Świat nie jest autentyczny, gdy mówi o Afryce

Z badania opublikowanego we wtorek przez organizację Africa No Filter wynika, że ​​kontynent afrykański jest wymieniany w sposób stereotypowy przez Zachód, Rosję i Chiny, którym zarzuca się brak prawdziwego wsparcia.

W raporcie „Budowanie partnerstw w an nierównym świecie: Afryka w dyskursach politycznych Zachodu, Chin i Rosji” przeanalizowano „utrzymujące się reprezentacje i wyłaniającą się retorykę w dyskursie politycznym” tych trzech regionów w odniesieniu do narodów afrykańskich w latach 2020–2023.

Africa No Filter stwierdza, że ​​„pomimo rosnącego znaczenia geopolitycznego Afryki światowi przywódcy w dalszym ciągu zmagają się z przestarzałymi stereotypami na temat kontynentu, próbując stworzyć nowa narracja o współpracy„.

Dzięki szczegółowej analizie przemówień i publicznych oświadczeń przywódców G7 (Stanów Zjednoczonych Ameryki, Japonii, Niemiec, Wielkiej Brytanii, Francji, Włoch i Kanady), Chin i Rosji, w dochodzeniu zidentyfikowano powtarzające się tematy, w tym „partnerstwo z Afryką”, „problemy Afryki” i „pomoc Afryce”.

W latach 2020–2023 niektórzy zachodni przywódcy uznali historyczne i współczesne konsekwencje przemocy kolonialnej oraz nieproporcjonalną odpowiedzialność, jaką kraje uprzemysłowione muszą ponosić za zmianę klimatu.

Jednak w większości przemówień politycznych pomoc pozostaje nieobecna.

Rozmawiają, rozmawiają…

Pomoc pozostaje ważnym tematem, gdy przywódcy najpotężniejszych narodów rozmawiają o Afryce, ale nadal istnieją rozbieżności w partnerstwie.

„Obawa o niestabilność Afryki nie jest altruistycznagdyż większość krajów zachodnich, a także Chiny i Rosja są zainteresowane inwestowaniem w Afryce i konkurują ze sobą pod względem wolumenu handlu” – powiedział.

Jeśli z jednej strony Rosja prowadzi podwójną grę: pomoc żywnościową i pomoc wojskową, Zachód nie używa bezpośrednio słowa „pomoc”, ale raczej „pomoc” lub „wsparcie”, „najpewniej w celu ułagodzenia interesie kapitalizmu politycznego„, podkreślił.

Chiny natomiast wykorzystują blok BRICS (Brazylia, Rosja, Indie, Chiny i RPA) jako mechanizm współpracy „w celu promowania wzrostu gospodarczego, poprawy globalnego zarządzania i promowania demokracji w stosunkach międzynarodowych” – wskazał.

Wyniki badań sugerują, że choć istnieje uznanie autonomii i potencjału narodów afrykańskich, to jednak narracja dominujący często dostaje brakuje naprawdę sprawiedliwego zaangażowania.

„Nasza analiza nas nie dziwi: politycy, podobnie jak ludzie, których reprezentują lub którymi rządzą, w dalszym ciągu trzymają się stereotypu „problematycznej Afryki”, która potrzebuje pomocy, „egzotycznej Afryki”, która kładzie nacisk na przyrodę, a zatem czasami z „mądra Afryka”, która oferuje inspirujące pomysły.” Zatem reprezentacja Afryki jest jednocześnie odzwierciedleniem utrzymujących się stereotypów i nowego uczenia się, stwierdził.

„Ten raport wzywa światowych przywódców do świadomego wysiłku unikaj stereotypów i nawiązuj prawdziwe partnerstwa oraz wzajemnie korzystne działania, które uznają historyczny i współczesny wpływ Afryki” – podsumował.