Odpowiedź dla STF: Izba twierdzi, że przy wskazywaniu poprawek przywódcy kierowali się opinią rządu

Izba Deputowanych przesłała w piątkowy wieczór(27) skargę do Trybunału, w której uzasadnia wskazania tzw. poprawek komisji parlamentarnych.

W 16-stronicowym dokumencie Izba Legislacyjna potwierdza, że ​​przywódcy partii, którzy wskazali poprawki, zastosowali się do rady rządu federalnego, aby udostępnić 4,2 miliarda dolarów R$ w formie poprawek komisji.

Zgodnie z petycją Izby Kongres Narodowy „ograniczał się do stosowania wytycznych technicznych Ministerstw Finansów, Planowania i Budżetu, Zarządzania i Innowacji, Sekretariatu Stosunków Instytucjonalnych i Izby Cywilnej Prezydencji Republiki, a także a także Federalną Prokuraturę Generalną, w jaki sposób należy przekazywać wskazania zgodnie z postanowieniami zawartymi w tych aktach oraz z Ustawą Uzupełniającą 210/2024″.

Oświadczenie Izby podpisał prawnik Izby, Jules Michelet Pereira Queiroz e Silva. Z dokumentu wynika, że ​​Izba „podtrzymuje pełną legalność” procesu zgłaszania poprawek przez liderów partii.

Jednak zdaniem Izby nie jest zadaniem samej Izby złożenie odwołania od decyzji Flávio Dino o zawieszeniu płatności poprawek prowizji.

Izba dowodzona przez zastępcę federalnego Arthur Lira (PP-AL) stwierdza ponadto, że nowe wytyczne dotyczące powoływania poprawek komisji obowiązują dopiero od 2025 r. oraz że przyjęta w tym roku procedura jest zgodna z wytycznymi organu wykonawczego.

„W odniesieniu do pytania (1) wyjaśnia się, że do dnia 25 listopada 2024 r. nie wyznaczono daty publikacji Ustawy Uzupełniającej nr 2024/2024. 210, z zastrzeżeniem, że wskazania do poprawek komisji musiałyby zostać poddane pod głosowanie odpowiednich organów kolegialnych” – czytamy w tekście.

„Jeśli chodzi o ten temat, de facto orzeczenie Trybunału z 9 grudnia 2024 r. określiło jasne ramy czasowe dotyczące stosowania Ustawy Uzupełniającej nr 210 tylko do roku 2025, a nie do 2024” – wyjaśnia Izba.

„Należy podtrzymać przesłankę: Kongres Narodowy, zarówno Senat, jak i Izba, przyjęły dotychczasowe wytyczne Władzy Wykonawczej właśnie dlatego, że poprawki komisji nie są wiążące”.

W dokumencie prawnik Izby zauważa, że ​​za budżet odpowiada Izba i Senat i zadaje pytanie, dlaczego zawieszenie wypłaty środków miałoby zaszkodzić jedynie posłom.

„Wszystkie odpowiednie regulacje zostały zatwierdzone przez Kongres Narodowy. Projekt budżetu przygotowuje Kongres Narodowy. Wytyczne techniczne Władzy Wykonawczej zostały skierowane do Kongresu Narodowego” – czytamy w tekście.

„Stąd dziwność, że w tym momencie w dialogu instytucjonalnym z Sądem Najwyższym uczestniczy tylko Izba Poselska, w celu usprawnienia budżetowego procesu poprawek parlamentarnych, gdy kompetencja w tej sprawie leży w gestii Kongresu Narodowego, gdy Senat Republiki przyjęła procedurę ściśle identyczną z procedurą Izby Deputowanych i gdy obie Izby ograniczyły się do stosowania wcześniejszych wytycznych technicznych Władzy Wykonawczej, jedynie w celu przekazywania wskazówek, które nie są nawet obowiązkowe” – konkluduje obrońca idei Izba Legislacyjna.

Dino podał termin na godzinę 20:00.

Demonstracja Izby Deputowanych spotkała się z determinacją Ministra Flávio Dino z STF, aby Izba odpowiedziała „obiektywnie” na serię pytań na ten temat.

Generalnie minister chciał wiedzieć, kiedy komisje Izby zatwierdziły te poprawki, czy po posiedzeniach komisji tematycznych pojawiły się na liście dodatkowe nominacje oraz kto składał i zatwierdzał te nominacje.

Dino zapytał także posłów, w jaki sposób uchwała Kongresu Narodowego z 2006 r. regulująca funkcjonowanie Komisji Budżetu Mieszanego (CMO) przewiduje rozpatrywanie poprawek.

Minister Sądu Najwyższego zadał także pytanie, gdzie są określone zasady, na podstawie których Kongres zatwierdza te nowelizacje – jeśli nie ma ich w uchwale z 2006 roku.

Zobacz pełne pytania zadane przez Flávio Dino do Izby Deputowanych:

• Jeżeli specyfikacje lub wskazania „poprawek Komisji” (RP 8) zawarte w piśmie nr. 1.4335.458/2024? Czy wszystkie 5449 specyfikacji lub wskazówek dotyczących „poprawek Komisji” zawartych w piśmie zostało zatwierdzonych przez Komisję? Czy istnieją specyfikacje lub wskazówki dotyczące „poprawek komisji”, które nie zostały zatwierdzone przez komisje? Jeżeli nie zostały one zatwierdzone przez Komisję, kto je zatwierdził?
• Co w tabeli specyfikacji lub wskazań „poprawek Komisji” (RP 8) widnieje jako „NOWE WSKAZANIE” zostało sformułowane przez kogo? W której instancji zostało to zatwierdzone? Panowie Liderzy? Przewodniczący Komisji? Komisja?
• Które postanowienie uchwały nr. 001/2006 Kongresu Narodowego jest podstawą ww. Pisma Urzędowego nr 2006/2006. 1.4335.458/2024? Jako oficjalny list nr. 1.4335.458/2024 jest zgodny z art. 43 i 44 ww. uchwały?
• Istnieje jeszcze jeden akt normatywny legitymizujący ww. Pismo Urzędowe nr. 1.4335.458/2024? Jeśli tak, to w którym, w jakim artykule i kiedy opublikowano?

Zamieszanie z poprawkami

W ubiegły wtorek (24), co powinno przesądzić o udostępnieniu wartych 4,2 miliarda R$ tzw. poprawek komisji parlamentarnych, których autorzy nie zostali prawidłowo zidentyfikowani.

w ramach decyzji z zeszłego poniedziałku (23) zawieszającej płatność poprawek, co oznacza nową eskalację napięcia między władzą sądowniczą a władzą ustawodawczą, która miała miejsce w tym roku.

Z tej kwoty około 180 mln R$ przeznaczone jest na „nowe nominacje”, a 73 mln R$ przeznaczono na rzecz stanu Alagoas, polityczno-wyborczego miejsca narodzin przewodniczącego Izby Deputowanych, Arthur Lira (PP-AL) – żegna się z dowództwem Izby, które będzie piastował dopiero do końca stycznia 2025 roku.

Przewidziane w budżecie poprawki parlamentarne wykorzystywane są według wskazań posłów i senatorów – pieniądze w zasadzie parlamentarzyści przesyłają na pokrycie swoich potrzeb wyborczych. Wykonanie tych funduszy leży w gestii rządu federalnego.

odpowiedziała na wniosek PSOL, w którym zarzucono nieprawidłowości w alokacji 4,2 mld R$ w ramach tzw. poprawek prowizyjnych.

Tę kategorię poprawek parlamentarnych wskazują komisje tematyczne Izby Deputowanych i Senatu – i nie ma w nich obowiązkowej opłaty. Po odrzuceniu poprawek sprawozdawcy przez Sąd Najwyższy, poprawki komisji zostały rozszerzone.

W petycji skierowanej do FSS PSOL zakwestionował pismo wyrażające zgodę na transfer środków. Dokument został przekazany przez Arthura Lirę 12 grudnia z podpisami 17 przywódców partii w Izbie.

W skardze do Sądu Najwyższego PSOL podnosi, że część poprawek przeznaczona była dla stanu Lira w stanie Alagoas, co byłoby nielegalne. Za pośrednictwem Ministerstwa Izby Cywilnej rząd federalny nie dostrzegł żadnych nieprawidłowości i wyraził zgodę na przeniesienie.

W swojej decyzji Flávio Dino zażądał, aby Izba opublikowała w terminie do pięciu dni protokoły posiedzeń komisji, na których zatwierdzono poprawki. Protokół ten należy przekazać do Sekretariatu ds. Stosunków Instytucjonalnych Prezydencji Republiki, kierowanego przez ministra Alexandre Padilha (PT).

Ponadto zgodnie z postanowieniem Dino płatność za poprawki zostanie zwolniona dopiero po dotarciu protokołu do Palácio do Planalto i o ile spełnia on kryteria przejrzystości i identyfikowalności określone wcześniej przez Trybunał.

„Taka degradacja instytucjonalna stanowi niedopuszczalną serię niezgodności z konstytucją, wymagającą wytrwałych działań Federalnego Sądu Najwyższego” – zauważył w swojej decyzji Flávio Dino.

Izba zwraca się z prośbą o zwolnienie z płatności

Izba wniosła o ponowne rozpatrzenie decyzji nakazującej zawieszenie płatności za poprawki. 22-stronicowa petycja została podpisana przez prawnika Julesa Micheleta Pereirę Queiroza e Silvę.

W dokumencie obrońca odpiera działania zaproponowane przez PSOL, Partido Novo oraz podmioty Associação Contas Abertas, Transparência Brasil i Transparência Internacional, które twierdziły, że wskazanie ponad 5,4 tys. poprawek nastąpiłoby bez zgody komisji i w okresie, w którym posiedzenia kolegiów zostały zawieszone przez Arthura Lirę, w dniach 12-20 grudnia.

„Z całym szacunkiem, argumenty składających petycję nie odpowiadają prawdzie i świadczą o głębokim braku wiedzy na temat budżetowego procesu legislacyjnego. Ta nieprecyzyjna i wyrwana z kontekstu informacja uniemożliwia prawidłową ocenę i ocenę stanu faktycznego” – mówi prawnik Izby.

Obrona Izby twierdzi, że poprawki były zatwierdzane przez komisje w całym cyklu legislacyjnym. „Zatwierdzanie poprawek przez komisje odbywa się na podstawie sugestii parlamentarzystów i formalnie zatwierdzanych przez organy kolegialne. Po zatwierdzeniu i zatwierdzeniu nominacje kierowane są do Oddziału Wykonawczego, który zgodnie z LDO [Lei de Diretrizes Orçamentárias] na rok budżetowy 2024 nie są one wiążące” – twierdzi obrona Izby Ustawodawczej.

Dyrektor wykonawczy stracił władzę nad budżetem

W ostatnich latach kolejne rządy stopniowo traciły władzę nad wykonaniem budżetu federalnego. W 2015 r., jeszcze za rządów byłego prezydenta Dilma Rousseff (PT)Kongres Narodowy zatwierdził imponujący budżet, w ramach którego poprawki przeznaczone dla posłów i senatorów obowiązkowo opłaca rząd federalny.

W rządzie byłego prezydenta Jair Bolsonaro (PL)wprowadzono tzw. „poprawki Pix”, zwiększające udział zasobów w ramach parasola legislacyjnego. Dziś Kongres dysponuje budżetem wynoszącym około 60 miliardów dolarów australijskich, co stanowi prawie taką samą kwotę, jaką dysponuje władza wykonawcza federalna.