Obgryzanie paznokci to zaburzenie: Ma swoją nazwę i dotyczy tej grupy osób

Nawyki pojawiają się w dzieciństwie

Czy kiedykolwiek musiałeś oduczyć się złego nawyku? Mamy często martwią się, że ich dzieci będą ssać kciuki aż do śmierci, a nie jest to jedyny nawyk, który jest uważany za społecznie problematyczny i niewłaściwy. Jednak ssanie palca często nie powoduje uszkodzenia kciuka, czego nie można powiedzieć o wyrywaniu włosów czy obgryzaniu paznokci.

W tym poście z kanału YouTube StyleMate dowiesz się o obgryzaniu paznokci z perspektywy młodego, nowoczesnego mężczyzny.

Obgryzanie paznokci lub onychofagia

Jeśli jest to zachowanie, które trwa przez krótki okres czasu i jesteśmy w stanie po prostu położyć mu kres, ponieważ nie jesteśmy już zestresowani, zdaliśmy sobie sprawę z problemu i dzięki jakiejś prostej sztuczce powstrzymaliśmy się od skubania lub dłubania w ten sposób, to brawo! Od czasu do czasu, w ciągu całego naszego życia, nadal będziemy uciekać się do różnych dziwnych zachowań, w tym potrząsania stopami lub nerwowego poruszania nogami. Dzieci czasami ssą czubki kołnierzyków lub dekolty koszul itp. Powszechne jest skubanie wewnętrznej strony policzków lub przygryzanie warg.

Jednakże, gdy jest to zachowanie długotrwałe, obgryzanie paznokci lub onychofagia jest uważane za nawyk patologiczny. Paznokieć ulega zniszczeniu w taki sposób, że łożysko paznokcia ulega skróceniu, a jego krawędź cofa się głęboko od miejsca, w którym paznokieć rośnie.

Chociaż przeciętna osoba może myśleć, że dochodzi do samookaleczenia, które musi powodować ból i dyskomfort, osoby cierpiące na onychofagię często odczuwają ulgę. Chęć ta wynika jednak ze stresu i niepokoju, które mogą być później potęgowane przez świadomość problemu i myślenie o tym, co inni powiedzą o stanie paznokci i palców. Chociaż obgryzanie paznokci może mieć swoje źródło w napiętych i problematycznych relacjach poza rodziną, tj. w szkole lub w miejscu pracy itp.

Którzy ludzie mają tendencję do obgryzania paznokci?

Obgryzanie paznokci może dotknąć każdego. Możliwe, że dziedziczymy skłonności do tego zachowania i z pewnością dziecko może je przejąć od dorosłych. Często jednak zjawisko to wiąże się ze stanami lękowymi i różnymi zaburzeniami deficytu uwagi lub nadpobudliwości.

Obgryzanie paznokci może być nawykiem walki z nudą i niemożnością swobodnego poruszania się, może też być objawem lęku separacyjnego lub zaburzeń obsesyjno-kompulsywnych. Występuje więc nie tylko u osób z OCD, ale także u osób z ADHD.

Obgryzanie paznokci jest często stosowane przez dzieci w wieku od 7 do 10 lat, kiedy rozpoczynają naukę w szkole podstawowej. Później jednak, w okresie dojrzewania i nastoletnim, kiedy stają w obliczu dodatkowych stresów i presji ze strony otoczenia i samych siebie.

Co zaskakujące, pojawia się również u perfekcjonistów, którzy doświadczają jeszcze większej frustracji, która może obejmować bardzo szeroki zakres zagadnień. Ten kompulsywny nawyk pojawia się również u osób cierpiących na depresję.

Źródła: psychologytoday.com, vlasta.cz