Pierwszy senator Republiki wygrał kwiaty i skarce – 10/03/2025 – Power

Eunice Michiles została przyjęta w Senacie z partią w 1979 r., Kiedy stała się pierwszą kobietą, która zajmowała stanowisko w okresie republikańskim w Brazylii.

Tak więc 49 lat Paulistana wybrana przez Amazonas, dziś z 95, otrzymała czekoladę i bukiety kwiatów, a nawet poezja recytowała na jego cześć.

W tym czasie Senat Plenary nie miało nawet pokoju dla kobiet dla kongresmenów. Wcześniej kobiety musiały korzystać z miejsca w restauracji związanej z plenarnym.

„Kiedy wszedłem do Senatu, byłem„ bardzo dobrze przyjęty ”, z kwiatami, poezją, dużą ilością szumu. Ale zdałem sobie sprawę, że następujące: nie byłem kolegą, która nadchodzi. Byłem kobietą, kobietą” – powiedział Michiles.

Wybrana jako pierwszy alternatywa João Bosco, zabity trzy miesiące po objęciu urzędu, znalazła opór, by zabrać głos, w tym skarcie kolegę za spóźnienie się w sesji.

Dzisiaj, w wieku 95 lat i mieszkając w Brasilia, Paulistana Michiles pochodzi z rodziny z niemieckim pochodzeniem. Urodzony w 1929 roku w Santo Amaro, studiował, a następnie uczył w szkołach adwentystycznych, swojej religii.

Odszedł dopiero po ślubie z Darcy Augusto Michiles, urodzonym w Maués (356 km), miasta na granicy z Pará, którego był burmistrzem. Poznali się w São Paulo; W 1950 r. Przeprowadziła się do Amazońskiej gminy 66 000 mieszkańców.

Dzięki doświadczeniu dydaktycznym zajmował stanowiska zarządzania w szkołach w mieście Amazon i wszedł do życia politycznego w 1974 r., Kiedy został wybrany zastępcą stanu, z 4172 głosami na arenę, partię, którą postanowiła uniknąć tarcia z rządem po tym, jak jej mąż PTB został odwołany przez jej partię i stanowiska edukacji.

Następnie akronim reżimu wojskowego nalegał, aby konkurowała w Senatu, pomimo jej gotowości do reelekcji.

Chodziło o to, aby stawić czoła, które zaczęły obejmować kobiety w talerzach na krzesłach, ale dawały siłę mężczyznom, ponieważ głosy każdego kandydata zostaną aglutynowane w podtytule, którzy wybiorą, kto zostanie wybrany. Michiles miał potencjał wychowywania wyborców, do tego stopnia, że ​​dostał prawie 33 000 głosów, trzeci najbardziej głosował wśród wszystkich konkurentów w państwie.

Był drugim senatorem w historii Brazylii, pierwszego z Republiki i pierwszy wybrany bezpośrednio. Przed nią, w Senacie Imperium Brazylii, mimo że nigdy nie objęła urzędu.

Niektóre projekty zaproponowane przez nią były ograniczeniem godzin pracy, z proporcjonalnym spadkiem pensji, z dziećmi, i kończą możliwość żonatego mężczyzny w komunii towarów, aby umówić się na pożyczki i dać aktywa rodzinne jako gwarancję bez zgody jego żony.

Kolejną propozycją było odwołanie artykułu w kodeksie cywilnym z 1916 r., Który upoważnił mężczyznę do „zwrócenia” żony rodzicom, gdyby nie była dziewicą. Żaden z nich nie został zatwierdzony – niektóre zostały odrzucone w głosowaniu, a inne nigdy nie oparte.

W wywiadzie dla BBC Michiles stwierdził, że jego wejście do Senatu było „małą rewolucją”, ale nie był traktowany jako senator.

Powiedział także, że jej doświadczenie polityczne było bardzo trudne, ponieważ według niej nie było to dobry ton, że kobieta przejawiała lub wypowiedziała się trochę głośniej i pojawiła się, coś niezbędnego w polityce.

„Pewnego dnia spóźniłem się w Senacie, a senator palec w śmiechu powiedział mi„ nie rób już tego ”. Byłem uschnięty, jakbym miał [levado uma bronca] mojego ojca. Inny senator odpowiedział: „Moja córka, nie pozwól im ci tego zrobić. Jesteś tak senatorem jak oni. Uświadomiłem sobie: to naprawdę było. Stamtąd czułem, że mam do nich odpowiedzialność. ”

A Arkusz Szukał członków rodziny senatora, którzy nie chciał udzielić wywiadu.

Pomimo trudności w ustawodawcy Michiles miał dobry ruch z Planalto, mając miejsce z ostatnim generałem dyktatury wojskowej.

Była jedną z osób odpowiedzialnych za utworzenie grupy politycznej, która przekonałaby ówczesnego agenta do pomyślnego mianowania (Ministerstwa Edukacji). Esther został pierwszą kobietą, która została ministrem stanu Brazylii.

Michiles głosował na Tancredo Neves w Electoral College w 1985 r., A pod koniec dyktatury opuścił Senat. Został wybrany przez PFL w następnym roku, integrując zgromadzenie składającego, które ogłosiło, że w 1988 r. Nie powiodło się w latach 90., kiedy próbował reelekcji, już przez PDC.

Został następnie wybrany doradcą TCE-AM (Sąd Audytorów stanu Amazonas), docierając do zastępcy Prezydencji Agencji, dopóki nie przeszedł na emeryturę w 1999 r.. Jedno z jego czworga dzieci, Humberto Michiles, kontynuował karierę w polityce, będąc burmistrzem Maués oraz zastępcy stanu i federalnego.

Badacz Michelle Vale, autorka książki „Women in Power – The Political Trajektoria Eunice Michiles, pierwszego senatora w Brazylii” (Aspris Publisher), mówi, że Michiles zawsze uważał się za właściwego, w tym jego kontekst, będąc białą i ewangeliczną kobietą.

„Jej sposób myślenia w tym czasie był następujący, gdyby chciała coś dostać, musiała być sytuacją, ponieważ w sytuacji byłaby w stanie poprosić o coś i być może odpowiedzieć” – mówi.

Mówi, że Michiles bardzo skupiała się na istniejącej nierówności płci. Według niej występ był niewidoczny w obliczu oporu i w tym czasie Michiles pozostawił dziedzictwo otwarcia ustawodawcy ustawodawcy dla kobiet.

„Eunice Michiles otworzyła drzwi wielu kobiet, aby mogły myśleć o polityce, nie tylko jako o przestrzeni dla mężczyzn, ale dla kobiet, aby przestrzeń ta była rozumiana jako przestrzeń do dyskusji na temat prawa dla kobiet”.