Największa góra lodowa na świecie zapakowana i unika kolizji z sanktuarium morskim na Antarktydzie

Największa na świecie góra lodowa pozostała przez cztery dni około 80 kilometrów od południowej Gruzji na Antarktydzie, unikając możliwej kolizji z British Island – sanktuarium życia morskiego i ważnego miejsca reprodukcji zwierząt. Ogłoszenie zostało ogłoszone przez grupę badawczą British Antarktic Survey, we wtorek 4.

Iceberg A23A ma powierzchnię 3360 kilometrów kwadratowych – ponad dwa razy większe niż miasto São Paulo – i waży prawie miliard ton. Blok lodowy od grudnia od grudnia odchodził od półwyspu Antarktycznego w kierunku południowej wyspy Georgia, napędzany potężnymi prądami oceanicznymi.

Były obawy, że góra lodowa może zderzyć się z południową Gruzją lub ocenić w płytkich wodach, bliżej wyspy, co może przerwać dostawy żywności dla pingwinów i fok.

„Jeśli Iceberg pozostanie osadzony, mamy nadzieję, że nie wpłynie to znacząco na lokalną przyrodę” – powiedział brytyjski antaryczny oceanograf Andrew Meijers, odpowiedzialny za monitorowanie satelitarne A23A w wywiadzie dla BBC.

„W ostatnich dziesięcioleciach liczne góry lodowe, które podążają tą drogą przez Ocean Antarktyczny, rozpadły się, rozproszyły i szybko się topiły. Jednak gdy lodowa lodowa opuszcza mniejsze elementy, operacje rybackie w regionie stają się trudniejsze lub potencjalnie niebezpieczne ” – dodał badacz.

A23A to najbliższy rozdział historii, która sięga 1986 roku, kiedy mega blok lodu zszedł z platformy Filchner-Rronne. Przez trzy dekady był uwięziony pod morze, wciąż blisko platformy. Ale od tego czasu zaczął poruszać się na północ wzdłuż wybrzeża Półwyspu Antarktycznego.

W zeszłym roku był uwięziony w wirze oceanicznym przez osiem miesięcy. W grudniu góry lodowe uwolniły się od wiru i wydawała się nieuchronnie na Gruzję, którą wyspy SUL z prędkością około 30 kilometrów dziennie.

„Los wszystkich góry lodowych ma umrzeć” – powiedział badacz Huw Griffiths w wywiadzie dla BBC, który jest na brytyjskim statku badawczym na Antarktydzie. „To bardzo zaskakujące, że A23A trwało tak długo i straciła tylko jedną czwartą swojego obszaru”.

Pierwotnie góra lodowa miała 3900 kilometrów kwadratowych, ale kiedy poruszała się w kierunku cieplejszych morza, tracała duże bloki lodu.

„Prawdopodobnie powinno być mniej więcej tam, gdzie jest, dopóki więcej elementów nie zacznie się oderwać” – powiedział Andrew Meijers. „Zamiast bloku czystego i nienaruszonego lodu lodowo -lodowa ma już jaskinie pod jego krawędzią. Jeśli lód pod spodem jest skorodowany przez sól, rozpadnie się pod stresem i może pójdzie do płytkiego miejsca. ”

Jednak tam, gdzie góry lodowe wpada na szelf kontynentalny, żyją tysiące małych stworzeń morskich, takich jak koralowce, ślimaki i gąbki morskie.

„Wasz cały wszechświat jest niszczony przez ogromną płytkę lodową, która zeskrobuje dno morza” – wyjaśnił Griffiths. „W krótkim okresie można to uznać za katastrofalne dla tych gatunków, ale jest częścią naturalnego cyklu życia w regionie; Niszcząc miejsce, zapewnia składniki odżywcze i żywność gdzie indziej.

Icebrygie tworzą się, gdy duże bloki lodu są oderwane od lodowców na kontynencie. Składają się z słodkiej wody i przynoszą składniki odżywcze do morza. Cykl życia Iceberga jest naturalnym procesem, ale oczekiwanie naukowców polega na tym, że zmiany klimatu ostatecznie przyspieszą proces, gdy Antarktyda się nagrzewa i stają się bardziej niestabilne.

Oznacza to, że więcej góry lodowe można odłączyć od rozległych warstw lodu na kontynencie i stopić się z szybszą prędkością, przerywając wzory dzikiej przyrody i łowiący ryby w regionie.