Po zamknięciu konta klienta przez bank, wszystkie sądy stanęły po stronie klienta

Spór dotyczył ważności decyzji banku o jednostronnym rozwiązaniu umowy rachunku bankowego.

Sądy pierwszej i drugiej instancji uwzględniły roszczenie powoda (klienta banku), donosi portal Teismai.

Sądy uznały, że pozwany (bank) podjął decyzję o jednostronnym wypowiedzeniu umowy rachunku bankowego bez uzasadnionej przyczyny, tj. bezprawnie.

Sądy podkreśliły, że działania pozwanego (Luminor banka) w sporze nie spełniały wymogów zasady współdziałania. W istocie dopiero w toku niniejszego postępowania pozwany ujawnił przyczyny podjęcia decyzji o zamknięciu rachunku.

Pozwany nie uzasadnił w sposób jasny, dlaczego konieczne było zatajenie informacji przed powodem i które z jego działań wzbudziły podejrzenia banku. W ocenie Sądu sytuacja prawna powoda została w ten sposób nadmiernie pogorszona.

W sprawie ustalono, że na rachunek otwarty na podstawie umowy rachunku bankowego wpływały wyłącznie dochody powoda z tytułu zatrudnienia. Bank nie kwestionował tych okoliczności. Pozwany nie wskazał w żadnym dokumencie, w tym w wynikach wewnętrznego postępowania wyjaśniającego, aby ten dochód uzyskiwany przez powoda był podejrzany.

Zasady współdziałania i dobrej wiary zobowiązują instytucję kredytową, wypowiadającą klientowi umowę generalną (umowę rachunku bankowego), nie tylko do poinformowania o tym klienta, ale także do podania przyczyn wypowiedzenia. Tego nie uczyniono.

Sądy zauważyły, że sam fakt, iż bank zrobił to w celu zastosowania środków zapobiegających praniu pieniędzy i finansowaniu terroryzmu, nie oznacza, że mógł rozwiązać umowę bez ważnego powodu, jedynie pod formalnym pretekstem przestrzegania swoich obowiązków wynikających z ustawy Republiki Litewskiej o zapobieganiu praniu pieniędzy i finansowaniu terroryzmu.

Sąd Najwyższy Litwy podkreślił, że dostawca usług płatniczych ma prawo do rozwiązania umowy z klientem na zasadach ogólnych. z przyczyn określonych w umowiea w przypadku braku takich postanowień w umowie generalnej, ma prawo do wypowiedzenia umowy. wyłącznie z ważnych powodów.

Przesłanki rozwiązania stosunków gospodarczych z klientem określone w art. 9 ust. 18 i art. 18 ustawy o przeciwdziałaniu praniu pieniędzy oraz finansowaniu terroryzmu mogą być uznane za ważny powód wypowiedzenia umowy rachunku bankowego, ale taki skrajny środek musi być proporcjonalny do ryzyka, jakie stwarza ryzyko prania pieniędzy i/lub finansowania terroryzmu.

Sąd Najwyższy Litwy stwierdził również, że informacje muszą być przekazywane klientowi banku, wystarczające do zidentyfikowania przyczyn rozwiązania umowybez naruszenia zakazu określonego w art. 23 ust. 1 ustawy o przeciwdziałaniu praniu pieniędzy oraz finansowaniu terroryzmu.

Sąd Najwyższy Litwy podtrzymał orzeczenie Sądu Apelacyjnego, który uznał, że bank potraktował klienta niesprawiedliwie, tj. niezgodnie z prawem, a decyzja ta powinna zostać uchylona.

Bank będzie musiał zwrócić swojemu klientowi część kosztów postępowania w łącznej wysokości 3673,70 EUR.

Postanowienie Sądu Najwyższego Litwy jest ostateczne i nie podlega zaskarżeniu.