Rząd nie zna wartości zadłużenia cudzoziemców niebędących rezydentami, którzy korzystali z SNS
Pomimo niedawnej dyskusji na temat nadużycia SNS przez międzynarodowe siatki przestępcze, kuria nie posiada ogólnego oszacowania kosztów i długów.
Korzystanie z krajowej służby zdrowia (SNS) przez cudzoziemców niemających miejsca zamieszkania w Portugalii oraz narastające długi były w ostatnich tygodniach przedmiotem wielu dyskusji, ale konkretnych danych na temat tego zjawiska jest niewiele.
Według Centralnej Administracji Systemu Opieki Zdrowotnej (ACSS) nie ma dokładnych szacunków całkowitej kwoty zadłużenia, choć niektóre jednostki służby zdrowia zgłaszają wysokie koszty opieki nad cudzoziemcami.
W latach 2021–2023 SNS pobrała około 73,3 mln euro od krajów Europejskiego Obszaru Gospodarczego i Szwajcarii oraz 14,6 mln euro od portugalskojęzycznych krajów Afryki (PALOP), ale znaczna część kosztów pozostaje do zebrania.
Jednostki lokalne podały, że w ciągu jednego roku opieka nad obcokrajowcami nieobjętymi ubezpieczeniem wygenerowała koszty na poziomie co najmniej 1,2 mln R$, natomiast szacunki wskazują, że zadłużenie może przekroczyć 15,8 mln euro za trzy lata.
Pomimo tych liczb Xavier Barreto, prezes Portugalskiego Stowarzyszenia Administratorów Szpitali (APAH), minimalizuje skutki finansowe, uznając dług za „kropla wody” w budżecie SNS, który wynosi około 15 miliardów euro rocznie.
Debata nabrała tempa dzięki doniesieniom dot zorganizowane sieci przyprowadzających cudzoziemców do opieki w NHS, w tym kobiety w ciąży. Barreto uważa jednak, że przypadki te stanowią niewielką część problemu.
„Będzie wszystko, ale mam wrażenie, że zorganizowane sieci, o których mowa, będą stanowić niewielką część problemu i będą miały najmniejsze znaczenie dla rachunków SNS” – mówi Público.
Według Alexandre Lourenço, prezesa Lokalnej Jednostki Zdrowia (ULS) w Coimbrze, prawdziwym wyzwaniem jest dostęp do drogich leków i terapiigdzie system portugalski jest bardziej hojny niż w wielu innych krajach.
„Na tym powinna się skupić dyskusja i znaleźć formy regulacji”, mówi Alexandre Lourenço, podając przykład Hiszpanii, która określiła okresy karencji i opłacanie składek aby zapobiec niewłaściwemu wykorzystaniu systemu opieki zdrowotnej.
Eksperci są zgodni, że każda decyzja musi opierać się na konkretnych danych, unikając pochopnych zmian, które szkodzą uniwersalnemu i inkluzywnemu duchowi SNS.
