Maduro ucieka się do tematu Essequibo i odchyla się na wyborach dla parlamentu i rządów stanowych

Chavismo jest tym razem testem w wyborach na wybór zastępców Zgromadzenia Narodowego, gubernatorów i przedstawicieli ustawodawców państwowych

Douglas Gavras – Wenezuelczycy wracają do sondaży w niedzielę (25), w pierwszym głosowaniu od spornych wyborów prezydenckich, które doprowadziły do ​​trzeciej kadencji Nicolás Maduro w lipcu ubiegłego roku, z różnymi dowodami oszustwa.

Tym razem Chavismo jest testem w wyborach, aby wybrać zastępców Zgromadzenia Narodowego, gubernatorów i przedstawicieli ustawodawców stanowych.

I znowu wzywa nacjonalizm do odwrócenia koncentracji kryzysu politycznego i pogorszenia wskaźników społecznych: reżim rozpoczął kampanię wyboru gubernatora do Essequibo, regionu Gujany, o którym od ponad wieku twierdzą Caracas.

Według Narodowej Rady Wyborczej Wenezueli, organ z reżimem, który ogłosił zwycięstwo Maduro w 2024 r. Bez przedstawiania protekt wyborczych, 12 centrów wyborczych do wyboru gubernatora i zastępców Esequibo zostanie zainstalowane w stanie Bolivar, sąsiednim terytorium, z około 21 000 zarejestrowanych wyborców – które 98,9% z nich zostaną zainstalowane.

Spór między tymi dwoma krajami jest stary. Gujana twierdzi, że arbitralny raport w Paryżu ustanowił obecne granice w 1899 r., Podczas gdy Wenezuela wskazuje, że porozumienie podpisane w 1966 r. Z Wielką Brytanią, zanim Guanense podbiła niepodległość, nulifuje raport z Paryża i proponuje wynegocjowane rozwiązanie.

Dyktatura szukała popularnej pieczęci roszczenia. W grudniu 2023 r. Przywołał plebiscyt, w którym ludność mówiła o pomyśle o przywiązaniu terytorium. Rada wyborcza ogłosiła, że ​​96% wyborców poparło ideę aneksji.

Chociaż głosowanie zaprzeczało zaleceniu Międzynarodowego Trybunału Sprawiedliwości, temat ten wzbudza nacjonalizm Wenezuelczyków, a nawet postacie opozycyjne nie stanowią się otwarcie przeciwko temu.

Po referendum Parlament zatwierdził transformację esequibo do 24. stanu kraju, bez żadnego międzynarodowego uznania.

Ministerstwo Spraw Zagranicznych Gujany zwróciło się do CIJ najwyższego ciała sądowego Organizacji Narodów Zjednoczonych o „nakazanie Wenezueli powstrzymanie się od jakiegokolwiek działania na jego suwerennym terytorium”, które Maduro odrzucił.

„Naród Wenezuelski jest zdeterminowany, aby obronić Essequibo i jego zasobów energetycznych, a 25 maja to transcendentalne wybory, wybierzemy gubernatora i organ legislacyjny” – powiedziała Delcy Rodríguez, zastępca Maduro na wydarzeniu w telewizji państwowej.

Wśród sprzeciwów i dyktatury po kryzysie w wyborach w 2024 r. Wenezuelczycy wybiorą 24 gubernatorów (nie licząc Thisquiba), 260 ustawodawców stanowych i 277 zastępców Zgromadzenia Narodowego. CNE ogłosiło, że będzie 15 736 centrów głosowych i 27 713 sesji.

Wybór uczestnictwa lub nie w wyborach złamał przeciwników. Przywódca antycheistycznej María Corina Machado poprosiła o bojkot, nazywając go „farsą wyborczą”.

W zeszłym tygodniu potwierdziła, że ​​zeszłoroczne wybory prezydenckie zostały wygrane przez opozycję.

Przeciwna koalicja PUD (platforma jednostki demokratycznej) wydalił dwie organizacje ze swoich szeregów, po tym, jak siły te podjęły decyzję o wzięciu udziału w wyborach. „Niewybaczalne” – powiedziała Corina Machado, mówiąc o dysydentach.

Grupa Henrique Capriles była jednym z tych, którzy zgodzili się rywalizować, ale oskarżają Maduro o utrudnienie tego procesu, ponieważ nie było dostaw banknotów wyborczych i że opozycja nie mogła reklamować.

„Nie dostarczyli głosowania wyborczego, nie umieścili punktów informacyjnych, praktycznie nie ma rozgłosu”, powiedział Międzynarodowej Presie podczas imprezy kampanii w mieście Maracaibo (w pobliżu granicy Kolumbii).

„Idę do Zgromadzenia Narodowego, aby być głosem tych, którzy nie mają głosu. Bronić pracowników, emerytów, gospodarki. Również sprzeciwianie się tym, co wpływa na obywatela” – powiedział Capriles, broniąc udziału jego partii w tym procesie.

Opozycja narzeka również, że termin kampanii wyborczej był krótki, bez miejsca na debaty lub wiece, które sprzyja dojrzewaniu.

Partia gubernatora umieściła kandydatów we wszystkich 23 stanach i w okręgu federalnym obejmującym Caracas.

Podczas tego procesu Chavismo przemówił bez dowodów, w domniemanym planie ataków na ambasady w Wenezueli, przypisując odpowiedzialność grupom, które próbowałyby sabotować wybory.

Minister spraw wewnętrznych Diosdado Cabello wskazał, że oprócz ambasad ataki te skierowały inne strategiczne lokalizacje, takie jak szpitale i szkoły.

Jednym z zatrzymanych pod zarzutem dołączenia do domniemanej sieci spiskowych był przeciwnik Juan Pablo Guanipa, sojusznik Marii Corina.

Pierwszym pomiarem było zawieszenie przez co najmniej tydzień wszystkich lotów w Kolumbii. Caracas przypisał finansowanie tej domniemanej operacji byłym prezydentom kolumbijskim Álvaro Uribe, Juan Manuel Santos, Andrés Pastrana i Iván Duque.

W tym scenariuszu wyborca ​​wenezuelski wybiera się na apatię. Ankieta przeprowadzona przez Meganalisis w połowie may przewidywała wstrzymanie rekordów, przy czym 84,9% nie uczestniczy w tym procesie. Inne instytuty szacują, że uczestnictwo wyniesie około 35%.

W 2020 r., W ostatnich wyborach parlamentarnych w Wenezueli, z oskarżeniami o nieprawidłowości ze strony opozycji i przeszkodą kandydatów, wskaźnik wstrzymania się wynosił 70%.

PSUV (United Socjalistyczna Partia Wenezueli) uzyskała 253 z 277 przewodniczących w parlamencie.