn: Idlib to region tradycyjne i konserwatywnea na jego ulicach widać niewiele kobiet. Ci, którzy wychodzą z domu, zawsze robią to pod przykryciem hidżaby o nikaby.

„System, za pomocą którego rządziliśmy Idlibem, nie zostanie wyeksportowany do całej Syrii. Rządzenie Idlibem różni się od rządzenia całym krajem. Kiedy rządziliśmy tylko tutaj, byliśmy w stanie wojny, były bombardowania i sytuacja była trudna. Nie mogliśmy zrób trochę wybory publiczne. Ale teraz Syria jest bardziej stabilna i znacznie bardziej gotowa niż wcześniej, aby móc doświadczyć publicznego procesu wyborczego. Przyszli przywódcy kraju zostaną wybrani w drodze wyborów” – mówi Al Asmar.

„A jeśli chodzi o kwestię zasłony i «szariatu»… Każdy region Syrii ma swój własny zwyczaje i tradycjea ludzie będą kontynuować swoją działalność tak, jak chcą, zarówno tu, jak i tam. Nie będziemy narzucać nikomu żadnych ograniczeń„dodaje szef komunikacji Rządu Zbawienia.

Zapisz się, aby kontynuować czytanie