Puigdemont, nie na miejscu | Wiadomości z Katalonii

„Są to zwykłe przypuszczenia”. „Gdyby to były informacje, miałbym dowody i nie mam ich”. „Byłem młodym chłopcem, który zjadł mi głowę i to wszystko”. Były to wnioski, z którymi w zeszły czwartek Mohamed Houli Chemlal zamknął swój występ w parlamencie hiszpańskim. Jedyny ocalały z celi islamistycznej, który w sierpniu 2017 r. Zabił szesnastu ludzi i zranił trzystu w Ramblas w Barcelonie i w Cambrils, został wezwany na propozycję wymagania puigdemont i junts, w ramach negocjacji dla ich negocjacji dla ich Wsparcie parlamentarne dla rządu w celu wyjaśnienia fabulów dotyczących relacji usług informacyjnych rządu hiszpańskiego w tej tragedii, powtarzającą się plotkę, że nikt nie potwierdził. Przekazanie sądu parlamentarnego terrorystowi skazanym na 43 lata więzienia bez gwarancji objawienia, które uzasadni to niewłaściwą frywolność instytucji demokratycznej.

Jakby to było niewystarczające, promotor tego pomysłu, Carles Puigdemont, entuzjastycznie zareagował na stwierdzenie Houli Chemlal: „Nie można powiedzieć i prawdopodobnie niewiele osób takich jak on może sformułować to oskarżenie”. Nie wiemy, że usłyszał lub czytał Puigdemont, który nie dotarłby do innych, ponieważ jedyną rzeczą, która wyjaśniła, że ​​pojawiająca się strona jest to, że nie miał informacji, aby się wnieść. Tragiczne zdarzenia generują plotki i muszą je uzasadnić, ale nie będzie to z frywolnymi czynami, takimi jak ten, który nas dotyczy, z drugiej strony można podjąć podejrzenia, powtarzające się w tego rodzaju wydarzeniach.

Interesujący odcinek, który jest interesujący, jest to, że rzeczywistość pozycji Puigdemonta. Fakty i upływ czasu sprawiły, że go spalały. O ile nalegał na przedłużenie mitu oporu, z jakim działał, odkąd wybrał lot, droga zawęża go z dnia na dzień.

Lata minęły, a Katalonia jest na innym etapie. A były prezydent pozostaje zainstalowany w wizualnych ramach zdalnych występów telematycznych zamienionych w rutynę bez żadnej magii. I jeszcze bardziej po dniu wydawał się wracać i raz w Barcelonie uciekł bez kolekcji. Gest, który prawdopodobnie był ostateczny, aby osłabić jego wizerunek i moc uwodzenia.

Z pewnością PSOE potrzebuje go, aby uratować niepokój parlamentarny, co pozwala mu się pojawić – od czasu do czasu ekran. Ale coraz więcej waży wrażenie, że wszystko działo się w inny sposób. Puigdemont może być ikoną tego, czym nie może być. Ale każdy dzień jest dalszy niż jest. Grupa wiernych nadal go chroni i nadal jest wykorzystywana do pozostania w jego jądrze władzy. Ale w dzisiejszych czasach dane z ankiet przepływają najwyraźniej: demobilizacja niezależności jest przyspieszona, powrót do konfrontacji nie jest teraz w porządku obrad; Priorytety huśtają się w czasach, podobnie jak obecny, w którym post -demokratyczny autorytaryzm przechodzi w całej Europie, a nawet były prezydent byłby uważny na ruchy, które mogą pozwolić katalońskiej Aliança skorzystać z zamieszania.

Stopniowo wszystkie partie czytają nową rzeczywistość: posunęła się zbyt daleko, poza tym, co same siły pozwolą, a frustracja powoduje ich oskarżenia. Musisz uchwycić priorytety każdej chwili. A Puigdemont zakotwiczony w oddali jest coraz bardziej niebezpiecznie zdezorientowany: w czasach, gdy Junts, aby wznowić lot, muszą powrócić do dużej naturalnej przestrzeni konserwatywnego nacjonalizmu, który CIU zajmował i zasiewał w przeszłości. Liczby takie jak parlament hiszpański podnoszą jedynie akt osobistej strategii przetrwania, która w tej chwili daje tylko melancholii