Po wezwaniu na OIOM, Bolsonaro wystąpił w innym rozdziale jego niestrudzonej obecności na scenie

0

Niektóre sceny rezygnują z pisarza. Pedro Almodóvar, hiszpański mistrz filmu do tworzenia działek, w których rzeczywistość graniczy z absurdem, z pewnością byłby zainspirowany ostatnim odcinkiem brazylijskiej polityki. Jair Bolsonaro, leżący na OIOM, otoczony rurkami, monitorami i oczywiście kamerami, wystąpił w innym rozdziale jego niestrudzonej obecności na scenie. Między jednym na żywo a drugim odwiedził go komornik z wezwaniem do wezwania w ręku. Oburzony, wystrzelił swoje zdanie: „Czy wiesz, że jesteś na OIOM?” Scena nie wymagała edycji.

Szybko obrona byłego prezydenta pobiegła do Federalnego Sądu Najwyższego, aby krzyczeć do świata prawnego: jest to nielegalne! Twierdzą, że ustawy proceduralnej nie można praktykować w środowisku szpitalnym, szczególnie na OIOM, ponieważ naruszyłaby fizyczną i psychologiczną integralność pacjenta (Art. 244 Kodeksu postępowania cywilnego). Problem? Pacjent, o którym mowa, kilka dni wcześniej, entuzjastycznie mówiąc w transmisjach na żywo, analizując scenariusz polityczny z wystarczającą ilością oddechu na każdą debatę. Biorąc pod uwagę to starcie między inscenizacją a procesem, warto przerwę, aby wyjaśnić przyjacielowi wyborcy, ops, mówię, znajomemu czytelnikowi, co w rzeczywistości rozróżnia cytowanie, wezwanie do wezwania i powiadomienia.

Cytat to początek gry. W tym procesie nikt nie uczestniczy przypadkowo. Cytat jest formalnym aktem, który komunikuje się z kimś pozwanym. W prawie karnym od tego momentu oskarżony uświadamia się prokuraturze i może wykonywać swoją obronę. To tak, jakby oficjalnie wezwać do meczu, a nie oglądać, ale do gry. Bez cytatu proces nawet się nie rozpoczyna, ponieważ pozwany ma prawo poznać i odpowiedzieć.

Wezwanie to harmonogram. Po cytowaniu pozwany lub jakakolwiek inna część musi zostać poinformowana o kolejnych krokach: odbiorcy, decyzjach, aktach wymagających ich obecności lub nauki. Wezwanie pełnią tę rolę. To jest jak otrzymanie przypomnienia programu: „Weź udział w publiczności w taki dzień” lub „Przeczytaj decyzję, która się pojawiła”.

Powiadomienie jest ostrzeżeniem zewnętrznym. Nie myl z pozostałymi dwoma. Powiadomienie jest używane z reguły poza pozwem, aby komunikować kogoś w określonej sytuacji lub sytuacji. Condominium powiadamia hałaśliwego rezydenta, firma powiadamia niewykonał zobowiązanie. Jest to ostrzeżenie, cywilizowana próba rozwiązania konfliktów bez konieczności sądowej.

Po prezentacjach wracamy do szpitala, gdzie Bolsonaro, na przemian pacjentów i wpływowy wpływ na cyfrowy, został wezwany w łóżku OIOM. Obrona twierdzi, że naruszy to jego uczciwość, ale zapomnij o niewygodnym szczegółach: samego prezydenta, wśród dawek surowicy, pozostał aktywny żyje i wywiady, z wigorem tych gotowych do starcia politycznego. I w tej chwili prawo, o ile próbują nosić go z kostiumami dramaturgii, wraca na scenę z pragmatyzmem.

Proces nie istnieje w celu karmienia programów. Istnieje w celu zagwarantowania praw i zastosowania sprawiedliwości. . Zasada instrumentalności formten stary znajomy prawników uczy, że rytuały procesu mają wartość tylko wtedy, gdy służą one ochrony praw. Łacińska, zawsze elegancka i przydatna w tych czasach, podsumowuje: Bez żadnej nieważności bez skarg. Nie ma żadnej bezważności bez uprzedzeń.

Jeśli akt wezwania został zrozumiany, jeśli nie spowodował to szkód obrony, jeśli oskarżony był w pełni zdolności do zrozumienia, co się dzieje żyje Jest w połowie drogi, nie ma nic do unieważnienia. Prawo nie jest zmuszone do etapu. Szanuje obrzędy, ale nie kłania się serialu.

Ostatecznie to, co mamy, nie jest kryzysem prawnym, ale próbą stworzenia narracji. Obrona próbowała namalować obraz, w którym Bolsonaro był po prostu bezbronnym pacjentem, zaniepokojonym w jego odpoczynku. Ale sam Bolsonaro, ze swoimi cyfrowymi występami, nalega na pokazanie przeciwnego. Proces, w przeciwieństwie do polityki, nie jest podtrzymywany w dyskursach lub emocjach, ale w faktach. W tym scenariuszu nie było nic innego, jak próba przekształcenia wezwania do nagłówka.

*Roraima Rocha jest prawnikiem; Partner założyciel MGR – Maia, Gouveia i Rocha Advogados; Student studiów prawnych magisterskich nacisk na prawo międzynarodowe (Must University – USA); Specjalista ds. Prawa karnego i postępowania karnego (College Gran); Specjalista ds. Rzecznictwa cywilnego (Foundation of Public Procution Service Rio Grande do Sul – FMP); Członek Komisji Prerogative, Sekretarz Generalny Sąd Etyki i dyscypliny oraz przewodniczący Komisji Prawa Karnego OAB/AC.