Naukowcy rozwiązali zagadkę słynnego potwora z Loch Ness

Według McKenny, stojące fale kierunkowe, gdzie dwa ślady Loch Ness o tej samej stabilności i amplitudzie ruchu poddają się sobie nawzajem. Ich interakcja wytwarza fale, które wizualnie przypominają „grzbiet” na powierzchni wody, który dał początek legendzie o Nessie.

Naukowcy odnoszą się do dowodów, które udokumentowały podobne zjawisko w południowej części Loch Ness, w pobliżu Fort Augustus. Jednak jak dotąd nie udało się zarejestrować takiego zjawiska w centrum głębokiej części jeziora, gdzie najczęściej znajdowano „potwora”.

Do pojawienia się fal stojących niezbędna jest rzadka kombinacja czynników: zbieżność fal kilowych łodzi, ich prędkość, rozmiar i kierunek ruchu. Chociaż zjawisko to zostało zarejestrowane w innych miejscach, jak dotąd nie ma fotograficznych dowodów na jego występowanie w Loch Ness. Naukowcy z LNE kontynuują obserwacje, wykorzystując proces eliminacji, aby znaleźć najbardziej prawdopodobne obserwacje.

Macken twierdzi, że wiele zjawisk związanych z potworem z Loch Ness można wyjaśnić. Nie zgadza się jednak, że w głębinach jeziora może istnieć istota naukowa. Loch Ness jest siedliskiem dużych zwierząt: jego obszar jest rozległy, a jego głębokość utrzymuje go poza zasięgiem wzroku.

Wśród alternatywnych hipotez istnienia „potwora”, wersja o plezjozaurach – prehistorycznych gadach morskich – jest szczególna. Jednak współczesne badania nad jeziorem sprawiają, że wniosek ten staje się coraz mniej prawdopodobny.

Loch Ness Exploration to niezależna organizacja zajmująca się badaniem Loch Ness, jego ekologii i przyrody. Zespół wolontariuszy aktywnie bada zjawiska, aby oddzielić mit od rzeczywistości.

Źródło: cursorinfo.co.il