Poznaj historię pierwszego gubernatora Brazylii – 04/03/2025 – Power

Kamień milowy uczestnictwa kobiet w polityce w Brazylii miał miejsce w maju 1986 r., Kiedy w kraju widziała Iolanda Fleming, nauczycielkę, córkę gumowego kijanka i arabskiego imigranta, objęła urząd w wieku 49 lat jako pierwszy, który definitywnie przybiera stanowisko gubernatora, nie.

Iolanda była rolnikiem i pokojówką przed nauczaniem i życiem publicznym i zajmowała stanowisko po odejściu ówczesnego posiadacza, Nabor Júnior, do tego roku. W wieku 12 lat zachęcał do wieców Acriana, dołączając do imprezy związanej z Varguismo.

Spędziła tylko 305 dni na stanowisku, poświęcając się ukończeniu inwestycji dokonywanych przez swojego poprzednika i patrząc na prace społeczne, w tym pierwszy wyspecjalizowany posterunek policji w tym stanie.

Większość ich projektów została wdrożona w innym zarządzaniu, a ich polityczna przyszła w stagnacji po wysiłku rządu, która nie mogła osiągnąć innych pozycji do wyboru. Do dziś, w kraju na podstawie substytutu lub ostatecznego.

Urodzony w Manoel Urbano (244 km od), był pisany przez swoją matkę, ponieważ miasto, w którym mieszkał, nie miał szkoły podczas pracy z niektórymi zajęciami na obszarach wiejskich już w dzieciństwie. Aby prowadzić badania, konieczne byłoby przeprowadzka do Sena Madureira (137 km od stolicy), która miała miejsce lata później.

Tam został zapisany do Madre Santa Juliana College of Nuns do szkoły podstawowej. Wówczas drugi stopień, dziś w szkole średniej, w Capital Acriana, gdzie wykonywała zadania domowe i pracowała jako gotówka w sklepach Pernambuco, aby móc pozostać w mieście i kontynuować studia.

W międzyczasie miał pierwszy kontakt z polityką i PTB, założonym przez w 1945 r. I ze zdjęciem. Akronim wybrał dzieci i młodzież do śpiewania piosenek kampanii na lokalnych trybunach Acrianos, a Iolanda była jednym z animatorów rajdów.

Kiedy drugi stopień się skończył – co również autoryzowało nauczanie – poszedł na mieszkanie z ciotką i starać się być stewardesą lub kontynuować karierę modelki.

Dwie opcje kariery zostały sfrustrowane po przekonaniu, że pomimo determinacji oba obszary były ograniczone do osób o mniejszych przywilejach lub że nie miały wstępnie ustalonych kontaktów w tych sektorach. Po tym postanowił wrócić do Acre.

Wracając do Rio Branco, pracował jako nauczyciel w szkole podstawowej i poznał Geraldo Fleminga, weterynarza i kapitana armii, w 1960 r. – wojsko, urodzone i przeszkolone, zostało wysłane do miasta w celu wysiłku rządu w celu skonsolidacji granic terytorium. Żonaty w 1963 roku.

Rok później, gdy Jango w Palace Planalto wskazuje Rui Lino (PTB) do zarządzania ACRE, został mianowany nauczycielem sieci państwowej. W tym samym roku Geraldo Fleming dołącza do partii, a Iolanda zostaje zaproszona do sekretarza Direktoryu Akrianskiego Stowarzyszenia.

Mąż Iolandy, który początkowo dokonał kariery politycznej przez PTB, był sekretarzem ds. Rolnictwa i sprawiedliwości, a także zastępcą stanu i zastępcy federalnego, pełnienia urzędu publicznego od 1962 r.. Zmarł w 1991 roku.

Iolanda zaczęła później zajmować pozycje do wyboru. Po nałożeniu dwustronnego zachowania zarówno ona, jak i jej mąż przeprowadzili migrację do 1965 r. Została wybrana radna Capital Acriana w 1972 i 1976 r., W tym samym roku, w którym została podniesiona do prezydentury miasta.

W 2010 r. Powiedział, że od początku swojej kariery politycznej stanął w obliczu uprzedzeń. Przypomniał sobie zwłaszcza, gdy studiował prawo w wieku 37 lat, kiedy wszedł do życia publicznego. „Słyszałem takie rzeczy:„ Kobieta, która idzie na studia, to dziwka ”.

Przybył do Zgromadzenia Akcji w 1978 r., Kiedy został wybrany zastępcą stanu, pozostał do 1983 r., Po złożeniu wniosku o zastępcę gubernatora wraz z Nabor Júnior, który był już kongresmenem państwa. Została wybrana na talerz na siłę polityczną, którą miała w Rio Branco.

Iolanda objął tę pozycję tymczasowo kilka razy, aż do odejścia Nabora w 1986 r., A nawet poradziła sobie z sekretarzem niesubordynacji. W tym powiedziała, że ​​po pobiciu studenta dla wojska zadzwonił do Sekretarza Bezpieczeństwa i odmówił odejścia: „Ponieważ gubernator dla niego był tylko Nabor”.

Szef portfela został następnie zamknięty w jego biurze, a gubernator zwolnił go, stwierdzając, że dowódca premiera Akriana miał 20 minut na włamanie się do drzwi sekretarza na inaugurację nowego posiadacza. W przypadku zamówienia uchwyt opuścił miejsce.

Ostatecznie objął stanowisko 14 maja 1986 r., Będąc pierwszą kobietą, która objęła urząd jako skuteczny gubernator stanu Brazylii. Pierwszą jurysdykcją podczas głosowania w kraju była Roseana Sarney (PMDB) w 1994 r., Osiem lat później.

Iolanda starała się zainwestować w zakres społeczny i rozpoczął projekty takie jak instalacja pierwszego wyspecjalizowanego posterunku policji w stanie oraz brukowanie odcinków autostrady i budowa szpitala stanowego Acre, ukończona w mandatu jego następcy, Flaviano Melo – Gubero, w którym zajmował sekretariat transportu do 1988 r.

Następnie dołączył do PDS i był częścią ratusza Rio Branco jako Vice, z powodzeniem, do 1992 r. Do 1992 r. Wrócił do PMDB i próbował zostać federalnym zastępcą w 1994 r., Radę Capital Acriana w 1996 r. I zastępca stanu w 2002 r., Bezskuteczny w żadnej z prób.

W 2009 r. Migrował do PTB i ponownie zdobył miejsce w Zgromadzeniu Państwowym, został ponownie pokonany. W 2022 r. Poparł (PL) reelekcję na płaskowyżu-podobno podziwiał wojsko i administrację byłego prezydenta.

Senat przyznał mu w 2019 r. Dyplom Bertha Lutz na cześć biologa i jednego z prekursorów ruchu feministycznego w kraju, który ma na celu uznanie kobiet, które przyczyniły się do obrony równości płci w Brazylii. Dzisiaj ma 88 lat i pozostaje w akre.

Dla Brendy Barreto, politolog z IPOL (Institute of Political Science) z UNB (University of Brasilia), przejście Iolandy w rządzie Akrianowym miało symbolikę oporową w prawie całkowicie męskim środowisku.

Według politologa były gubernator i inne kobiety u władzy przekazują przesłanie, że polityka jest miejscem publicznym i demokratycznym i powinny być okupowane z innych perspektyw.

Zapytany o substancję kobiet w szefach kadry kierowniczej, pomimo wzrostu kandydacji kobiet, Barreto cytuje szereg kwestii, takich jak finansowanie kampanii, kwestie kulturowe i instytucjonalne, w procesie podejmowania decyzji przez partie.

Mówi także, że konieczne jest wprowadzenie zasad istniejących w przepisach i zatwierdzonych przez TSE (Superior Electoral Court) w celu wzmocnienia kandydatów kobiet.

„Ważne jest również, aby mieć kontrolę. Mamy już 30 lat kwot dla kandydatek, ale każdego roku akronimy w celu obejścia zasad. Jeśli inspekcja musimy naprawdę ukarać, nie mieć amnestii” – powiedział w odniesieniu do serii regonów, że akronimy zatwierdzały się w legisli.