Sporządzono na Golan, tworząc Izrael
W czerwcu 2019 r. izraelski premier zainaugurował budowę nowego osiedla na okupowanych Wzgórzach Golan, nazwanego Ramat Trump (Trump Heights) na cześć prezydenta USA. Wielu postrzegało wówczas posunięcie Netanjahu raczej jako teatralny gest wobec jedynego zagranicznego przywódcy, który trzy miesiące wcześniej uznał aneksję terytoriów syryjskich zdobytych przez niego podczas wojny sześciodniowej (1967). Okupowany obszar, który stanowi dwie trzecie Wzgórz Golan, został bezskutecznie usiłowany odzyskać podczas wojny Jom Kippur (1973). mają łączną powierzchnię 1800 mkw. km., czyli aż połowa Evii. Stamtąd wypływa rzeka Jordan, która zasila Morze Galilejskie (biblijne jezioro Genezaret) i kończy się w Morzu Martwym.
Przed wojną 1967 roku ludność Wzgórz Golan liczyła 130–150 000 Arabów (wśród miejscowych Druzów i uchodźców palestyńskich). Obecnie na okupowanych wzgórzach Golan żyje około 25 000 Druzów – niektórzy stanowią załogę armii izraelskiej, a inni upierają się przy powiązaniach z Syrią. Izrael zbudował ponad 30 nielegalnych osiedli, w których zamieszkuje około 25 000 osadników, w tym kilkanaście rodzin w Ramat Trump, które pomimo spektakularnego otwarcia nie odnotowały większego rozwoju. Wokół osady, podobnie jak w innych rejonach Wzgórz Golan, porozrzucane są ruiny arabskich wiosek. Pochodzi z rodziny uchodźców z Golan.
Z najgorętszych stref
Przez dziesięciolecia Golan był jedną z „najgorętszych” stref na planecie i na niej. Reżim syryjski pokazał zagranicznym oficjalnym gościom i dziennikarzom ruiny miasta Quneitra, które Izraelczycy zrównali z ziemią materiałami wybuchowymi. Od tego momentu siły około 1000 niebieskich hełmów (UNDOF) monitorowały z 50 posterunków strefę zdemilitaryzowaną (o długości 80 km i szerokości od 0,5 do 10 km) oraz przestrzeganie ograniczeń w rozmieszczeniu sił zbrojnych po obu stronach.
Sytuacja na Wzgórzach Golan zmieniła się w 2011 roku, kiedy walki dotarły do strefy zdemilitaryzowanej. Izraelskie siły zbrojne z jednej strony przeprowadziły operacje „humanitarne” na małą skalę, aby „ratować” uwięzionych ludzi i transportować rannych do szpitali, z drugiej strony nasiliły bombardowania pozycji Hezbollahu i irańskich zwolenników reżimu, osłabiając obozu rządowego, choć od czasu do czasu atakowano także stanowiska islamistów.
Podwojenie liczby osadników
Po upadku reżimu Assada armia izraelska zbombardowała infrastrukturę wojskową w całej Syrii, zajęła strefę zdemilitaryzowaną, przejmując kontrolę nad prawie całym Golanem, i założyła placówkę na szczycie góry Hermon (na granicy syryjsko-libańskiej), tworząc tymczasowe „masowe” » dla dżihadystów i innych grup ekstremistycznych. Tel Awiw zyskał większą głębię strategiczną i dokonuje osiągnięć w terenie. Świat arabski oskarża Izrael o systematyczne naruszanie legitymacji międzynarodowej i podważanie wysiłków na rzecz stabilizacji Syrii, podczas gdy w Damaszku Jolani powiedział, że jego przeciążony kraj nie jest w stanie toczyć kolejnej wojny.
Rząd Netanjahu ogłosił w tym tygodniu program gospodarczy i zachęty mające na celu podwoić liczbę osadników na Wzgórzach Golan, natomiast minister obrony Izrael Katz wyjaśnił, że izraelscy żołnierze stacjonujący na górze Hermon pozostaną tam przez całą zimę. Nie ma nic trwalszego niż tymczasowe, zwłaszcza gdy jedna z osad na Wzgórzach Golan nosi imię nowego prezydenta USA.
