Metoda edukacyjna sprzeciwiła się selektywności, którą instytut Barcelona skopiował z Kalifornii | Edukacja

Bruna ma 15 lat, stoi na środku klasy, która ma zrobić jedną z tych rzeczy, które rzadko wyglądają w centrum edukacyjnym. Powie opinię publiczną przed tym, co według niego nauczył się tego kursu, który pomógł mu to zrobić, jak się czuł i jaki był jego związek z nauczycielami i kolegami z klasy. Wszyscy uczniowie ESO z Les Vinyes Public School Institute, w Castellbisbal (Barcelona), wykonują jedną z tych „prezentacji uczenia się” przed grupą nauczycieli, członków rodziny i innych uczniów w ostatnim odcinku roku szkolnego, po tym, jak spędzili je cztery lub pięć dni.

Ponieważ Bruna jest w czwartym i nie ma studiów po biletu (Backalaureate lub FP), będzie to jej ostatnia prezentacja, która doprowadzi ją do refleksji nad całą szkołą średnią. „Przybyłem tutaj z instytutu, powiedzmy, normalnie, gdzie to zrobiłem.

Liczba osób uczestniczących w każdej ekspozycji jest zmienna. Mogą mieć trzy lub 30 lat.

„Oczywiście nie wszystko jest świetne. Czasami są uczniowie, którzy chcieliby, aby więcej ludzi przyszło i nie przychodzili z powodów, a jedną z prac zespołu dydaktycznego jest uważne, aby prezentacje nie przypuszczały minimalnego tarcia w tym i innych zmysłach”.

Wystawy są w czerwcu. To, co robi dzisiaj Bruna, jest raczej esejiem lub demonstracją przed dwoma nauczycielami, sześcioma przyjaciółmi, fotoreportarzem i reporterem. I chociaż po niektórych wyrażeniach emocje wzrosły pewne stopnie, to nic, te obecne zbieżą się, w porównaniu z tym, co wydarzy się za kilka tygodni.

„Ostatni rok ma bardziej retrospektywny charakter fragmentu uczniów przez Les Vinyes. I chociaż jest on płakany na wszystkich kursach, w czwartym, wiele się płakuje. Również dlatego, że uczniowie są starsi, bardziej dojrzali i mówią brutalne rzeczy. Dobrze byłoby to zrobić”, mówi Del Moral.

Prezentacja jest ustna, ale chodzi o to, że uczniowie pokazują wybór swoich „dzieł”. W przypadku Les vinyes jest to łatwe. I budują na przykład małe katapulty, publikują krótkie książki (z fakturą, która wydaje się profesjonalna), organizują wystawy lub piszą i reprezentują prace teatralne -ulubione działanie Carli, które również kończy się w tym roku, to właśnie praca, którą przeprowadzili, po przeprowadzeniu wywiadu z dziadkami, używając ich pamięci (i tej wielkich grandary).

Dzieci mają miejsce na zdefiniowanie swojej prezentacji, ale mają one określoną strukturę, a nauczyciele towarzyszą im w ich opracowaniu. Ustawa zaczyna się od wprowadzenia partnera, aby odejść z pewną uroczystością. Uczeń mówi, czego nauczył się na poziomie akademickim, społecznym i emocjonalnym.

Następnie rozpoczyna się rozmowa, w której nauczyciele najpierw mówią i inni goście są dodawani. „Widzieliśmy, że jeśli nie damy jasnej struktury, emocjonalna historia została złożona, co jest fantastyczne, ale może być dość niewygodne” – mówi dyrektor. Według kursu trwają łącznie od 30 do 45 minut.

Sieć w Kalifornii

Les Vinyes, który jest w Castellbisbal, mieście 12 000 mieszkańców w pobliżu Barcelony, rozpoczął prezentacje pięć lat temu, po odkryciu (poprzez dokument dokumentalny Najprawdopodobniej odniesie sukces), Że były one używane przez San Diego School Network (Kalifornia), nazywa się. W Catalan Center – które do tej pory stosowało model edukacyjny skierowany do słów jego dyrektora: „Do którego uczniowie rozumieją, czego się uczą, dlaczego się uczą, jak się uczą, jak możesz się lepiej uczyć, co jest dane naturalnie i co powinno wzmocnić” – byli pod wrażeniem zamknięcia tych szkół amerykańskich.

Najpierw poświęcili się wizualizacji wszystkich informacji, które publikowali, a potem poszli ich poznać. „Dwukrotnie pojechaliśmy do San Diego, opłacaliśmy nerki, w święta wielkanocne” – mówi Del Moral.

Pierwszym pomysłem było wdrożenie prezentacji uczenia się na kursie do przetestowania. Ale klasztor był tak podekscytowany, że jednocześnie zaczęli ESO. Od tego czasu uruchomiło je siedem innych katalońskich centrów edukacyjnych, zintegrowanych jako Les Vinyes.

Potężna „informacja zwrotna”

Prezentacje pomagają, wierzą w moralność, aby wygenerować głębsze zrozumienie. „Dowiedz się na przykład na równania, ale także dlaczego są one istotne, dlaczego trzeba się ich nauczyć. Uczeń musi być w stanie odpowiedzieć na te rzeczy, w przeciwnym razie nauczono techniki problemów, których nie znasz”.

Nauczyciele korzystają również: „Ciągłe słuchanie, aby powiedzieć, czego się uczą, a czego się nie uczą, to informacja zwrotna Bardzo potężny, choć czasem również bolesny. ”

Prezentacje są zwykle bardzo szczere. Dlatego nalegają dzieci, na które dbają o formy i konstruktywnie podnoszą krytykę. Jest to również przydatne dla rodzin, kontynuuje moralność, która zwykle mają pojęcie o tym, czego uczą się ich dzieci, ale nie jak to robią, czy dlaczego.

Prezentacje można dostosowywać w wielu aspektach. Na przykład w Les Vinyes nie są one opisane (w niektórych instytutach amerykańskich, tak), chociaż w niektórych przypadkach mogą one pomóc ukłonić równowagę w ocenie kursu, który ma miejsce równolegle.

Służy one, mówi Del Moral, dla Centrum Kompozycji Mediów Społecznych, takich jak twoje, ale także dla innych o większej złożoności (jako przypadek Ca N’oriac Institute of Sabadell, który również ich używa). Jest niezależny od rodzaju projektu edukacyjnego, który instytut ma, o ile obejmuje on ocenę szkolenia SO, „w której uczeń odgrywa odpowiednią rolę przy podejmowaniu decyzji, czy uczy się, chociaż w końcu notatka jest podawana przez kadrę nauczycielską”.

Najbardziej skomplikowane

Najtrudniejszy, mówi Xavier Ros, dyrektor publicznego Instytutu Matadepera (Barcelona), który zaczął wdrażać prezentacje w 2021 r., Jest osiągnięcie „że dzieci zaczynają i dokonują własnej refleksji na temat nauki”. „Jednak zwykle idą dobrze, chociaż pierwszego dnia, w którym nie powiedziałbyś. I działa to u dzieci akademickich, które lubią mówić, że ciężko pracowali, ale także u tych, którzy niewiele pracowali, szczególnie jeśli mieli czasy, kiedy zrobili lepiej i mogą podkreślić”.

Po nakręceniu, a zarówno uczniowie, jak i nauczyciele zinternalizowali ten proces, dodaje Martę Pujadó, pedagogiczną koordynator School I Molí Institute, zlokalizowaną w dystrykcie Sant Andreu w Barcelonie, „sprawia, że ​​uczniowie są bardziej odpowiedzialni za własny proces uczenia się i ustanawia cele, aby osiągnąć awans”.

Prezentacje można zobaczyć, podsumowuje Carles Monereo, profesor psychologii edukacji na autonomicznym uniwersytecie w Barcelonie, jako przeciwieństwo upijania się krwi, która implikuje przygotowanie selektywności, która zmusza do gromadzenia wielu treści w krótkim czasie, „ucząc się ich pincewami, co czyni je często przegraną z wiatrem”.