Netanjahu przyznaje, że pozwolił sfinansować Hamas z Kataru, aby podzielić sprawę palestyńską

Izraelski premier Benjamín Netanjahu, w środę rozpoznał w środę, co od lat zaprzeczało gwałtowności: że jego rząd zezwolił na przeniesienie milionów dolarów z Kataru na Stref Gazy w celu podzielenia frakcji palestyńskiej. „Polityka, która doprowadziła do zezwolenia na przeniesienie pieniędzy do Gazy, została jednogłośnie przyjęta przez gabinet bezpieczeństwa” – powiedział na konferencji prasowej w Jerozolimie. I dodał bez otoczenia: „Dlaczego to było? Ponieważ chcieliśmy podzielić Hamas i Palestyńską Autonomia Narodowa (ANP)”.

Jego słowa są lataniem w sprawie własnych oświadczeń z listopada 2023 r., Kiedy opisał jako „śmieszne” oskarżenia, że ​​Izrael ułatwiał finansowanie grupy islamistycznej. Teraz próbuje osobiście odznaczać i podkreślił, że środek „został przeniesiony na zalecenie Shina Bet i Mossad”.

Według własnego dochodzenia Shina Bet, Catar wysłał około 30 milionów dolarów miesięcznie do Gazy, z której znaczna część znalazła się w rękach uzbrojonego ramienia Hamasa. Chociaż transfery były uzasadnione w ramach strategii „podziału i wygranej”, fundusze te przyczyniłyby się do przygotowania ataku z 7 października 2023 r., Które pozostawiły ponad 1200 martwych i około 250 porw w Izraelu.

„Katargate” wyjaśnia i dociera do Nedyahu

Zamień Netanyahu jest w pełni postępujący w tej sprawie, znany jako Katargate, dochodzenie w sprawie rzekomej korupcji, które już w pełni rozpryskało jego najbliższe środowisko. Skandal eksplodował po aresztowaniu dwóch jego doradców, Eli Feldsteina i Yonathana Uricha, oskarżeni o otrzymywanie płatności degustacyjnych w zamian za promowanie wiadomości korzystnych dla Emirate w izraelskich mediach. Sam Netanjahu ogłosił świadek w marcu.

W środę złożył czas z trudnym tonem: „To wielkie kłamstwo. Chcą insynuować, że coś otrzymałem. Słuchałem nawet kogoś, kto powiedziałby, że otrzymałem fortunę Kataru. Nie otrzymałem ani jednej kontynuacji” – powiedział. I ostrzegł: „Kto powiedział, że to już pozwano, a ktokolwiek powiedział, że zostanie ponownie pozwany”.

Kryzys instytucjonalny wspiął się jeszcze bardziej po tym, jak Sąd Najwyższy Izraela ogłosił „nielegalne” odrzucenie szefa Bet Bet, Ronen Bar, który kierował dochodzeniem w sprawie Katargatu. W tępym orzeczeniu sędziowie Isaaca Amara, Noam Sohlberg i Daphne Barak-Erez powiedzieli, że decyzja została podjęta „bez fundamentów” i bez formalnego przesłuchania, i oskarżyła Netanjahu o poniesienie „poważnego konfliktu interesów”.

Dalekie od przestrzegania orzeczenia premier oskarżył decyzję sądową: „Jest wstydliwy i krzywdzi demokrację i bezpieczeństwo narodowe”. Potwierdził również, że wyznaczy następcę Bar, chociaż Sąd Najwyższy zawiesił zaprzestanie podczas rozwiązywania oczekujących zasobów.

Ponadto Netanjahu przetrwała ponownie przeciwko prokuratorowi generalnemu, Gali Baharav Miara, której oskarżyła o stronniczość: „To ona ma konflikt interesów. To jak wielbłąd, który nie widzi garba”.

Premier uzasadnił w czasie zwolnienia z adwokatury z powodu niepowodzeń bezpieczeństwa z 7 października. Jednak były szef Shin Bet zaprzeczył tej wersji i zapewnił, że został oddzielony przez odmowę wykazania „całkowitego posłuszeństwa”, którego Netanjahu zażądał w trakcie kryzysu wobec sądów.

Z opozycji i części obywatelstwa zwolnienie jest interpretowane jako tajna kara za zbadanie spisku korupcji, w której rząd ułatwiłby wejście milionów emiratu w zamian za przysługę. Skandal, który nie przestaje rosnąć i już dotarł do serca władzy w Izraelu.