Simonas Kairys ocenia decyzję arcybiskupa o ocenzurowaniu publikacji w czasopiśmie Artuma: wciąż uczymy się żyć z wolnością słowa

Według liberała, takie przypadki nie są dobre i tylko dowodzą, że litewskie instytucje wciąż uczą się żyć z zasadami wolności słowa.

„Bardzo spodobał mi się jeden pomysł, który przeczytałem w sieciach społecznościowych: w tym okresie walki politycznej kładzie się duży nacisk na opinię jednego księdza o tym, że ludzie boją się mówić, co myślą. Teraz zdarza się, że Kościół wyklucza również inne opinie z tej czy innej publikacji” – powiedział S. Kairys w wywiadzie dla Elty, przypominając myśli wyrażone wcześniej przez księdza Ričardsa Doveikę.

„Myślę, że w tym przypadku wciąż uczymy się żyć z wolnością słowa i czasami może zbytnio przesadzamy, że jakaś wypowiedź będzie nieodpowiednia lub coś w tym rodzaju. W jakiś sposób powinniśmy przyzwyczaić się do tego, że mogą istnieć różnego rodzaju opinie. Chciałbym, aby wszystkie instytucje zaakceptowały to jako nieuniknione”, powiedział minister.

„Nie jest dobrze dyskutować o tym, że ta czy inna opinia nie ujrzała światła dziennego” – dodał polityk.

S. Kairys zastanawiał się, czy taka cenzura miałaby miejsce, gdyby tekst Gailiusa został opublikowany poza kampanią wyborczą do Sejmu.

„Z tego, co przeczytałem, komentarz Kościoła opierał się na fakcie, że jest to okres wyborczy i Kościół ściśle się od tego dystansuje. Chociaż dalej jest tak, jakby analizowano sam proces lub, w tym przypadku, Žemaitaitisa i jego wypowiedzi oraz postawę. Natychmiast pojawiają się echa lub echa kampanii politycznej. Moim zdaniem jest tu problem na tym samym poziomie, którego można było uniknąć” – podsumował minister kultury.

ELTA przypomina, że kowieński arcybiskup Kęstutis Kėvalas odmówił katolickiemu wydawnictwu „Artuma” publikacji tekstu laureata Litewskiej Narodowej Nagrody Kultury i Sztuki Antanasa Gailiausa, w którym autor krytycznie odnosi się do prezydenta Gitanasa Nausėdy i przewodniczącego „Nemunas aušra” Remigijusa Žemaitaitisa. Informację podał portal lrt.lt.

Według doniesień, arcybiskup argumentował, że tekst Gailiausa jest obcy kulturze kościelnej i może być interpretowany jako naruszenie zasad określonych przez założyciela publikacji oraz jako działanie wbrew woli założyciela.

Zamiast tekstu Gailiusa publikacja opublikowała wiersz tego samego autora zatytułowany „Ostatni psalm”.