Trybunał Konstytucyjny orzekł: część kodeksu karnego dotycząca dożywocia dla kierowców jest niezgodna z konstytucją
Przepis kodeksu karnego przewidujący karę dożywotniego pozbawienia wolności w przypadku skazania przez sąd sprawcy przestępstwa zabójstwa popełnionego jako kierowca środka transportu jest sprzeczny z Konstytucją Republiki Słowackiej. Tak orzekł w środę Sąd Konstytucyjny (TK) Republiki Słowackiej. Odpowiedni przepis został zaskarżony do Trybunału Konstytucyjnego przez Sąd Okręgowy w Trnawie, który sprzeciwił się obowiązkowi nałożenia takiego dożywotniego zakazu.
Zgodnie z decyzją Sądu Konstytucyjnego, przepis ten jest sprzeczny z prawem do ochrony przed nieuzasadnioną ingerencją w życie prywatne i rodzinne. „Sąd Konstytucyjny w pełnym składzie postanowił ponadto, że pełne uzasadnienie przyjętego orzeczenia zostanie opublikowane w Zbiorze Ustaw Republiki Słowackiej”. poinformował Sąd Konstytucyjny.
Zakwestionowany przepis obowiązuje w kodeksie karnym od listopada 2011 roku. Sąd Okręgowy w Trnawie zwrócił się do Trybunału Konstytucyjnego w 2019 r. w związku z podjęciem decyzji w sprawie odwołania od wyroku sądu rejonowego w konkretnej sprawie. „Sprawa dotyczy nałożenia kary dożywotniego pozbawienia wolności na podstawie art. 61 ust. 5 lit. b) kodeksu karnego, w którym ustawodawca skutecznie wprowadził zasadę „raz i wystarczy”,” – stwierdził sąd w swoim stanowisku.
Wskazał, że nie jest wymagane wcześniejsze skazanie sprawcy za to lub jakiekolwiek inne przestępstwo, a zatem jakakolwiek wcześniejsza nieskazitelna kartoteka sprawcy jest nieistotna. Nie ma również możliwości warunkowego umorzenia pozostałej części kary zakazu prowadzenia działalności.
„W niniejszej sprawie konieczna jest ocena, czy zaskarżone przepisy respektują wymóg proporcjonalności, tj. czy umożliwiają wymierzenie sprawcy kary proporcjonalnej do przestępstwa, za które kara jest orzekana, tak aby zachować rozsądny i wyważony związek między intensywnością interesu publicznego w zakresie ochrony społeczeństwa a wagą ingerencji w podstawowe prawa sprawcy” – stwierdził Sąd Okręgowy.
Stwierdził również, że o nieproporcjonalności świadczy również fakt, że orzeczona w ten sposób kara pozbawienia praw publicznych nie mogła zostać wykonana, ponieważ utrzyma się do końca życia, a osoby skazane nie mają nawet możliwości zatarcia tego skazania.