Muzeum rozpoczęło misję: odzyskać zdolność koncentracji

W galerii sztuki w Manchesterze cichy pokój z zaledwie trzema obrazami wywołuje ruch na rzecz zdrowia psychicznego, mający na celu odzyskanie utraconego zakresu uwagi.

W Manchester Art Gallery znajduje się mały ciemnozielony pokój, tuż obok galerii pełnej lalek LS Lowry i budynków fabrycznych. Podczas gdy ludzie chodzą tam i z powrotem po jasnej przestrzeni, równie zajęci jak pracownicy artysty przed miejskimi fabrykami, w ciemnozielonym pokoju zwalniają. Siadają i spójrz na trzy zdjęcia na ścianie i rzeczywiście je widzą. Kierując się medytacją do pobrania, odwiedzający są zachęcani do spędzenia maksymalnie 15 minut z wybranymi dziełami sztuki, jedna po drugiej.

W świecie, w którym dominują wymagania wobec naszych oczu, a uwaga jest zasobem, ta wyjątkowa przestrzeń myślenia, zwana , jest miejscem, w którym można odzyskać koncentrację. To wszystko jest częścią projektu prowadzonego przez konsultantkę muzealną Louise Thompson.

Przez ostatnie 12 lat Thompson pracował jako dyrektor ds. zdrowia i dobrego samopoczucia w Manchester Art Gallery, opracowując idea świadomego muzeumi obecnie jest konsultantem muzeów na całym świecie. Ich radykalna wizja jest taka, że ​​muzeum lub galeria sztuki to nie tylko miejsce do przechowywania i wystawiania przedmiotów, ale przestrzeń publiczna, w której można poprawić zdrowie psychiczne.

„Muzea to miejsca, w których rozwija się więź społeczna na wiele sposobów” – wyjaśnia. „To także przestrzenie, w których promujemy połączenie z naszą tożsamością poprzez obserwację obiektów w muzeach, co pomaga nam rozwijać poczucie siebie i przynależności”.

„Akt uczenia się, który znajdujemy w muzeach, zwiększa naszą pewność siebie, poczucie własnej wartości, naszą samoocenęi stanowi ogromną poprawę zdrowia psychicznego”.

Inną rzeczą, która dzieje się w muzeach i galeriach – mówi – jest to, że zauważamy przedmioty i kolekcje. Ten akt skupienia uwagi polega na byciu w chwili obecnej – jest to kamień węgielny medytacji uważności.

„To akt pomiędzy nami a przedmiotem” – mówi Thompson. „Jako praktykujący zapraszamy ludzi do środka i prosimy ich, aby usiedli i spojrzeli na obiekt, prowadząc ich do zwróć uwagę na elementy formalne zawiera.”

Aby wziąć udział, nie musisz nic wiedzieć o sztukach pięknych; Chodzi o to, żeby zwracać uwagę na to, co widzisz przed sobą. Thompson współpracowała z Aleksandrą Igdalovą z wydziału psychologii Goldsmiths University, aby sprawdzić, jak oglądanie sztuki w muzeach wiąże się z zaangażowaniem i dobrym samopoczuciem. Odkryli, że odwiedzający, którzy oglądali te same prace w środowisku uważności Room to Breathe, czuli to samo czułem się bardziej zrelaksowany i bardziej zaangażowani percepcyjnie niż ci, którzy oglądali te same prace w tradycyjnej przestrzeni galerii.

Thompson widział to w akcji.

„Ludzie są znacznie mniej zestresowani” – stwierdził. „Kiedy wchodzą do domu po raz pierwszy, ich mowa ciała jest nieco napięta i nie chcą rozmawiać z nieznajomymi. Po 10–15 minutach zmieniają się fizycznie. Wasze ciała są luźniejszeciszej i porozmawiaj z osobą obok ciebie.

„Są też bardziej związani z obiektem. Mogą zacząć od myślenia, że ​​przedmiot istnieje znudzony i zastanawiam się, dlaczego go wybrałem. Ale po 10-15 minutach całkowicie zmienili zdanie.

Konsekwencją tego jest to, że spowolnienie i poświęcenie czasu na naprawę pozwala dostrzec piękno i interesujące aspekty czegoś, co w przeciwnym razie mogłoby zostać odrzucone. To pomysł, który ma szersze konsekwencje: przestań myśleć a rozważanie czegoś – sztuki, muzyki, pisania lub czegoś innego – konstruuje znaczenie.

Alternatywą w naszym szybkim, cyfrowym życiu jest to, że nie angażując się w pełni w chwilę, nigdy nie dajemy sobie szansy na jej docenienie, nawiązanie z nią kontaktu, a nawet dostrzeżenie jej piękna.

Wszystko to zmienia sposób działania muzeum czy galerii sztuki. A co, jeśli muzeum to coś więcej niż zbiór obiektów historycznych i staje się miejscem, w którym można dowiedzieć się czegoś o sobie? A co jeśli galeria sztuki to coś więcej niż budynek pełen obrazów i staje się wsparciem dla zdrowia psychicznego, które pomaga jaśniej i spokojniej myśleć? I jest jeszcze coś więcej: co by było, gdybyś mógł nauczyć się w muzeum umiejętności uważności, która mogłaby poprawić resztę twojego życia?

„Mówili nam to ludzie, z którymi współpracowaliśmy od lat i mogę to osobiście zaświadczyć” – mówi Thompson. „Jeśli nauczymy się tej umiejętności na podstawie przedmiotu lub obrazu, zaczniemy używać jej w codziennym życiu również. Zaczęliśmy zauważać piękno i prostota rzeczy. I to sprawia, że ​​doceniamy je na zupełnie innym poziomie.”

Inne galerie przyjęły podejście Mindful Museums. W Muzeum Van Gogha w Amsterdamie w ramach programu do 2024 roku odbywają się sesje oglądania sztuki uważności Otwórz się z Vincentem o zdrowiu psychicznym. Sesjom poświęconym twórczości i życiu artysty towarzyszyła joga i medytacje artystyczne z przewodnikiem, dostępne na kanale YouTube.

Jeśli znajdziesz się w galerii sztuki lub muzeum bez programu uważności, nadal możesz czerpać korzyści.

Thompson sugeruje znalezienie miejsca tam, gdzie jest mniej osób i usiądź – galerie sztuki często mają w recepcji małe, przenośne ławki dla zwiedzających – i siedzą nad jednym obrazem przez 10–15 minut. Wdychaj i wydychaj powoli i zacznij przyglądać się szczegółom dzieła sztuki, kształtom, kolorom, stylowi, obszarom, które Cię interesują i tym, które nie. Weź udział w akcie naprawy i zobacz, jak zmienia to Twoje doświadczenia.

„Wspaniale jest zobaczyć Monę Lisę i mieć ją na swojej liście życzeń, ale myślę, że gdybyś miał 10 minut z mniej znanym dziełem sztuki, przeżycie to byłoby znacznie bardziej korzystne i potężniejsze” – mówi. „Kiedy jesteśmy na wakacjach, część nas tego chce zobaczyć wszystko, co możemy. Zawsze zachęcam ludzi, aby zaznaczyli pola na swojej liście, a potem wybrali jakiś przedmiot, gdy już tam są, i posiedzili z nim przez 5–10 minut”.