Sudan wkracza w trzeci rok wojny z najgorszym kryzysem humanitarnym na świecie

Po dwa lata wojny domowejW Sudan twarze Większy kryzys humanitarny i wysiedlone ze świata we współczesnej erze. Dopóki 150 000 Sudanu zmarło y 13 milionów zostało zmuszonych do opuszczenia swoich domówzgodnie z najnowszymi szacunkami Organizacji Narodów Zjednoczonych. „Uciekają z przemocy i konfliktów, a następnie biegną w kierunku głodu„Wyjaśnia Elise Nalbandian gazetę Oxfam.” Mówimy, że nie jest to precedens, dopóki trzy miesiące później znów się pogarsza – dodaje.

Ponad 30 milionów ludzi potrzebuje pomocy humanitarnej W tym czasie w kraju i więcej niż 8 milionów ludzi jest na skraju głodu. W drugą rocznicę wojna domowa, daleka od usprawiedliwienia, jest nasilana. Tymczasem kraj osiągnął jedynie 10% tego, co oszacował ONZ był niezbędnym budżetem na wypadek sytuacji humanitarnej.

Bitwy i ulewne deszcze

Zaledwie trzy tygodnie temu siły zbrojne Sudanu (SAF) wznowiły kontrolę kilku obszarów stolicy, Jartumi pałacu prezydenckiego, w znacznym zakręcie po prawie dwóch latach wojny Szybkie siły wsparcia (RSF). Konflikt, który Wybuchło 15 kwietnia 2023ma swoje pochodzenie w walce o władzę między tymi dwiema frakcjami. Po upadku w 2019 roku Były prezydent Omar Al Bashir, Sudan rozpoczęło się przejście polityczne, ale Spory dotyczące dystrybucji władzy Zaowocowały wojną domową, która trwa do dziś.

Pomimo ostatnich postępów armii, walki trwają w obszarach południowych Jartum i innych strategicznych regionach kraju, takich jak Darfur del Nortegdzie RSF niedawno uchwycił kluczową pozycję, Wycinanie linii zaopatrzenia W kierunku oblężonego miasta El Pasher.

Tymczasem populacja patrzy na niebo, oczekując katastrofalnej ulewnej pory deszczowej. „Martwimy się, że dostęp do populacji zostanie jeszcze bardziej utracony”, Wyjaśnia tej gazecie Esperanza Santos, koordynator ratunkowy w Sudanie lekarzy bez granic (MSF), jedna z niewielu organizacji międzynarodowych, które nadal pracują w kraju.

W połowie wojny nikt nie naprawia szkód mostów i dróg, niezbędnej infrastruktury zrównanej przez burze. „Gdy pojawiają się powodzie, jest więcej niedożywienia, więcej chorób zanieczyszczonej przenoszenia wody A jednocześnie przy masywnych przemieszczeniach wszystkie te elementy są podawane dla bardzo dużego ryzyka epidemii ” – dodaje, z widocznym problemem. „Odra stała się już epidemią w Darfurze I wiele innych obszarów Sudanu, ponieważ od dwóch lat jesteśmy konfliktami Brak usług szczepień W warunkach – mówi i wskazuje, że uzyskują leki sporadycznie, ale nawet po przybyciu spotykają wiele ośrodków zdrowia, które nie są funkcjonalne i nie mogą im podawać.

Kryzys regionalny

Egipt to kraj, w którym większość uchodźców sudańskich Przybyli i najbardziej stabilni mieszkańców Sudanu, skąd pracuje Wysoki Komisarz ds. Uchodźców ONZ (Acnur), ze specyfiką, że rząd egipski ma politykę, która Nie popełnia pól uchodźców, ale na integrację Z lokalną społecznością. „W etapach granicznych udzielamy pomocy humanitarnej, gdy tylko przyjedziemy, ale naszym celem jest dodatek do społeczności recepcyjnej”, wyjaśnia tej gazecie szef relacji zewnętrznych Wysokiego Komisarza ds. Uchodźców ONZ (UNHCR) w Egipcie, Jaime Giménez.

Szacuje się, że istnieje Od 3 do 5 milionów Sudanu w Egipciezgodnie z oficjalnymi danymi. W kraju uchodźcy mogą się poruszać. „Zdecydowana większość postanawia udać się do dużych miast, takich jak Kair lub Aleksandria, gdzie jest bardziej prawdopodobne, że znajdzie pracę” – mówi, chociaż warunki są niepewne dla wielu z nich.

Opcje są gorsze w innych krajach sąsiednich. W Sudan Południowy i Chadwięcej niż 280 000 uchodźców pozostaje uwięzionych w improwizowanych osadachw warunkach przeludnienia, z brakiem wody pitnej i wyjątkowo niepewnej opieki medycznej. Brak szkolnictwa jest jednym z wskaźników, że konflikt może zostać utrwalony. W Chad ponad 90% dzieci nie ma dostępu do edukacji. Wpływ na młodych ludzi obejmuje większe ryzyko rekrutacji przez grupy zbrojne, ruch i wyzysk.

USA wycofują fundusze

Kiedy Sudan był już w najgorszym kraju Światowe zawieszenie finansowania amerykańskiej agencji ds. Rozwoju międzynarodowego (USAID, akronim po angielsku). Masowe cięcia funduszy, w tym zawieszenie 64 milionów dolarów w amerykańskiej pomocy dla Chada i Sudanu Południowego, dodatkowo zagrażają reakcji humanitarnej w regionie. W 2024 r. USA były głównym dawcą obu krajów.

„Pomoc jest zawierającą kontrakt. Wykonujemy szkieletową pracę. Po prostu staramy się ocalić im życie. Nie ma długoterminowego planowania. Wszystko, co możemy zrobić, to upewnić się, że nie umierają”, Mówi Nalbandian z Oxfam.” Pomoc humanitarna jest ekosystemem. Jeśli dana osoba przechodzi na emeryturę, druga, która nie ma finansowania, nie może interweniować ” – podsumowuje.

Subskrybuj, aby kontynuować czytanie