Psychologowie ostrzegają: te objawy wskazują na niepokój dzieci związany z powrotem do szkoły.

Psychologowie wskazują na oznaki pogorszenia stanu emocjonalnego dzieci i dzielą się wskazówkami, które pomogą im radzić sobie z napięciem, stresem i niepokojem.

Co martwi uczniów wracających do szkoły?

Psychologowie zauważają, że niepokój, stres i napięcie są szczególnie dotkliwe dla dzieci, które doświadczyły trudności w komunikacji lub uczeniu się w ciągu ostatniego roku, gdy zbliża się 1 września.

Na przykład, jeśli dziecko nie ma przyjaciół lub było prześladowane, może nawet nie chcieć od razu iść do szkoły.

Lub jeśli przedmiot nie idzie dobrze, niepokój jest potęgowany przez strach przed reakcją dorosłych – rodziców, nauczycieli.

Wyzwania psychologiczne mogą być jeszcze większe dla uczniów stojących w obliczu znaczących zmian.

Na przykład pierwszoklasiści wkraczają w zupełnie nowy etap w swoim życiu – zmiany w lokalizacji, środowisku nauki, przyjaciołach itp.

Piątoklasiści mają swoje własne wyzwania – zamiast jednego nauczyciela, będzie więcej nauczycieli, inny nauczyciel i inna struktura uczenia się.

Nastolatki zaczynają martwić się nie tylko o swoją naukę, ale także o to, jak zostaną odebrane przez innych. Wielu nastolatków podkreśla również, że zmiana obciążenia pracą w szkole jest również stresująca.

Może to szczególnie wpływać na bardziej wrażliwe dzieci lub te, które wolniej przyswajają informacje, które dużo od siebie wymagają lub które są również pod dużą presją ze strony dorosłych.

Na jakie objawy zwracać uwagę?

Niepokój i stres dziecka są sygnalizowane nie tylko przez jego zachowanie, ale mogą nawet objawiać się dolegliwościami fizycznymi.

Na przykład u dzieci w szkole podstawowej występują poranne bóle brzucha.

Skarżą się na złe samopoczucie, trudności ze wstawaniem i siadaniem, więcej marudzenia rano, narzekając, że nie miały wystarczającej ilości snu.

W przypadku bardziej wrażliwych dzieci może to zacząć się na tydzień przed szkołą, ponieważ już zaczynają się martwić.

Objawy te mogą być trudne do rozpoznania dla rodziców, ponieważ myślą oni, że dziecko po prostu zjadło coś niewłaściwego lub miało zatrucie pokarmowe.

Ważne jest jednak, aby zwracać uwagę na takie dolegliwości, zwłaszcza jeśli wcześniej nie występowały. Mogą one wskazywać, że dziecko jest bardzo zestresowane nowym, nadchodzącym etapem.

W przypadku starszych dzieci wysoki poziom napięcia i niepokoju może prowadzić do bólów lub zawrotów głowy, wahań nastroju i problemów ze snem.

Na przykład mają trudności z zasypianiem wieczorami i często budzą się w nocy.

Według psychologów, jeśli trwa to od trzech do czterech tygodni, można zauważyć, że dziecko może już potrzebować pomocy.

Zachowanie w szkole może również ujawniać wyzwania psychologiczne: dziecko ma trudności z koncentracją, jego koncentracja się chwieje i popada w skrajności charakteru, będąc bardzo aktywnym lub odwrotnie, wycofanym i wycofanym.

Co zrobić przed 1 września?

Według psychologów praca ma ogromny wpływ na stan emocjonalny dzieci.

Jeśli samodzielność i inicjatywa dziecka są wspierane od 4 roku życia i unika się krytyki, nie będzie ono tak zestresowane nowym środowiskiem, gdy dorośnie i nie będzie bało się pytać o to, czego nie wie, ani rozmawiać z innymi dziećmi.

Ale nawet jeśli pewności siebie dziecka nie poświęcono wystarczająco dużo uwagi, dalsze zachowanie rodziców może poprawić sytuację.

Według psychologów, z dziećmi trzeba po prostu rozmawiać w prosty sposób.

Jeśli dziecko pyta o szkołę, powinieneś udzielić bardzo ludzkiej, jasnej odpowiedzi – na przykład, że jest to miejsce, w którym dzieci spotykają się, aby się uczyć.

Nie szkodzi, jeśli teraz czegoś nie wiesz – nauczysz się po trochu, a ja zawsze ci pomogę.

Normalna rutyna domowa może również pomóc dzieciom radzić sobie ze zmianami.

Psychologowie radzą, aby zwłaszcza młodsze dzieci – pierwszo- i drugoklasiści – były wprowadzane w nową rutynę wcześniej, aby nie były przytłoczone wszystkimi zmianami naraz.

Na przykład, na tydzień przed pójściem do szkoły, należy zacząć wstawać wcześniej.

Rodzice mają również do odegrania rolę w zapewnieniu dziecku poczucia bezpieczeństwa – mogą spacerować z dzieckiem w drodze do szkoły, wyjaśnić, kto i w jaki sposób odprowadzi je do szkoły oraz kto odbierze je po szkole.

Jeśli szkoła się zmienia lub dziecko ma wiele pytań, można udać się z nim do samej szkoły.

Jasność sytuacji zmniejszy stres dziecka.

Wreszcie, psychologowie podkreślają, że najważniejszą rzeczą jest słuchanie samego dziecka, ponieważ każdy jest wyjątkowy.

Dzieci wiedzą, jak zadawać pytania i ważne jest, aby rodzice szczerze na nie odpowiadali i wspólnie omawiali odpowiedzi.

Rodzice muszą służyć radą, ale nie muszą robić wszystkiego za dziecko – najważniejsze jest, aby je zachęcać.

Nie można przewidzieć wszystkich sytuacji problemowych, dlatego należy upewnić się, że dziecko wie, gdzie szukać pomocy na własną rękę.

Można na przykład powiedzieć, że w szkole zawsze jest sprzątaczka, którą można poprosić o pomoc w znalezieniu biura.

Ważne jest, aby nie tłumić inicjatywy dziecka, ale także angażować się w jego życie – jeśli będziesz go wspierać, poczuje się bardziej pewny siebie i mniej zaniepokojony lub zestresowany.