Macron przyspiesza swój własny termin wyboru nowego premiera Francji pomimo weta

24 godziny i odliczamy. Taką przynajmniej obiecał Emmanuel Macron w swoim wielkim oświadczeniu. Francja szuka premiera a sam Prezydent RP obiecał, że będzie to kwestia dni. We wtorek ograniczył terminy do 48 godzin na spotkaniu z różnymi siłami politycznymi. Termin dobiega końca, a wokół Matignon wisi niepewność. Czy będzie skręt w lewo? Czy pociągniesz kręgu makronistów? Czy otworzy trzecią drogę?

Skonsumowany upadek Michela Barniera z czymś w rodzaju ropy i wody w kategoriach ideologicznych, Macronowi się spieszyło. W przeciwieństwie do tego, co wydarzyło się po zwycięstwie Nowego Frontu Ludowego w lipcowych wyborach do organów legislacyjnych, obecnie nie chce on pozwolić, aby mijały tygodnie bez szefa rządu na prawdziwym stanowisku, ponieważ Administracja Barniera pozostaje na stanowisku dopóki nie będzie następstwa. Ogłoszenia można spodziewać się po powrocie z podróży do Polski m.in koniec dnia.

W ubiegły czwartek, 24-go po złożeniu wniosku, poinformował naród o swoim zamiarze nowy premier i rząd za „kilka dni”. Otwórz dłoń, ale nie nadmiernie. A Rząd „w interesie ogólnym” który „reprezentuje wszystkie siły polityczne łuku rządowego”. To, mówiąc prostym językiem, oznacza to ani nieposłuszni, ani skrajna prawica Le Pen będzie reprezentowany.

Po wykluczeniu radykalnej prawicy i lewicy pole parlamentarne zostaje znacznie ograniczone. Socjaliści, komuniści, centryści, umiarkowani konserwatyści czy ekolodzy On przeszedł przez Pałac Elizejski w ostatnich godzinach… Wszystko po to, aby zapewnić kierownictwu wystarczające wsparcie, aby nie upaść wcześniej możliwe nowe wnioski o wotum nieufnościprzed niebezpieczeństwem, przed którym ostrzegał sam Macron w swoim przemówieniu.

Na razie dał wskazówki, dokąd nie pójdzie. pomijając La Francia Insumisa który stoi na czele Nowego Frontu Ludowego. Były kandydat tej formacji na prezydenta Jean-Luc Mélenchon odpowiedział skargą do swoich kolegów z bloku lewicowego za zgodę na „negocjacje z prawicą”. „Powrót do przeszłości” – dodał.

W odpowiedzi przywódca Partii Socjalistycznej Oliviera Faure’a Jego nieobecność zniekształciła ją, „osłabiając” głos lewicy, która ma „przewagę” w Zgromadzeniu Narodowym. Z tego powodu socjalista czynił wysiłki, aby „twierdzić, że Premier jest lewicowcem„. Twierdzenie podzielane przez ekologów i komunistów. Weto uwzględnił centrysta François Bayroujeden z pierwszych nominowanych na to stanowisko.

„To, o co prosimy i czego chcą Francuzi, to zerwanie z dotychczasową polityką” – tak wybraniec „nie może być François Bayrou”dodał Faure BFMTV.

Słychać inne nazwiska, znane już w basenach ostatnich dni „starymi”, jak np. obecny Minister Obrony Narodowej, tzw konserwatysta Sebastien Lecornutakże Minister Terytoriów i Decentralizacji kuratorka Catherine Vautrin lub, ze znacznie mniejszą siłą, byłego socjalistycznego premiera Bernarda Cazeneuve, choć według wewnętrznego źródła wykluczyłby to sam Macron.

Skrajna prawica „dumnie” izolowana

Poza spotkaniami prezydenckimi skrajna prawica oblizuje wargi pomimo tego, co uważają za „pogardę” ze strony Macrona. Przewodnicząca Zgromadzenia Narodowego Marine Le Pen w ciągu ostatnich kilku godzin przechwalała się, że nie została zaproszona do negocjacji, ponieważ nie została chcą „uczestniczyć” w jakiejkolwiek koalicji z partiami, które nie dążą do „rozwiązania problemów Francuzów”, ale raczej do rozmów o tym, „jak utrzymać pracę”.

Popularność Le Pen stale rośnie w kontekście chaosu i rosnącej polaryzacji. Niedawne badanie, czy obecnie odbywają się wybory prezydenckie, z bardzo dużą przewagą nad potencjalnymi kandydatami z bloku makronistów, takimi jak Gabriel Attal czy Édouard Philippe.