Skład Czerwonych i Czarnych: sprawdź saldo każdej pozycji Vitórii w 2024 roku

Rok 2024 był długi dla Vitórii, ale po męczącym sezonie kibice Leão kończą go pozytywnymi nastrojami. Rozpoczynając sezon z bazą, która wygrała Serię B, czerwono-czarna drużyna startowa była modyfikowana w trakcie zawodów, a nowi gracze zyskali na znaczeniu. Zobacz bilans każdej pozycji zespołu:

Lucas Arcanjo, będący starterem w kampanii o tytuł Serii B w 2023 r., kontynuował tę nazwę po powrocie do elity. Arcanjo, absolwent drużyn młodzieżowych Leão, wychodził na boisko 50 razy w ciągu roku, co stanowi 82% meczów rozegranych przez Vitórię. Pomimo wahań, po raz kolejny zakończył sezon ważnym dla zespołu.

Najczęściej używanym zmiennikiem na tej pozycji była Muriel, której misją było zastąpienie Arcanjo w 10 meczach w ciągu roku. Jednym z nich był tak naprawdę pierwszy klasyczny Ba-Vi. Przy tej okazji czerwono-czarni zwyciężyli na Barradão 3:2. Pomimo krytyki jego nabytku, nie wyrządził żadnej krzywdy, gdy był na boisku.

Maycon Cleiton zagrał tylko w przegranej z Juazeirense w Copa do Nordeste. W tym czasie Vitória została pokonana na wyjeździe: 2:0. W trakcie sezonu bramkarz opuścił Leão i przeszedł do Ceará.

Wraz z przybyciem Carpiniego Willlean Lepo przejął tę pozycję i został prawym obrońcą z największą liczbą występów Leão w tegorocznych mistrzostwach Brazylii. W czerwono-czarnej koszulce rozegrano 28 meczów i podczas zawodów trzeba było czasami formować obronę.

Po kontuzji Lepo Paragwajczyk Raúl Cáceres wykorzystał okazję i dał się poznać jako starter w branży. Zawodnik ewoluował wraz z zespołem i przyczynił się do trzech asyst w mistrzostwach, stając się prawym obrońcą z najbardziej bezpośrednim udziałem w zdobywaniu bramek zespołu w turnieju.

Z drugiej strony, na lewej stronie rywalizowało tylko dwóch zawodników. W pierwszej połowie PK przejął wyjściowy skład i był przez ten okres ważny dla Vitórii. Jednak kontuzje i spadki wydajności dały Lucasowi Estevesowi przestrzeń do zajęcia tej pozycji i nigdy jej nie opuszczania.

Młody 24-letni obrońca był jednym z najrówniej grających defensorów Leão w Serie A, a także przyczynił się do zdobycia jednego gola i czterech asyst w rozgrywkach.

Wagner Leonardo i Camutanga to duet defensywny, który w ostatnich latach był najbardziej chwalony przez czerwono-czarnych fanów. Podobnie jak podstawowa drużyna Serie B, rozpoczęli sezon na wysokim poziomie, ale kontuzja z numerem 13 zachwiała obroną Leão. Wagner został kapitanem i najczęstszym zawodnikiem drużyny w ciągu roku.

W miejsce Camutangi próbowali go zastąpić Bruno Uvini, Reynaldo i zaimprowizowany Caio Vinícius, ale bezskutecznie. Obrona ustabilizowała się ponownie wraz z przybyciem Neris i Edu. Obaj wpasowali się w zespół i zakończyli rok z dobrą notą.

Rodrigo Andrade i Dudu, uważani za starterów ze względu na ubiegłoroczny występ w Serie B, rozpoczęli sezon jako właściwe nazwiska w składzie Vitórii pod wodzą Léo Condé. Obaj pozostali ważni w podboju Baianão, ale wkrótce stracili miejsce w Série A mistrzostw Brazylii wraz z przybyciem Carpiniego.

Bez tej dwójki obecny trener przez większą część rozgrywek zakładał grę z trzema pomocnikami. Luan Santos, Filipe Machado, Ricardo Ryller i Willian Oliveira na zmianę wcielali się w role. Wszyscy pomagali Lwu, każdy z własnymi cechami. Willian został nawet królem strzelców Serii A w 10. rundzie. W tamtym czasie pomocnik w rozgrywkach strzelił pięć goli.

Wśród pomocników jednomyślność. Właścicielem tego stanowiska był Matheuzinho. Mimo że w zeszłym roku był podstawowym zawodnikiem, to w obecnym sezonie osiągnął swój szczyt, będąc kluczowym zawodnikiem w procesie rekonwalescencji w Serie A. Biorąc pod uwagę cały rok, strzelił sześć goli i zanotował 10 asyst.

Zatrudniony zgodnie z oczekiwaniami kibiców pomocnik Jean Mota nie był w stanie grać w czerwono-czarnej koszulce i zakończył sezon bez użycia Thiago Carpiniego. Kiedy Matheuzinho nie mógł grać, Pablo zajmował tę pozycję lub system został zmodyfikowany.

W 2024 roku w obu skrzydłach zmieniało się sześć nazwisk: Osvaldo, Everaldo, Gustavo Mosquito, Carlos Eduardo, Zé Hugo i Matheus Gonçalves. Spośród nich tylko ten ostatni nie był ważny w pierwszej lidze.

Zé Hugo i Mosquito zakończyli sezon jako ważny dla kampanii, ale nie byli w stanie umocnić się na pozycji absolutnych starterów. Obaj skrzydłowi mieli po trzy bezpośrednie udziały w bramkach, natomiast Osvaldo, Everaldo i Carlos Eduardo mieli po dwa.

W tym roku dla Leão najważniejszy był Osvaldo. 37-letni napastnik strzelił osiem goli i zaliczył jedną asystę. Mimo swojego wieku, dla Vitórii najważniejsza była szybkość zawodnika i bramki zdobywane w klasykach. Osvaldo musiał jednak pożegnać się z sezonem wcześnie po tym, jak zdiagnozowano u niego płucną chorobę zakrzepowo-zatorową.

Zatrudniony na początku sezonu jako „strzelec bramki”, Alerrandro przez cały rok spełniał oczekiwania. W sezonie drużyna zdobyła 28 bezpośrednich bramek, z czego 21 padło, a siedem miało asysty. Zawodnik brał udział we wszystkich rozgrywkach, w których Vitória brała udział w sezonie. Pomimo szybkiego startu w Serie A, zakończył turniej jako król strzelców.

Ze względu na wahania i wagę bycia najdroższym nabytkiem klubu w roku, Janderson zmieniał się ze skrzydłowego i środkowego napastnika i był drugim na swojej pozycji najbardziej zaangażowanym w zdobywanie bramek. Numer 39 strzelił trzy gole i zdobył bramkę w pierwszej lidze. Iury Castilho, Luiz Adriano i Caio Dantas zajmowali pozycję „dziewiątki w koszulce”, ale nie zostali ominięci.