Prosta innowacja kwantowa może zabić ideę wieloświata

Kwantowa teoria wieloświata, zaproponowana w latach pięćdziesiątych XX wieku, sugeruje, że rzeczywistość stale dzieli się na wszechświaty równoległe w wyniku interakcji kwantowych. Interpretacja ta jest nie tylko intrygująca, ale także napotyka poważne wyzwania.

Ostatnio, Sandu Popescu mi Daniela Collinsafizycy z Uniwersytetu w Bristolu, zakwestionowali jeden z głównych argumentów przemawiających za kwantowa teoria wieloświata (IMM) badając zasadę zachowania właściwości fizycznych, takich jak moment pędu, w zdarzeniach kwantowych.

Prawa zachowania, takie jak prawo energii, są fundamentalne w fizyce i to stanowią rzeczy nie można ani stworzyć, ani zniszczyć, a jedynie przekształcić w różne formy.

Już powiedziałem Antoine-Laurent de Lavoisier„W Naturze nic się nie tworzy, nic nie ginie, wszystko ulega przemianie”. Jednak teoria kwantowa najwyraźniej przeczy tej teorii, podobnie jak w przypadku cząstek w stanach superpozycji.

Jak wyjaśniono przez , przed pomiarem cząstka może znajdować się w wielu stanach jednocześnie, ale podczas pomiaru obserwuje się tylko jeden stan. To przejście wydawało się naruszać prawa dotyczące ochrony przyrody, co sugeruje właściwości takie jak moment pędu „pojawiły się znikąd”.

Popescu i Collins ponownie zbadali tę kwestię i wykazali to Ochronę kwantową można zachować, jeśli weźmiemy pod uwagę „preppersa”czyli urządzenie umieszczające cząstki w stanach superpozycji.

Naukowcy odkryli, że podkład i cząstka oddziałują na siebie, aby utrzymać całkowity bilans. Na przykład podczas pomiaru pędu cząstki w przyrządzie przygotowującym zachodzą odpowiednie zmiany, dzięki czemu zasada zachowania ma zastosowanie nawet w izolowanych zdarzeniach.

Wynik ten podważa potrzebę istnienia wszechświatów równoległychzaproponowany przez IMM do rozwiązywania paradoksów kwantowych, ponad 65 lat temu.

Badacz Daniel Collins powiedział New Scientist, że to odkrycie potwierdza znaczenie unikania podejść ideologicznych w fizyce kwantowejzachęcając do głębszego zbadania podstaw teoretycznych.

Badania Popescu i Collinsa otwierają także drzwi do lepszego zrozumienia struktur referencyjnych w pomiarach kwantowych. Struktury te są definiowane przez atrybuty przygotowującego i odgrywają kluczową rolę w zachowaniu symetrii, podstawowej zasady fizyki.

Związek pomiędzy symetrią, prawami zachowania i układami odniesienia sugeruje: nowa wizja kosmosu wyjątkowej rzeczywistości konstruowanej w sposób relacyjnyw przeciwieństwie do wielości światów IMM.

Choć kontrowersyjne, badania Popescu i Collinsa oferują nowy wgląd w rozwiązywanie paradoksów kwantowych i przybliżają nas do głębszego zrozumienia mechaniki kwantowej.