Niemieccy archeolodzy odkryli starożytną rzymską zbroję

Kolczuga datowana na II-III w. n.e. pokazuje, jak rzymscy żołnierze naprawiali swoje zbroje, aby były gotowe do bitwy.

Sposób, w jaki armia rzymska konserwowała swój sprzęt bojowy, pozostawał do tej pory tajemnicą. Ogromny blok zbroi odkryty w małej osadzie na zewnątrz rzymskiej fortecy legionowej w końcu rzucił światło na ten nieznany aspekt militarnej potęgi Cesarstwa Rzymskiego, które rozciągało się na powierzchni 1,9 miliona mil kwadratowych.

„To pierwszy wyraźny dowód na to, że kolczugę naprawiano poza rzymskimi strukturami wojskowymi” – zauważyli naukowcy.

Korzystając z promieni rentgenowskich i tomografii komputerowej o wysokiej rozdzielczości, archeolodzy przeniknęli kawałek metalu, nie uszkadzając go. Jak podają, udało im się zidentyfikować nie jeden, ale cztery różne rodzaje zbroi Noi.md w odniesieniu do .

Doszli do wniosku, że z biegiem czasu dwie prawie kompletne warstwy zbroi zardzewiały i połączyły się z dwoma fragmentarycznymi fragmentami, tworząc kolbę datowaną na II i III wiek naszej ery.

Autorzy badania zakładają, że armia rzymska na różne sposoby poddawała recyklingowi metalowy sprzęt, ale żelaznej zbroi nie udało się przetopić ze względu na małe połączone ogniwa tworzące tę konstrukcję.

Ponieważ fragment odnaleziono w osadzie niedaleko rzymskiego fortu, sugeruje to, że armia współpracowała z lokalnymi rzemieślnikami, którzy potrafili naprawiać kolczugi.