Najmniejsza planeta Układu Słonecznego jest wyjątkowo rzucona w obiegu: zadziwi cię, jak płyną na nią dni!

Po promenadzie planet, które można było przestrzegać w styczniu, pojawia się także w niebie ukryta rtęć, która wchodzi w koniunkcję z Wenus.

Merkury, najmniejsza planeta, najbliższa planeta układu słonecznego do słońca. Niebo porusza się szybko, a jego obserwacja może być trudna, ale nie uniknęło uwagi starożytnych astronomów. Merkury jest znany ludzkości od czasów starożytnych, po raz pierwszy w asyryjskich zapisach pisemnych pojawiło się około XIX wieku pne i określała ją jako „planeta skokowa”. Babilończycy zarejestrowali go około 1000 pne i nazwała Naba po Wysłanniku bogów ich mitologii.

Imię posłańców bogów zostało również zachowane przez starożytnych Greków, którzy planetowali Nazwali Hermes. Ale mieli też dla niej inną nazwę, Bilbon, co w języku greckim oznacza „błyszczące, migające”. Pierwotnie myśleli, że Hermes i Sobbon to dwa różne ciała, ale do 350 pne zdali sobie sprawę, że to jedno i to samo ciało.

Starożytni Rzymianie, którzy przemianowali go na rtęć i pod tą nazwą, są również znani. „Wysłannik bogów” to naprawdę napięte imię dla tej planety – Gwiazda krąży z prędkością 29 kilometrów na sekundę, najszybciej ze wszystkich planet. Krąży ekscentrycznej orbity w odległości od 47 do 70 milionów kilometrów (średnio 36 milionów kilometrów lub 0,4 jednostki astronomicznej (AU).

Rok (jeden krążenie wokół słońca) trwa 88 dni ziemskich, ale dni są znacznie dłuższe na rtęci niż na Ziemi. Planeta obraca się co 56 Ziemi wokół osi.

Merkury to planeta naziemna (podobna do ziemi). Ma solidną szaro-brązową powierzchnię utworzoną przez skały i minerały. Jego atmosfera jest bardzo cienka, nawet tak cienka, że ​​naukowcy odnoszą się do niej po terminu egzosfery. Składa się głównie z cząstek tlenu, sodu, wodoru, helu i potasu. Według amerykańskiego National Institute for Lotniction and Space (NASA) istnieje tak niewielka ilość cząsteczek gazu w egzeosferze, że są one wyjątkowo zawalone, więc egzosfera nie zachowuje się jak gaz, a cząsteczki mogą swobodnie uciekać do kosmosu.

Egzosphere otacza również ziemię – jest to góra i najlepsza warstwa atmosfery. Urząd krajowy i atmosfery krajowej (NOAA) stwierdza, że ​​to stwierdza Wynosi około 600 do 10 000 kilometrów. Większość satelitów krąży w egzosferze.

Rtęć jest znacznie mniejsza niż domowa planeta ludzkości i tylko nieznacznie większa niż miesiąc – Według NASA jej średnica wynosi 4879,4 kilometra, około 38 procent średniej ziemi i 140 procent średniej w miesiącu. Podobnie jak ziemia, nie ma pierścieni i, w przeciwieństwie do ziemi, nie ma miesiąca. Gęstość planety jest drugim najwyższym w Układzie Słonecznym, tylko ziemia jest gęstsza. W stosunku do reszty planety ogromny rdzeń metalowy ma do 85 procent jego średnicy i, zgodnie z dostępnymi informacjami, jest co najmniej częściowo stopiony lub cieczy.

Ciało otacza również pole magnetyczne, ale jego intensywność wynosi tylko 1 procent pola magnetycznego Ziemi. Jednak wchodzi w interakcje z wielokrotnie silniejszym polem magnetycznym słońca I tworzy intensywne tornady magnetyczne, które uwodzą gorącą plazmę na powierzchni planety. Jony z powierzchni planety wyznaczyły neutralnie naładowane atomy, które przelatują nad powierzchnią planety wysokim łukiem.

Bliskość rtęci Słońca utrudnia nie tylko jego obserwację, ale także nadawanie misji naukowych. Obserwacja uniemożliwia jej przegraną w jasnym świetle słonecznym. Z kolei nadawanie sond sprawia, że ​​jego biedna grawitacja jest „utopieniem” w silnej grawitacji słonecznej. Niemniej jednak Mercury zbadał już trzy misje – w 1973 r. Spacecraft 10-10 i 2015 latał wokół niego i rozpoczął NASA, oba wyreżyserowane w 2004 roku.

W 2018 r. Rozpoczęła się wspólna misja Europejskiej Agencji Kosmicznej (ESA) i japońskiej Agencji Badań nad Kosmicznym (JAXA). ESA na początku tego roku, 9 stycznia, opublikowała wybór zdjęć na swojej stronie już szóstej odzieży wokół planety, które są potrzebne do zrobienia sondy Pod koniec 2026 r. Kotwica orbity planety.