Nie wiedziałem, że mam depresję

Zdrowie emocjonalne człowieka zmienia się w zależności od tego, jak o nie dbamy – kiedy i jak szukamy sposobów, aby poczuć się lepiej.

Rozmawiamy z Rūtą Mickevičienė, psychologiem z Crisis Pregnancy Centre, o przyczynach, objawach i sposobach pomocy w depresji poporodowej.

Mężczyźni też mogą zachorować

Okres poporodowy jest również znany jako czwarty trymestr ciąży. Rozpoczyna się wraz z narodzinami noworodka i trwa około 8 tygodni lub dłużej.

Według psychologa z Crisis Pregnancy Centre, przyszła i poporodowa matka przechodzi przez fizyczne, biochemiczne, neurofizjologiczne, społeczne i psychologiczne zmiany, którym towarzyszą uczucia i emocje o różnej intensywności.

Dlatego psycholog R. Mickevičienė podkreśla, że każda kobieta może cierpieć na depresję poporodową, ale nie oznacza to, że jest złą matką – przeżywa trudny okres i potrzebuje pomocy.

„Depresja poporodowa jest diagnozowana przez psychiatrę na podstawie fizycznych i emocjonalnych objawów odczuwanych przez kobietę, ich intensywności, czasu trwania i dynamiki.

Identyfikacja tego zaburzenia psychicznego jest trudna.

Objawy somatyczne depresji poporodowej są podobne do tych wyrażanych przez wszystkie matki noworodków. Doświadczają one zaburzeń snu i apetytu, zmęczenia i przepracowania oraz trudności w radzeniu sobie z codziennymi obowiązkami.

Dlatego depresja poporodowa powinna być rozpatrywana kompleksowo” – powiedział psycholog, dodając, że nie tylko kobiety, ale także 4-7% mężczyzn cierpi na depresję po urodzeniu dziecka.

Trudno wskazać jedną przyczynę

Badano różne czynniki w celu ustalenia, co powoduje depresję poporodową, takie jak wiek, miejsce zamieszkania, wykształcenie, zatrudnienie, wsparcie społeczne, bezpieczeństwo, wiedza o ciąży, doświadczenie matki, dochód itp.

Połączenie kilku niekorzystnych dla kobiety czynników może przyczynić się do znacznego wzrostu ryzyka wystąpienia depresji poporodowej.

„Nie ma jednej konkretnej przyczyny tego zaburzenia. Mogą to być wahania hormonalne (po porodzie, w trakcie i po karmieniu piersią), depresja przed lub w trakcie ciąży, nieplanowane lub kryzysowe ciąże, nieporozumienia z mężem, brak wsparcia społecznego itp.

Każda osoba jest indywidualna i wszystkie wcześniejsze doświadczenia, choroby, odporność psychiczna i zarządzanie emocjami wpływają na poporodowe zdrowie psychiczne” – powiedział psycholog.

Może to pozostawić trwałe konsekwencje dla samej matki, jej noworodka i całej rodziny. Zmieniony stan emocjonalny utrudnia matce stworzenie bezpiecznej i czułej więzi z dzieckiem oraz prowadzi do zimnej i powolnej opieki, co zwiększa prawdopodobieństwo wystąpienia u dziecka zaburzeń rozwoju emocjonalnego i poznawczego lub problemów behawioralnych w przyszłości.

„Nieleczona depresja poporodowa może przerodzić się w długotrwałą depresję lub nawrócić po kolejnym porodzie. Choroba komplikuje relacje matki nie tylko z noworodkiem, ale także z resztą rodziny” – powiedział psycholog.

Wczesne wykrywanie wykrzykników

Należy zauważyć, że epizod zaburzeń depresyjnych może rozpocząć się zarówno w czasie ciąży, jak i po porodzie. Epizody depresji po porodzie występują jeden i ćwierć razy częściej niż w czasie ciąży.

Depresja poporodowa zwykle pojawia się w ciągu pierwszych kilku miesięcy po porodzie, ale według pani Mickeviciene może wystąpić sześć miesięcy lub nawet rok po porodzie.

Objawy, które zwykle utrzymują się przez dwa tygodnie lub dłużej bez żadnej poprawy, obejmują intensywny smutek, płacz, lęk, uczucie pustki, szybką drażliwość, złość, brak energii i motywacji.

„Główne objawy obejmują zaburzenia snu i apetytu, rozpacz, utratę przyjemności, apatię, wycofanie się z bliskich i poczucie samooceny z powodu trudności w znalezieniu i odczuwaniu więzi z dzieckiem.

Zdarzają się sytuacje, w których kobiety dręczy strach przed zranieniem lub skrzywdzeniem dziecka w inny sposób, a także myśli o samookaleczeniu, a nawet śmierci”. powiedział specjalista.

R. „Czy to normalne mieć wyczekiwane dziecko i nie być z tego powodu szczęśliwym?”, „Dlaczego szczęśliwe chwile przyćmiewa smutek, pustka, łzy?”, „Czy to normalne czekać, aż ktoś przyjdzie i uratuje mnie przed moim własnym dzieckiem?”.

Według psychologa są to pierwsze czerwone flagi – wczesne wołanie o pomoc, na które należy w porę zareagować.

Monika, która pochodzi z dzielnicy Telšiai, powiedziała, że zdała sobie sprawę, że ma problem, gdy trzymała swoje nowonarodzone dziecko w ramionach i nie mogła powstrzymać łez.

„Na początku nie rozumiałam, jak i kiedy zaczęłam płakać. Nie mogłam nad tym zapanować. Oboje z mężem spodziewaliśmy się córeczki, więc nawet nie próbowałam pozwolić, by wszystko samo się ułożyło, więc poprosiłam o pomoc i wszystko się ułożyło” – mówi Monika.

Zadawaj sobie pytania

Według R. Mickevičienė ważne jest, aby najpierw podać sobie pomocną dłoń. Kobieta, która jest w ciąży lub niedawno urodziła dziecko, może sama zapobiec wystąpieniu depresji lub znacznie złagodzić objawy tego zaburzenia, zobowiązując się do dbania o siebie.

Specjalista z Crisis Pregnancy Centre zachęca przyszłe i poporodowe klientki do skupienia się na pięciu obszarach: myślach, śnie, ćwiczeniach, odżywianiu i przyjemnościach.

„Zadaj sobie pytanie: czy moje oczekiwania wobec siebie są realistyczne, w jaki sposób zachęcam siebie każdego dnia i czy utrzymuję jasne myśli? Jak rozumiem znaczenie snu dla mojego ciała i szukam sposobów na odpoczynek? Czy moja dieta jest kompletna, a moje nawyki żywieniowe właściwe?

Jak pomagam mojemu ciału wzmacniać się i regenerować poprzez aktywność fizyczną?

Jak rutyna przyjemności wpływa na moje zdrowie emocjonalne?” – podzieliła się swoimi praktykami zawodowymi.

Kiedy matce jest zbyt trudno opiekować się noworodkiem, a jej zdrowie emocjonalne i psychiczne pogarsza się, krewni powinni przyjść na ratunek.

Szczególnie ważne jest, aby osoby z otoczenia zaoferowały konkretną pomoc: opiekę nad dzieckiem i danie matce przerwy, dzielenie się konkretnymi informacjami z kontaktami w celu uzyskania pomocy, eskortowanie jej na wizyty specjalistyczne lub pomoc w umówieniu się na wizytę.

„Kiedy kobieta ma trudności ze zrozumieniem, czy potrzebuje pomocy, a rodzina nie wie, jak jej udzielić, ważne jest, aby zwrócić się do profesjonalistów. We wszystkich przypadkach ważne jest, aby pamiętać, że szukanie pomocy jest normalne, zwłaszcza gdy istnieją ważne doświadczenia, które wiążą całą rodzinę i są zbyt trudne do zniesienia przez matkę” – powiedział R. Mickevičienė, specjalista z Crisis Pregnancy Centre.

Usługi wsparcia emocjonalnego są dostępne w przypadku trudności emocjonalnych, telefonicznie pod numerem 1809 lub za pośrednictwem korespondencji online.

Crisis Pregnancy Centre oferuje również bezpłatne doradztwo, na żywo lub zdalnie, za pośrednictwem poczty elektronicznej

W nagłych przypadkach zagrożenia zdrowia lub życia należy zadzwonić pod ogólny numer alarmowy 112.

Nr zamówienia 316128