Słynna mozaika Alexandru Macedona: Jakie tajemnice kryje
Słynna mozaika Aleksandra Wielkiego, odkryta w Pompejach, zawiera około 2 miliony fragmentów wydobytych z kamieniołomów rozciągających się daleko poza jego starożytne królestwo.
Imperium Aleksandra rozciągało się od Bałkanów po dzisiejszy Pakistan. Te kawałki kamienia i minerałów, czyli tessery, wydobywano w kamieniołomach w całej Europie, w tym we Włoszech i na Półwyspie Iberyjskim, a także w Tunezji.
Mozaika ma około 2000 lat i została zakopana w Pompejach podczas erupcji Wezuwiusza w 79 r. n.e.
Odkryto go w 1831 r., kiedy archeolodzy odkopali go w „domu” bogatej rodziny, znanym jako Casa Faunus, a obecnie jest wystawiony w Narodowym Muzeum Archeologicznym w Neapolu, podaje Noi.md w odniesieniu do .
Przedstawia Aleksandra, który rządził od 336 do 323 roku p.n.e. oraz armię macedońską pokonującą perskiego króla Dariusza III i jego armię.
W 2020 roku Narodowe Muzeum Archeologiczne w Neapolu rozpoczęło projekt renowacji obejmujący nieinwazyjne badanie mozaiki. Zespół zastosował kilka technik, w tym przenośną fluorescencję rentgenowską, która wykorzystuje promienie rentgenowskie do identyfikacji elementów wewnątrz obiektu. Badacze napisali:
„Tessery składały się z dziesięciu rodzajów kolorów, umiejętnie połączonych w celu wzmocnienia efektów artystycznych charakterystycznych dla mozaiki Aleksandra”.
10 kolorów obejmowało odcienie bieli, brązu, czerwieni, żółci, różu, zieleni, szarości, błękitu, czerni i ciała szklistego (szklistego), które miały szeroką gamę mikrotekstur, które „po mistrzowsku połączono w celu wzmocnienia efektów artystycznych dzieło sztuki”.
Starożytni rzemieślnicy zwracali szczególną uwagę na twarz Aleksandra. Składa się z kilku odcieni różowych tesser z widocznymi różnicami w efektach luminescencji, prawdopodobnie związanych z różnym składem chemicznym tesser. Ich zdaniem takie szczegóły wyjaśniają, dlaczego jest to „być może najbardziej kultowe i znane przedstawienie jego twarzy w sztuce starożytnej”.
