Tysiące Argentyńczyków maszeruje przed Kongresem przeciwko rządowi Javier Milei

Tysiące ludzi maszerowało w środę przed kongresem w Buenos Aires na poparcie emerytów. W przeciwieństwie do demonstracji tydzień temu i bez jasnej organizacji, tym razem zajmowali miejsce związków państwowych, ruchów społecznych i partii ekstremalnych lewicowych. O wiele więcej ustrukturyzowanych, grupy rozmieszczone w określonych punktach z zamiarem uniknięcia incydentów w zeszłą środę, kiedy setki protestujących zostało uwięzione i było tuzin ran. Siedem dni po tej demonstracji fotograf po otrzymaniu ciosu pompy gazowej w głowie. Tym razem było zupełnie inaczej: kiedy słońce spadło w Buenos Aires, marsz rozproszył się spokojnie.

Rząd jednak przygotował się do wojny. Mowa twardej ręki jest tym, która cieszy się i lepiej odczuwa. Jest także tym, który najwięcej obejmuje w swoim elektoratu. Już w przeddzień minister bezpieczeństwa, Patricia Bullrich, zorganizował spotkanie i szefami usług wywiadowczych. Po południu rozprzestrzenił się w sieciach około trzydziestu rzekomych odważnych barów, które oskarżył o incydenty siedem dni temu. Aby ukończyć kombinację, minister zaoferował nagrodę w wysokości 10 000 USD tym, którzy potępili przemoc podczas demonstracji.

Operacja zastraszania rozpoczęła się bardzo wcześnie, z zamiarem uniemożliwienia ludziom dodania do demonstracji. Ekrany wszystkich stacji kolejowych, najskuteczniejsze i szybkie medium do wejścia do stolicy z obrzeży, pokazały ostrzeżenie w literach kapitałowych z pierwszej godziny: „Protest nie jest przemocą. Policja represjonuje każdy atak na Republikę”. Na wypadek, gdyby każdy pasażer był rozproszony, przesłanie brzmiały przez cały dzień przez wysokie głośniki.

Rząd podjął się również swojej obsesji, aby zagwarantować bezpłatny ruch, a od dziewięciu rano zapobiegał dostępowi do samochodu i transportu publicznego w 40 jabłkach otaczających Kongres. Protestujący musieli przejść serię kontroli, aby przekroczyć obwód, podczas gdy policja Riot powtórzyła z megafonami ostrzeżenie, że nastąpi represje, gdyby marsz stanie się gwałtowny. Tymczasem Milei podążyła za całą operacją różowego domu opancerzonego przez policję.

Prezydent miał podwójne zainteresowanie. Oprócz ściśle przestrzegania operacji policyjnej rozmieszczonej na mniej niż 15 ulicach z siedziby rządowej, zwróciła uwagę na sesji zastępców, która ostatecznie z Międzynarodowym Funduszem Walutowym. Sesja była dowodem pogorszenia, że ​​polityka argentyńska cierpi, z obelgami, krzykami, a nawet zastępcą partii rządowej, LA Libertad, zwiększając się wraz z megafonem prezydentem izby, która jest tej samej grupy.

do biuletynu El País América i otrzymuje wszystkie klucze wiadomości regionu.