Sojusznik prezydenta Milei, który odegrał kluczową rolę w zatwierdzeniu jego ustaw, zostaje wydalony z Senatu za przemyt dolarów

Senator Edgardo Kueidera Był na usługach rządu prezydenta Mauricio Macriego. Następnie zmienił frakcję i w 2019 roku wszedł do Kongresu wraz z obecnie będącym w opozycji Peronizmem. Kueider wykonał nowy piruet polityczny i w tym roku dołączył do grona skrajnej prawicy. Twój głos był kluczowy, aby prezydent Javier Milei mógł zatwierdzić ustawy promujące głęboką reformę gospodarki, instytucji i społeczeństwa. W zeszłym tygodniu senator próbował przedostać się do Paragwaju z 211 000 dolarów niewiadomego pochodzenia. Zatrzymali go na granicy wraz z jego sekretarką Iarą Guinsel Costą. Obaj są aresztowani. W czwartek argentyński Senat wyrzucił go ze swoich szeregów Rząd stracił ważny element szachów legislacyjnych, ponieważ zastąpi go kirchneristka Stefania Cora.

Milei został prezydentem pod jednoczącym hasłem wyborców: pogardą dla tzw. „kasty politycznej”. Skrajna prawica przedstawiła się elektoratowi jako siła destrukcyjna, chcąca pozostawić w tyle tradycyjne przywództwo. Po objęciu prezydentury Milei wygłosił swoje pierwsze przemówienie, zwrócony tyłem do parlamentu jako sposób na odrzucenie ich kultury i przedsiębiorstw. Ale „Kasta” była niezbędna do zatwierdzenia wszystkich inicjatyw władzy wykonawczej. Kueider był wzorowym zwolennikiem transfugizmu do tego stopnia, że ​​kiedy został zatrzymany w urzędzie celnym Paragwaju przez urzędników tego kraju, przedstawił się jako ustawodawca sympatyzujący z rządem.

Jego sprawa wywołała taki oddźwięk w mediach, ponieważ Milei spędził rok na stanowisku prezydenta, że ​​partia rządząca, stanowiąca mniejszość w Senacie, nie mógł zapobiec usunięciu Kueidera. „Chcieliśmy to zawiesić, ale potrzebne są dwie trzecie głosów i ich nie udało się osiągnąć” – ubolewał rządząca partia Ezequiel Atauche.

Nieprzewidywalne wyprowadzenia

Rząd, który ogłosił decyzję o oczyszczeniu polityki, stoi obecnie przed podwójnym problemem. Z jednej strony właśnie straciła sojusznika w izbie wyższej, w której ma tylko sześć z 72 mandatów. Najbardziej niepokoi skrajną prawicę sądowe wyprowadzenie sprawy Kueidera. Peronizm i inne odłamy opozycji wzbudziły podejrzenia, że ​​świadczenia byłego senatora nie były bezpłatne, został przekupiony, a część pieniędzy próbowano wywieźć do Paragwaju.

Sędzia Sandra Arroyo Salgado przygotowuje się do złożenia wniosku o ekstradycję Kueidera. Dochodzenie w tej sprawie prowadzi prokurator Alcides Giménez Zorrilla. Senator jest oskarżony o przemyt i rzekome pranie pieniędzy. „Najbardziej interesuje nas podążanie szlakiem pieniędzy” – powiedział portalowi „La Política Online”. Giménez Zorrilla ujawnił, że pierwsze oświadczenia Kueidera i Guinsela skierowane do władz Paragwaju były bardzo niespójne. Na razie dowiedziano się, że wydalony senator dokonywał już wcześniej innych podobnych najazdów na Paragwaj. Prokurator zaprzeczył, jakoby istniały naciski ze strony Kancelarii Prezydenta na opóźnienie sprawy.

„Rządowi nie udało się w żadnym z działań, które przeprowadził w sposób improwizowany, aby uniknąć wydalenia swojego sojusznika Kueidera” – stwierdził analityk polityczny Ignacio Fidanza. „W ten sposób Milei zamyka rok legislacyjny całkowitą porażką”. To niepowodzenie ma jeszcze jeden element, który zwiastuje większe burze w partii rządzącej.

Kolejna walka w tle

Wiceprezydent Victoria Villarruel zezwoliła na posiedzenie Senatu jako głównej władzy. Sposób na zwiększenie dystansu, jaki dzieli ją od głowy państwa rok po przejęciu władzy. Villarruel konfrontuje się z MIlei. Walka stała się publiczna, ale na mocy Konstytucji sprawuje on tymczasowe przewodnictwo Narodu w związku z wyjazdem kapitalistycznego anarcho do Włoch. Ściśle rzecz biorąc, nie może on prowadzić posiedzeń Senatu. Jednak to zrobił.

„Ta sytuacja nie tylko oznacza wyraźne rozłączenie między dwumianem prezydenckim ale także symbolizuje dyskomfort, jaki aresztowanie Kueidera oznaczało dla libertarian. Sześciu jej przedstawicieli w Senacie ostatecznie głosowało za jego wydaleniem, gdy było już oczywiste, że sesja plenarna skłaniała się ku tej opcji. Jednakże za wszelką cenę starali się uniknąć takiego wyniku” – podaje gazeta „La Nación”.