Marcus Melo: „Jeśli są sławni, jestem Napoleon” – 02/02/2025 – Marcus Melo

Pojawienie się nowych populistycznych przywódców z powrotem w programach dotyczących racjonalności w polityce. Przywódcy tacy jak Chávez i apelują do grandiloquent retoryki i/lub tradycji, które zostały pochowane od powojennego: Maga, boliwiaryzm, czwarta transformacja. I składaj propozycje ożywiania. Nawet po pokonaniu lub są niekwestionowane, wyrażają oburzenie ze statu quo i autentycznością. I tak generują zyski polityczne. Ale stawką jest więcej, szczególnie na poziomie międzynarodowym.

W strategicznej i wrogiej interakcji między światowymi przywódcami, niestabilna i nieprzewidywalna opinia zapewnia korzyści, ponieważ zastraszają przeciwników, prowadząc ich do ustępstw. Tutaj kwestia racjonalności jest fundamentalna: racjonalni agenci oczekują, że inni agenci są racjonalni, nie wykonywanie zagrożeń, co gwarantuje równowagę, jak argumentował. Jest to podstawa teorii środka odstraszającego (odstraszanie).

Argument dotyczący strategicznej wartości szaleństwa jest znany jako teoria teorii szaleńca, ponieważ Nixon wyrażał ją w ten sposób jego szefowi sztabu: „Wzywam to z teorii szaleńca, Bob. Chcę, żebyś mi uwierzył Doszedłem do punktu, w którym zrobiłem wszystko, aby zakończyć wojnę.

To szaleństwo nie jest autentyczne, jest wytwarzane, jak sugerował Machiavelli w dyskursach Livy („często mądrze jest symulować szaleństwo”). Szalone -stanowe lub nie -jednak stanowi niewielki odsetek -8% w latach 1986–2010 -od światowych liderów, według jednego, ale ostatnio odniósł sukces polityczny w nowej fali populistycznej.

Ale teoria ma ograniczenia. Najważniejsze jest to, że w strategii wiążą się kompromisy: domniemane zyski irracjonalności sugerują również straty wiarygodności. Irracjonalni aktorzy nie mogą stwierdzić gwarancji na obietnice i propozycje, które składają, jak twierdzi Roseanne McManus w „granicach teorii szaleńca: jak nieprzewidywalność Trumpa może zaszkodzić ranowi polityki zagranicznej”, opublikowanej w sprawach zagranicznych, 2025 r. Wyczarowane z powodu własnej niestabilności i zmienności To osłabia takich przywódców. I oczywiście irracjonalność jest zawsze podejrzana.

Mówiąc dokładniej McManus ostrzega, że ​​nieprzewidywalne działania mogą prowadzić do nieporozumień, powodując, że przeciwnicy podejmują środki zapobiegawcze, które nasilają konflikty, a nie ich rozwiązać. Partnerzy strategiczni mają również znaczenie: będą ostrożni w kwestii nieprzewidywalnego lidera, co powoduje osłabienie sojuszy i zmniejszenie współpracy w kwestiach globalnych. Na przykład Trump nie działa w instytucjonalnej pustce.

Instytucje demokratyczne i opinia publiczna określają ograniczenia dotyczące tego, jak irracjonalne może się wydawać w kontekście niepewności. Strzał może również wyjść z kultury do tych, którzy mówią: „Jeśli dużo się modlą, jestem już w niebie” (ballada szalonego).

Link prezentu: Podobał ci się ten tekst? Subskrybent może wydać siedem darmowych trafień z dowolnego linku dziennie. Po prostu kliknij F Blue poniżej.