Odkrył mechanizm przeżycia jedynego rodzimego owada na Antarktydzie
Zespół śledczych stwierdził, że komar nie leci, zajmując się stacji podczas dwumiejskiego cyklu życia, przechodząc przez spoczynek w pierwszym roku i obowiązkową diapauzę w drugim.
Komary antarktyczne jest jedynym owadem znanym jako pochodzący z kontynentu i jest w stanie przetrwać w ekstremalnym klimacie dzięki mechanizmowi odkrytym przez i który może dostarczyć wskazówek na temat kriokonserwacji.
Badanie prowadzone przez Metropolitan University of Osaca w Japonii i opublikowane w magazynie Scientific Reports opisuje, w jaki sposób komar antarktyczny (Belgica Antarkctica – nazwa naukowa) wykorzystuje dwa procesy, spoczynkową i obowiązkowe tagus, aby przejść zimę.
Spoczynek jest formą drętwienia w natychmiastowej reakcji na niekorzystne warunki, a gdy się poprawiają, ciało jest po raz kolejny aktywne, podczas gdy obowiązkowe tankowanie jest okresem drętwienia naturalnie indukowanego w stałym punkcie cyklu życia organizmu, co jest rzadką postacią. Obserwowany u umiarkowanych owadów, wyjaśnia uniwersytet.
Zespół stwierdził, że to komary nie leci, nie zajmuje się stacji podczas swojego dwumiejskiego cyklu życia, przechodząc przez spoczynek w pierwszym roku i obowiązkowy diupauzal w drugim.
„Byliśmy w stanie ustanowić metodę tworzenia komarów antarktycznych przez okres sześciu lat, aby odkryć niektóre z jego mechanizmów adaptacyjnych środowiskowych” – powiedział Mizuki Yoshida z University of Osaka.
Larwy komarów zwykle osiągają drugą fazę w pierwszej zimie i wchodzą w stan spoczynku, który pozwala im szybko wznowić swój rozwój, gdy jest cieplej.
Gdy zbliża się druga zima, larwy osiągają fazę czwartą i końcową, ale nie Pupar, wchodząc najpierw na obowiązkowe strojenie.
Ta faza kończy się przybyciem zimnych zimowych temperatur, tak że wszystkie larwy zamieniają się w pupae w tym samym czasie i pojawiają się jednocześnie jako dorośli, wraz z przybyciem lata.
Kilka dni dorosłości
Jako dorośli mają tylko kilka dni życia i muszą znaleźć partnera, więc ten tymczasowy mechanizm ma kluczowe znaczenie dla ich przetrwania.
Chociaż te sezonowe strategie adaptacji nie zostały opisane w innych organizmach, „uważamy, że owady żyjące w wrogich środowiskach, takich jak arktyczne i duże wysokości, mogą stosować podobne strategie” – powiedział Shin Goto, kolejny z autorów śledztwa.
