Po miesiącach dryfowania, największa góra lodowa na świecie utknęła na Atlantyku

Po miesiącach dryfu największa na świecie góra lodowa zatrzymała się w pobliżu wyspy Georgia do Sul, na południowym Oceanie Atlantyckim.

Chociaż scenariusz „Titanica II” nie jest bardzo prawdopodobny, a pingwiny regionu wydają się być bezpieczne, góry lodowe może być objawem niechcianych zmian na Antarktydzie i planecie.

Jak się tu dostaliśmy?

Lodówka, oficjalnie znana jako A23A, urodziła się w 1986 roku, kiedy oderwał się od kolejnej góry lodowej, A23, który oddzielił się od Antarktydy na początku tego roku. Proces oddzielenia mniejszego kawałka lodu od większej masy nazywa się „wycieleniem” (odłączenie).

Jego początkowe życie było ciche; Przez dziesięciolecia pozostał w morzu Weddell na wschód od półwyspu Antarktycznego.

Wycieczki A23A rozpoczęły się w 2020 r., Kiedy uwolnił się od dna morza i zaczął się poruszać. W 2023 roku był gotowy całkowicie opuścić wody Antarktyczne.

Wiosną jego postęp został przerwany, gdy zaczął obracać się w tym samym miejscu, uwięziony w łańcuchu znanym jako kolumna Taylora, w pobliżu południowych wysp Orcades.

Po kilku miesiącach zwrócił się, udało mu się uciec i udał się w kierunku Gruzji do Sul, wyspy na wschód od południowego krańca Ameryki Południowej, która jest terytorium brytyjskim i mieści kilkadziesiąt osób, a także wiele fok i pingwinów.

Więc po prostu przestał?

Tak.

Do tej pory wydaje się, że jest nadal spokojnie i nie zaczął fragmentować na mniejsze kawałki, podobnie jak inne wielkie góry lodowe po oddzieleniu od Antarktydy.

Jaki jest rozmiar tej góry lodowej?

Początkowo mierzono go około 3885 kilometrów kwadratowych. Stracił część tej wielkości, ale nadal uważa się, że ma ponad 3367 kilometrów kwadratowych. Dla porównania Nowy Jork ma 777 kilometrów kwadratowych.

Wodakami o tej wielkości są rzadkie, powiedział Andrew Meijers, brytyjskiego ankiety oceanograf, w oświadczeniu na stronie internetowej grupy. „W tym samym regionie w tym samym regionie miały miejsce dwa inne podobne wielkość w ciągu ostatnich pięciu lat lub dłużej, a sporadycznie wcześniej” – powiedział.

„Wygląda na ziemię, jest to jedyny sposób, aby to opisać” – powiedział Alexander Brearley, fizyczny ankieta antazyjna Brytyjczyka zeszłego lata.

Lodówka, która zatonąła Titanic, miała około 400 metrów długości, w porównaniu z czymś absurdalnie małym.

„A23A” to nudna nazwa. Mogli wybrać coś lepszego.

To jest nauka dla ciebie. „A” wskazuje na region Antarktydy, w którym powstała góry lodowa. Liczby są przypisywane sekwencyjnie, a mały „A” oznacza, że ​​oderwał się od większej góry lodowej.

Więcej kreatywnych nazw, takich jak „Superberg” lub „Ice Monster”, niestety zostałyby odkryte.

Co dalej?

A23a zacznie fragmentować i topić, chociaż prawdopodobnie zajmuje to trochę czasu, być może lata.

„Teraz, gdy jest on utknięty, jeszcze bardziej prawdopodobne jest, że zerwa się z powodu zwiększonych napięć, ale przewidywanie jest praktycznie niemożliwe” – powiedział Meijers. „Wielkie góry lodowe dotarły już na północ – jeden osiągnął 1000 kilometrów od Perth w Australii – ale wszystkie nieuchronnie fragmentowane, a potem szybko się topią”.

Czy to dobre czy złe?

Jest mało prawdopodobne, aby uszczelki i pingwiny Gruzji były dotknięte lodem góry lodowe. Mimo to „potencjalnie może przerwać ich drogę do miejsc żywności i zmusić dorosłych do wydawania więcej energii, aby je obejść” – powiedział Meijers. „Może to zmniejszyć ilość żywności, która wraca do szczeniąt na wyspie, zwiększając śmiertelność”.

Iceberg zawiera również składniki odżywcze uwalniane do morza, gdy topi się: „Jeśli góry lodowe stymuluje wydajność oceanu, może faktycznie zwiększyć lokalne populacje drapieżników, takie jak foki i pingwiny” – powiedział.

„Wygląda na to, że ocean wyrzeźbia góry lodową i na powierzchni lodu występuje pewne widoczne pęknięcia, gdy reaguje na zmiany napięcia”-powiedział Indrani Das, glokolog z obserwacji Columbia University Lamont-Doherty.

„Z czasem ocean będzie głębiej rzeźbić, dzięki czemu zacznie się jeszcze bardziej fragmentować. W pewnym momencie może nawet stać się niestabilny i odeprzeć. Biorąc pod uwagę jego rozmiar, może to potrwać lata.

Nie ma strachu przed „Titanic II”, ponieważ łodzie w regionie będą świadome lokalizacji góry lodowej. Jednak od fragmentów A23A mniejsze elementy będą trudniejsze do śledzenia, zwiększając niebezpieczeństwo.

Ale chociaż sama góry lodowa może stanowić niewielkie bezpośrednie zagrożenie, może to być objaw problemów na Antarktydzie.

Platformy lodowe straciły miliardy ton lodu w ciągu ostatnich 25 lat, które naukowcy przypisali zmianom klimatu. Utrata całego lodu może przyczynić się do zwiększenia poziomu morza.

„Pogoda się zmienia, a to wpływa na to, jak topią się platformy lodowe” – powiedział w 2023 r., Kiedy góry lodowe wciąż było w ruchu. „Platformy lodowe tracą masę, ponieważ ocean się rozgrzewa. Odłączanie jest naturalnym procesem, ale to naturalne oddział można nasilić przez zmiany klimatu. ”

Mimo to zawsze tak się stało. Gigantyczne góry lodowe „są całkowicie normalną częścią cyklu życia Antarktydy i Grenlandii”, powiedział Meijers.

C.2025 The New York Times Company