Przedstawione w „I’m Still Here”, akcja o śmierci Rubensa Paiva rozwija się w STF

Film „, który konkuruje o Oscara w trzech kategoriach w tę niedzielę (2), opowiada o trajektorii Eunice Paivy, która poświęciła 40 lat swojego życia poszukiwaniu prawdy o zniknięciu jej męża, byłego zastępcy federalnego Rubensa Paiva.

Los procesu prowadzący dochodzenie w sprawie śmierci byłego zastępcy federalnego Rubensa Paivy, zamordowanego w styczniu 1971 r. Podczas dyktatury wojskowej, jest teraz w rękach Sądu Federalnego (STF). Sąd uznał, 21 lutego, przeanalizuje, czy postępowanie karne przeciwko oskarżonemu może postępować lub zostanie złożone na podstawie prawa amnestii. Oprócz tej sprawy Sąd Najwyższy oceni dwie inne sprawy z udziałem ofiar reżimu autorytarnego.

Paiva został aresztowany przez personel wojskowy w swoim domu w Rio de Janeiro pod zarzutem zaangażowania w lewicowe organizacje. Kilka dni później armia opublikowała oficjalną wersję, która twierdziła, że ​​uciekł podczas próby ratunkowej. Jednak Krajowa Komisja Prawdy stwierdziła, że ​​były parlamentarzysta był torturowany i zabity w obiektach wojskowych. Twoje ciało nigdy nie znaleziono.

Działanie karne i wniosek STF

Pokazanie karne rozpoczęło się w sądzie federalnym Rio de Janeiro od skargi federalnej prokuratury (MPF) przeciwko wojskowi wskazanym jako odpowiedzialnym za śmierć Paivy. Grupa została oskarżona o wykwalifikowane zabójstwo, ukrywanie zwłok, oszustwo proceduralne i tworzenie gangów zbrojnych.

Jednak obrona wojska odwołała się do wyższych przypadków, twierdząc, że prawo amnestii z 1979 r. Przebaczy przestępstwa polityczne i przestępstwa związane z okresem dyktatury. Najwyższy Trybunał Sprawiedliwości (STJ) zawiesił postęp sprawy ,.

Według prokuratorów przestępstwa przypisywane agentom państwowym należy traktować jako przestępstwa przeciwko ludzkości, a tym samym stać się niepowtarzalne. „Przestępstwa z użyciem przemocy popełniane przez agentów państwowych przeciwko Rubensowi Paivie, politycznym przeciwniku reżimu autorytarnego, stanowią poważne naruszenie praw człowieka i obrażają ludzkość” – przekonuje MPF.

Prokuratura utrzymuje również, że Brazylia ma obowiązek zbadania przestępstw przymusowego zniknięcia i poważnych naruszeń praw człowieka, zgodnie z ustalonym przez międzyamerykański Sąd Praw Człowieka w sprawie partyzanckiej Araguaia. Według MPF ta międzynarodowa decyzja dotyczy również sprawy PAIVA.

Wyrok w Sądzie Najwyższym może określić, czy powództwo karne zostanie wznowione, czy też zostanie ostatecznie złożone, konsolidując zrozumienie stosowania prawa amnestii do przestępstw popełnionych przez agentów dyktatury.