Rubens Paiva trwa tutaj – 04/03/2025 – Elio Gaspari
Oficerowie, którzy w styczniu 1971 r. Mogli zrobić wszystko.
Mogli tyle, że mieli kraj przez dziesięciolecia, narzucając patronowi, że został uratowany przez partnerów. Zaginiony. W ostatnich minutach niedzieli ,.
Przegrali swoją wdowę, z sztuką, z zespołem filmowym. Przegrali, gdy Brazylia się zgromadziła. Mogli wszystko i zgucić.
Rubens Paiva był na ceremonii, w czasach, gdy Stany Zjednoczone żyją w złym momencie, ale pamięć ludów panuje, często ze sztuką. W tym czasie warto pamiętać o zachowaniu dwóch amerykańskich dyplomatów w tamtych czasach: John Mowckel i Richard Bloomfield, obaj zatłoczeni w ambasadzie w Rio.
Mowckel był ekspansywny i miał niesamowitą przeszłość. W 1944 r. Wylądował w Normandii, aw czerwcu weszła do Paryżu, pisarza Ernesta Hemingwaya. Kilka godzin później wypuścił hotel Crillon, a drugi wziął bar Ritza. W Rio Mowckel był łatwą postacią w dobrych wakacjach i serwował zimno z whisky w swoim namiocie na plaży Ipanema, przed wiejskim klubem.
Bloomfield, łysy i zastrzeżony, zajął się sprawami gospodarczymi ambasady.
Jedna z córek Rubensa Paivy nazywała go ,. W 2005 roku zapamiętał swoją reakcję: „Powiedziałem, że jestem dyplomatą i nie mogę nic zrobić. Wciąż pamiętam jej rozczarowanie. Nie mogłem nic innego zrobić”.
Ale tak. Następnego dnia szukał szefa stacji CIA w Rio i powiedział mu sprawę. „Jest późno” – usłyszał.
. 8 lutego, kiedy armia utrzymywała, że Rubens Paiva uciekł, poznał Eunice Paivę i zgłosił rozmowę w memorandum do ambasadora Williama Rountee.
Trzy dni po spotkaniu Bloomfield z Eunice, Mowckel napisał do Rountree, mówiąc, że „należy zrobić coś, aby ukarać przynajmniej niektórych z tych urzędników – wyznaczyć publiczny proces”.
Po stronie amerykańskiej, po wyborach Jimmy’ego Cartera w 1976 roku, gra stała się.
Po stronie brazylijskiej, do dziś nic, oprócz zawstydzenia narzuconego emerytowanemu generałowi José Antonio Bilhamowi.
Jako Major dowodził doi z rzeki, gdzie zamordowano Rubensa Paiva. Tydzień temu bojownicy popularnego powstania młodzieżowego poszli do
Bloomfield i Mowckel nie mogli nic zrobić, ponieważ Rubens Paiva nie żył, a także dlatego, że ambasada amerykańska miała braterskie stosunki z tygrysem, polegając na swoim ramieniu wojskowym.
Tak braterskie, że w grudniu 1971 r., Podczas wizyty w Stanach Zjednoczonych, prezydent Emilio Médici złożył jedną prośbę do swojego kolegi Richarda Nixona: awans do wojska dołączonego generała, pułkownika Arthura Moura, amerykańskiego przodka Amerykanina. Odpowiedź na to.
Gdy Walter Salles dzierży Oscara, słyszy Guimarães Rosę: „Ludzie nie umierają, są zachwyceni (…) świat jest magiczny”.
Link prezentu: Podobał ci się ten tekst? Subskrybent może wydać siedem darmowych trafień z dowolnego linku dziennie. Po prostu kliknij F Blue poniżej.
