Nike, Gap and Levi’s: Marki trafione taryfą Trumpa w Azji Południowo -Wschodniej

Azja Południowo -Wschodnia – nawet w porównaniu do azjatyckich rówieśników – została szczególnie dotknięta w „Dniu Wyzwolenia”, ogłoszonym przez Donalda Trumpa. Niektóre kraje wyróżniają się w nowym arkuszu kalkulacyjnym Białego Domu z ich tak zwanych taryfów wzajemnych. Kambodża, z nową taryfą 49%; Wietnam, z 46%; i Tajlandia, z 36%.

W szczególności Chiny otrzymały dodatkowy 34% wskaźnik „Dnia Wyzwolenia”, oprócz poprzednich 20% stawek wcześniej ogłoszonych.

Gospodarki Azji Południowo -Wschodniej powszechnie skorzystały ze strategii „China Plus One”, podejścia, w którym wiodący producenci zaczęli przekazywać niektóre ze swoich procesów za pośrednictwem stron trzecich.

To stawia firmy, w tym wiele wiodących amerykańskich marek w ślepym zaułku. Na przykład GAP, Nike i Levi zróżnicowały swoje łańcuchy dostaw z Chin, przenosząc się do innych gospodarek azjatyckich, aby wykorzystać niższe koszty i chronić się przed konfliktem komercyjnym USA-Chinowym.

Według rocznego raportu firmy Sportswear Vietnam produkuje 1/4 Nike Products, w tym połowę wszystkich swoich butów. Kraj Azji Południowo -Wschodniej jest również największym dostawcą luki, a następnie Indie i Indonezja. Lululemon otrzymuje również 40% towarów z Wietnamu.

W ostatnich latach zarówno marki w Azji Zagranicznej, jak i Azji Południowo -Wschodniej skorzystały ze strategii „China Plus One”. Gospodarki Azji Południowo -Wschodniej zaoferowały niższe koszty niż Chiny, szczególnie w odniesieniu do siły roboczej, zachowując dostęp do głębokiej sieci dostawców w kraju.

Kraje te przyciągały również inwestycje podczas pierwszej administracji Trumpa, aby uniknąć wcześniejszych stóp w Chinach. Wreszcie przerwy łańcucha dostaw, takie jak pandemia, zachęciły firmy takie jak Apple do dywersyfikacji łańcuchów dostaw, oparte na operacjach w Wietnamie i Indiach, aby uniknąć w zależności od Chin.

Ale czy teraz te marki stoją w obliczu serii złych opcji: pobyt w Azji Południowo -Wschodniej i płacenia wysokich stawek? Spróbujesz znaleźć kolejną jurysdykcję o niższych stawkach? Lub zmienić produkcję na USA (znacznie droższe)?

Zachodnie i chińskie firmy przyjęły dywersyfikację łańcucha z kilku powodów: tańszą pracę poza Chinami, porzucenie taryf i gwarancja odporności wśród przerw, takich jak pandemia Covid-19.

Nadwyżka handlowa

Wietnam miał w ubiegłym roku nadwyżkę komercyjną w wysokości 123,5 miliarda dolarów, wiodąc analityków do ostrzegania na początku tego roku, że kraj był zagrożony. Hanoi próbował uzyskać pomocy zapobiegawcze ograniczające taryfy importowe przed 2 kwietnia. W piątek (4) Trump powiedział, że ma produktywne połączenie z głównym przywódcą Wietnamu z Lamem. Według Trumpa Lam zaoferował zmniejszenie wietnamskich taryf na produkty USA do zera, jeśli oba kraje osiągnęły porozumienie.

Inne narody Azji Południowo -Wschodniej stoją przed nowymi znaczącymi taryfami, to Indonezja, o wskaźniku 32%i Malezji, z tempem 24%.

Wietnam, który zyskuje do 30% amerykańskiego eksportu PKB, prawdopodobnie będzie najtrudniejszym hitem. „W ciągu zaledwie kilku lat Wietnam przeszedł od głównego beneficjenta napięć komercyjnych USA-Chiny i przekierowania globalnej oferty w Azji do jednego z głównych celów taryf amerykańskich”, ekonomiści HSBC Frederic Neumann i Justin Feng w czwartek (3).

OCBC Bank szacuje teraz, że Wietnam PKB wzrośnie tylko o 5% w tym roku, poniżej 6,2% z powodu taryf. Przywódcy Wietnamu mieli nadzieję, że kraj wzrośnie do 8%. Bank Singapurski uważa również, że Tajlandia będzie cierpieć z powodu taryf Trumpa, zmniejszając jego prognozę wzrostu do 2%, poniżej 2,8%.

Ta historia została pierwotnie zaprezentowana na Fortune.com