Paulista zwiększył walkę wyborczą w latach dwudziestych – 03/02/2025 – Power

W wieku 24 lat Paulista Regina Cecilia Maria Diva Nazário trafił do sądu do głosowania w prezydenta w 1922 roku. Bitwa przyniosła książkę, rozważaną przez aktywistów czasu i obecnych ekspertów dziedzictwo brazylijskiego ruchu wyborczego.

„Linie napisane przeze mnie zostały sporządzone do zdania, w rzadkich momentach czasu wolnego między studiami a pracami. W prostej zamiarze lepszego ujawnienia tego, co jest powiedziane i służyć szlachetnej sprawie niż, w Brazylii, będzie to krótko wygrywające, do chwały naszej ojczyzny i szacunku dla prawu magnna. 1923.

Nazario urodził się w Batatais, Sao Paulo, 22 listopada 1897 r. Córka brazylijskiej Marii Rita de Paula Pinto Nazário i Belgian Louis Yvon Léon Nolf D’Avelghen, mieszkała w Belgii od 10 do 20 lat, gdzie jego ojciec był właścicielem pielęgnacji kawy z brazylijską. Pośrodku rodzina wróciła do Brazylii. Nazario wszedł na Wydział Prawa Uniwersytetu São Paulo, w Largo São Francisco w 1922 r.

W tym samym roku próbowała wziąć tytuł do wyborów prezydenckich. Miał poparcie swojego ojca, który poprosił o informacje na temat rejestrowania nowych wyborców. Ale sędzia Rady Wyborczej Sé zaprzeczył prośbie ucznia, argumentując, że na podstawie zwyczajów kobiety tradycyjnie nie uczestniczyły w wyborach, mówi historyk Monica Karawejczyk w artykule w historycznym magazynie publicznego archiwum stanu São Paulo.

„Szanowana kobieta była zamężną kobietą. Jednym z użytych argumentów było:„ Jakie jest znaczenie głosowania kobiet, jeśli głosowanie kobiety powtórzy jej męża? To samo, co dwa razy dokonanie wyborów ” – mówi badaczka Law Laila Maia Galvão. „Nie mogli wyobrazić sobie idei kobiety niezależnej intelektualnie”.

Galvão mówi, że prawo cywilne kobiet w sprawie wytycznych i rozwodu było również powiązane z tymi ideałami. Wraz z podbójem głosowania droga innych osiągnięć została utwardzona.

Niezadowolony z odpowiedzi sędziego uczeń złożył odwołanie. 1891 nie zabraniało kobietom głosowania, mówiąc tylko w bezpośrednim wyborstwie. Galvão mówi, że wiedza Nazario na temat prawa konstytucyjnego miała fundamentalne znaczenie dla tej sprawy, przynosząc innowacyjny argument. Do tego czasu ruch wyborczy miał bardziej retorykę opartą na polityce.

„Jej argument, bardzo legalny, ponieważ jest licencjatem, przyciąga wiele uwagi” – mówi Galvão. Ta retoryka i książka są, dla ekspertów, głównymi spuściznami wyborczej. „Miała dowcip, aby zorganizować materiał, mieć płytę i coś, co mogłaby rozprzestrzeniać, czytać przez innych ludzi, inspirować innych”.

Nawet w przypadku odwołania prośba ucznia została odrzucona. W swojej książce opisuje – o 26 lat – co się stało. Opowiada także debaty na temat prawa do głosowania kobiet w tym czasie i kompiluje raporty na temat praw kobiet w polityce brazylijskiej.

W liście do Nazario w grudniu 1923 r. Klucz do ruchu w wyborach mówi, że książka „jest piękną usługą świadczoną dla sprawy i wielkiego przydatności do jej dokumentacji”, mówi historyk Monica Karawejczyk w swoim artykule.

Ekspert opisuje pracę jako „obowiązkowe odniesienie do wszystkich, którzy chcą zbadać brazylijski ruch feministyczny”. Książka została opublikowana w 2009 roku przez oficjalnego wydawcę prasowego rządu São Paulo.

Walka o głosowanie kobiet w Brazylii z lat dwudziestych XX wieku był ruchem głównie białych i wyższych białych kobiet, z wpływowym aktywizmem Brazylijskiej Federacji Postępu kobiet, którego Nazario był powiązany w São Paulo, mówi ekspert nauk społecznych Lenina Vernucci da Silva w swojej mistrzowskiej pracy dyplomowej z UNESP (Paulista State).

„Diva miała całą społeczną warunek pozycjonowania, pisania w gazetach, studiując w Largo São Francisco i stawiając się jako członek tego środowiska. Nie ma wątpliwości, że był to ruch wysokiej klasy średniej, kobiety, które studiowały, które mogły czytać i pisać” – mówi nauka Laila Maia Galvão.

Według TRE-SP (regionalny sąd wyborczy (regionalny sąd wyborczy (regionalny sąd wyborczy (regionalny sąd wyborczy) kodeks wyborczy wyraził opcjonalne prawo do głosowania dla kobiet, które w 1934 r. Stało się obowiązkowe dla osób, które pełnią płatne urząd publiczny. Obowiązek dla wszystkich pojawił się wraz z konstytucją federalną w 1946 r. Wraz z prawem do konkurencji do pozycji do wyboru – nie 20 lat po walce z Nazario o tytuł.

Po ukończeniu college’u student poślubił kolegę z klasy, Luiz Duarte Ventura, który dodał do niej nazwisko. Ona i jej mąż byli dyrektorami Modern Institute, który oferował kursy pisania i tachigrafię. Szkoła była na Square João Mendes w centrum São Paulo.

Według Leniny Vernucci da Silva nie ma żadnych zapisów o swoim życiu po tym okresie. Aktywista zmarł w 1966 roku.

„Diva z zadowoleniem przyjmuje ten proces znacznie większej obecności kobiet w dziedzinie prawa – podbój głosowania, różne prawa w całym XX wieku – ale prawdopodobnie wciąż walcząc z innymi przyczynami”, mówi Galvão.

W ramach inicjatywy wszystko, Arkusz Prezenty kobiety z