Prezydenci Litwy i Łotwy świętują 35. rocznicę powstania Drogi Bałtyckiej, podkreślając siłę jedności
„Zarówno 35 lat temu, jak i teraz, Droga Bałtycka wyraźnie pokazuje siłę jedności i wzajemnego wsparcia; dziś jesteśmy nierozłączni z Ukrainą, która walczy o swoje egzystencjalne prawo, jesteśmy zjednoczeni z bohaterskim narodem Ukrainy, aż do zwycięstwa nad agresorem” – powiedział w piątek w regionie Pasvalys prezydent Łotwy Edgars Rinkevičius.
„Wspieraliśmy się nawzajem ciałem i duchem i zbudowaliśmy most między Wilnem, Rygą i Tallinem. Drogę Bałtycką, jakiej nigdy nie było i nie będzie.
Po długich cierpieniach, tego pamiętnego lata, pozbyliśmy się strachu, który towarzyszył nam przez dziesięciolecia. Z mocno zaciśniętymi dłońmi odwróciliśmy się od mrocznej przeszłości” – powiedział prezydent Litwy Gitanas Nausėda.
W piątek przywódcy Litwy i Łotwy spotkali się w rejonie Pasvalys, aby upamiętnić 35. rocznicę powstania Drogi Bałtyckiej.
Według Nausėdy, obecne pokolenie – spadkobiercy Drogi Bałtyckiej – ma obowiązek zapewnić kontynuację idei Drogi Bałtyckiej.
E. Rinkevičius podkreślił również, że zarówno Łotwa, jak i Litwa są „z tymi narodami i państwami, które walczą o swoją niepodległość i wolność”.
Ukraina zawsze może liczyć na wsparcie, powiedział, a w przyszłym tygodniu prezydenci państw bałtyckich odwiedzą Mołdawię, aby wyrazić solidarność i poparcie dla drogi do demokracji.
„Droga Bałtycka była początkiem naszego powrotu do demokratycznego świata, Droga Bałtycka stała się mocnym świadectwem tego, że nasza siła leży w jedności i pragnieniu wolności” – powiedział łotewski przywódca.
Według Nausėdy, to właśnie na Drodze Bałtyckiej wielu Łotyszy, Litwinów i Estończyków po raz pierwszy poczuło się wolnymi.
„Prawdziwie wolni, niezależni nie tylko w duszy, ale i w ciele. Wolny na tyle, na ile może być wolny człowiek, który jeszcze nie widział świata, ale już żyje marzeniem o tym, co czeka go za żelazną kurtyną” – powiedział.
Piątek jest Dniem Drogi Bałtyckiej na Litwie, Łotwie i w Estonii.
23 sierpnia 1989 r. około dwóch milionów Litwinów, Łotyszy i Estończyków połączyło ręce, tworząc żywy ludzki łańcuch o długości ponad 650 kilometrów od Wieży Giedymina w Wilnie do Wieży Hermanów w Tallinie.
W ten sposób potępili porozumienie podpisane 23 sierpnia 1939 r. między Niemcami a Związkiem Radzieckim w sprawie podziału terytoriów Europy Wschodniej zgodnie z tajnymi protokołami dwustronnego traktatu o nieagresji, tzw. paktu Ribbentrop-Mołotow.
